Η είδηση της σύλληψης του 82χρονου στυγερού Χιλιανού δικτάτορα έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Ικανοποίηση και ανακούφιση ήταν το κύριο συναίσθημα που πλημμύρισε τον περισσότερο κόσμο, μιας και άρχισε να "χαράζει" η πιθανότητα να δικαστεί για τα εγκλήματα, τη γενοκτονία και τη 17χρονη δικτατορία, που παρέμεναν ατιμώρητα.

Ομως η υπόθεση της έκδοσής του έχει περιπλακεί τόσο που ανήχθη σε μείζον πολιτικό και διπλωματικό ζήτημα, μεταξύ των δύο "αντιμαχόμενων" πλευρών του Ατλαντικού. Διάφορες πιέσεις ασκούνται προς τις κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Βρετανίας για να καθυστερήσουν οι απαραίτητες νομικές διαδικασίες ή το προσδοκώμενο, να ακυρωθούν. Οι κυριότερες: το "βρόμικο και υπόγειο" παιχνίδι που παίζουν οι ΗΠΑ, παρά τις τυμπανοκρουσίες της Ουάσιγκτον ότι δεν παρεμβαίνει σε θέματα που άπτονται του δικαίου. Δεν είναι μόνο αυτό το χαρτί που παίζουν οι ΗΠΑ και το "φιλοθεάμων της κοινό". Εκμεταλλευόμενες τη διάσταση του φαινομένου του Πινοτσέτ και τα αρνητικά αισθήματα που εγείρει, θέτει το θέμα της ατιμωρησίας όλων των "δικτατόρων", ενώ ρεπουμπλικανοί βουλευτές ζητούν την ίδια αντιμετώπιση και για τον Φιντέλ Κάστρο. Δεν είναι μόνο οι "άνοες" φωνές του Κογκρέσου που ηχούν ύποπτες, αλλά πολλές πτυχές της νομικής διαδικασίας που θεωρείται "αμφίβολη", αφήνοντας ερωτηματικά να αιωρούνται για μία ενδεχόμενη εκμετάλλευση, προς "ιδίον όφελος" φυσικά...

Το τραγελαφικό στην υπόθεση είναι ότι ο Πινοτσέτ δε γνωρίζει ότι έχει συλληφθεί, όπως υποστηρίζει η ισπανική εφημερίδα "Ελ Μούντο", αφού εξακολουθεί να "κρατείται υπό περιορισμό" στην κλινική στην οποία εξαρχής νοσηλευόταν για τη μετεγχειρητική θεραπεία. Ο λόγος για τον οποίο κανείς δεν τόλμησε να του το πει, είναι η "κατάσταση της υγείας του", αναφωνούν οι φίλοι, συγγενείς και οι "νοσταλγοί". Ουδείς όμως έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για την "κατάσταση της υγείας" των Χιλιανών θυμάτων της 17χρονης δικτατορίας.

Χρ. Μ.