ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας ΧΡ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Οι ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές της 3/11 (ονομάζονται έτσι γιατί διεξάγονται ανάμεσα σε δύο προεδρικές), για την ανάδειξη νέας Βουλής Αντιπροσώπων (435 μέλη - εκλέγονται όλα κάθε 2 χρόνια), του 1/3 της 100μελούς Γερουσίας (η θητεία σ' αυτό το Σώμα διαρκεί 6 χρόνια), 36 κυβερνητών πολιτειών (από τις ;;;;;;;;;;;;100 συνολικά), ορισμένων δημάρχων, δικαστών και άλλων τοπικών δημόσιων αξιωματούχων, θεωρούνται εξαιρετικής σημασίας. Για το λόγο αυτό, τόσο το ΚΚ ΗΠΑ, όσο και το συνδικαλιστικό και γενικότερα το προοδευτικό κίνημα διεξήγαγαν εντατική καμπάνια, για να πείσουν τους ψηφοφόρους να μην παραλείψουν να ασκήσουν το ύψιστο αυτό χρέος τους.

Ενδεικτικός είναι σχετικά ο τίτλος του άρθρου του εθνικού προέδρου του ΚΚ ΗΠΑ, Γκας Χολ, που δημοσιεύτηκε (10/10) πρωτοσέλιδο στο όργανό του, "People's Weekly World" (PWW), με τον προτρεπτικό τίτλο "ΕΚΛΟΓΕΣ 1998. ΨΗΦΙΣΤΕ ΣΤΙΣ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ! Η ΖΩΗ ΣΑΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ".

Στο άρθρο του, ο Γκ. Χολ, αφού υπογράμμιζε ότι τους τελευταίους λίγους μήνες η πολιτική και εκλογική σκηνή μετατοπίστηκε ακόμα περισσότερο προς τα δεξιά, εξαιτίας της απόφασης της Δικαστικής Επιτροπής του Κογκρέσου για την παραπομπή σε δίκη και τη συνακόλουθη καθαίρεση του Προέδρου Μπιλ Κλίντον, λόγω των ερωτικών επιδόσεών του, προειδοποιούσε πως μια αύξηση της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας στο Κογκρέσο και το δικαίωμα του "βέτο" που θα αποκτούσε στη Γερουσία το ίδιο κόμμα θα είχαν ως αποτέλεσμα μιαν οξύτερη μεταστροφή προς τα δεξιά της πολιτικής πορείας της χώρας. "Γι' αυτό το λόγο", πρόσθετε, "αυτές οι εκλογές διαφέρουν από τις άλλες. Οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι. Οι πολιτικές, οι δυνάμεις και τα θέματα, κάνουν αυτές τις εκλογές ίσως τις σημαντικότερες στην αμερικανική Ιστορία".

Εξάλλου, στο ίδιο φύλλο, σε κύριο άρθρο του το "PWW" ανέφερε ότι, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι συνεχίζουν τη φανατική εξόρμησή τους για την εκδίωξη του Προέδρου Κλίντον, "η παγκόσμια οικονομική κρίση πλησιάζει ολοένα περισσότερο, τόσο που ακόμα και οι ηγέτες της Γουόλ Στριτ προειδοποιούν ότι ο κόσμος μπορεί να βυθιστεί σε μια μεγάλη ύφεση. Συμμεριζόμαστε την ανησυχία τους".

Παρατηρούσε κατόπιν: "Οι ΗΠΑ δεν είναι - δεν μπορούν να είναι - μια όαση ευημερίας μέσα σ' αυτή την οικονομική έρημο. Η κρίση δεν έχει τίποτα να κάνει με τη γεωγραφία. Αποτελεί μια κρίση - μια έμφυτη άποψη - του καπιταλιστικού συστήματος. Εχει ήδη πλήξει το σπίτι μας: η ανεργία αυξάνεται, τόνοι σταριού συσσωρεύονται γιατί δεν υπάρχουν αγοραστές, το τελειωμένο ατσάλι σκουριάζει στα ανοιχτά χωράφια του Σικάγου λόγω εισαγωγών".

Και αφού απαριθμούσε και τα άλλα δεινά της όλης κρίσης, το "PWW" υπογράμμιζε την ύψιστη ανάγκη καταψήφισης των Ρεπουμπλικανών. Διευκρίνιζε, όμως: "Αυτό δε σημαίνει να δώσουμε στους Δημοκρατικούς, περιλαμβανομένου του Προέδρου Κλίντον, καθαρό μητρώο. Αλλά μ' αυτό θέλουμε να πούμε ότι ο Κλίντον και οι άλλοι Δημοκρατικοί είναι πιο επιρρεπείς στη μαζική πίεση από όσο οι σκληροπυρηνικοί του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος".

Και θα χρειαστεί, συνέχιζε, "να ασκηθεί πίεση για να προστατευτεί η κοινωνική ασφάλιση, να αποκατασταθούν έστω κατώτατα ωφελήματα σε όσους αναγκάζονται να παίρνουν δημόσια βοήθεια, να χορηγηθεί χρήμα για ένα ομοσπονδιακό πρόγραμμα δημοσίων έργων, να εμποδιστούν οι παραπέρα αυθαίρετες παρεμβάσεις στη δημόσια εκπαίδευση".

"Δε θα είναι εύκολο", κατέληγε το άρθρο του "PWW", "αλλά θα είναι ευκολότερο - και αυτό είναι μεγάλη διαφορά".

Το ΚΚ ΗΠΑ κινήθηκε εντατικά σε όλη τη χώρα, για να διαφωτίσει όσο το δυνατόν ευρύτερες μάζες. Αναφέρουμε εδώ, μεταξύ άλλων, το εκλογικό πρόγραμμα, που μοίρασε πλατιά η οργάνωση του ΚΚ ΗΠΑ της πολιτείας του Ιλινόις, που έδρα της είναι το Σικάγο.

"Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα", υπογραμμιζόταν σ' αυτό, "θέλει να πιστέψουμε ότι το κύριο θέμα στις επικείμενες εκλογές είναι ο ηθικός χαρακτήρας του Προέδρου Κλίντον. Πρόκειται για προπέτασμα καπνού (...).

Αν πετύχει στις 3 Νοέμβρη, θα είναι σε ισχυρότερη θέση να μπει στο Λευκό Οίκο το έτος 2000.

Ο λαός λέει: "Δε θα αποστρέψουμε από αυτό που είναι σημαντικό. Θα χρησιμοποιήσουμε την ψήφο μας στις 3 Νοέμβρη για να ηττηθεί η αντεργατική, ρατσιστική δεξιά συμμορία".

Το Κομμουνιστικό Κόμμα ολόψυχα υποστηρίζει οποιαδήποτε και όλες τις προσπάθειες για να αντικρουστεί η άκρα Δεξιά, τα νεοφασιστικά στοιχεία. Αλλά δεν μπορεί να σταματήσει εκεί.

Πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο - γρηγορότερα, παρά αργότερα - να συντριβεί η στραγγαλιστική χειρολαβή, που τα δύο κόμματα των μεγάλων επιχειρήσεων, οι Ρεπουμπλικανοί και οι Δημοκρατικοί, έχουν πάνω στο πολιτικό μας σύστημα.

Χρειαζόμαστε ένα πραγματικά ανεξάρτητο, αντιμονοπωλιακό, λαϊκό κίνημα και κόμμα, βασιζόμενο στην εργατιά και στους καταπιεζόμενους της χώρας μας.Ενα τέτοιο κόμμα θα αντιταχθεί στη δύναμη των μονοπωλιακών εταιριών, στις μεγάλες τράπεζες και στο στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα.

Το πρόγραμμά μας "Ο Λαός πριν από τα Κέρδη", που δώσαμε σε γενικές γραμμές εδώ, σας δίνει μια εικόνα για τα ζητήματα, για τα οποία παλεύουμε, περιλαμβανομένης της συνηγορίας μας υπέρ του σοσιαλισμού - μίας νέας κοινωνίας, όπου οι εργάτες θα βρίσκονται στο κάθισμα του οδηγού.

Παλεύουμε για όλα αυτά τα πράγματα όλο το χρόνο, όχι μόνο τον καιρό των εκλογών".

Απαραίτητο να αναφέρουμε εδώ είναι ότι τα εξτρεμιστικά ηγετικά στοιχεία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος διαθέτουν έξαλλα φερέφωνα, όπως το "συντηρητικό" μηνιαίο περιοδικό "Weekly Standard", που ιδρύθηκε το 1995 από τον γνωστό μεγαλοεπιχειρηματία και μεγαλοεκδότη Ρούπερτ Μέρντοχ. Διευθυντής του είναι ο κάποτε "σοσιαλίζων" Ουίλιαμ Κρίστολ, που σήμερα φιγουράρει κάθε Κυριακή και στην τηλεόραση. Σ' όλο τον προεκλογικό χρόνο, ο Κρίστολ και το "Standard" είχαν κυριολεκτικά αφηνιάσει, παρακινώντας τους Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους να ξεχάσουν κάθε άλλο ζήτημα και να αναμοχλεύουν συνέχεια τα περί ανηθικότητας του Κλίντον. "Αν κάνετε αυτό", τους συμβούλευαν, "θα θριαμβεύσετε το Νοέμβρη".

Χαρακτηριστικά, το Φλεβάρη το "Standard" είχε δημοσιεύσει μια προκλητική γελοιογραφία, που παρουσίαζε τον Κλίντον σαν σάτυρο στον κήπο του Λευκού Οίκου να "χουφτώνει" τη γυμνή Πόλα Τζόουνς και τη γυμνή Μόνικα Λεβίνσκι, περιβαλλομένων και από άλλες γυμνές γυναίκες ξαπλωμένες στους θάμνους ή πάνω σε μια κούνια, με τίτλο μόνο μια λέξη: "ΟΥΑΟΥ!".

Και όλα αυτά τα αισχρά, στα οποία "έπρεπε" να εμμείνουν οι Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι, για να "κερδίσουν" τις εκλογές, παρά τα τόσα και τόσα σοβαρότατα προβλήματα που μαστίζουν τη χώρα: πάνω από 40 εκατομμύρια ανθρώπων δε διαθέτουν υγειονομική ασφάλιση. Εκατομμύρια Αμερικανοί είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι, χωρίς τα απαραίτητα επιδόματα. Η υποδομή της χώρας καταρρέει - γέφυρες, δρόμοι, το δίκτυο ύδρευσης, τα σχολεία και η δημόσια στέγαση. Ωστόσο, αντί να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις επείγουσες και άλλες λαϊκές ανάγκες, η ρεπουμπλικανική πλειοψηφία του 105ου Κογκρέσου τις αψήφησε, για να αναλώσει το χρόνο της στη "γαργαλιστική" αυτή σκανδαλοθηρία.

Και όχι μόνο αυτό. Στα μέσα του Οκτώβρη, ο Πρόεδρος Κλίντον και το Κογκρέσο συμφώνησαν πάνω στο νέο κρατικό προϋπολογισμό ύψους 1,7 τρισεκατομμυρίου δολαρίων, στον οποίο οι πολεμικές δαπάνες - σε μια ειρηνική περίοδο - είναι οι μεγαλύτερες σε όλο το διάστημα, αρχίζοντας από το 1985, όταν Πρόεδρος ήταν ο αχαλίνωτος πολεμοχαρής Ρόναλντ Ρίγκαν. Αυξήθηκε κατά 9 δισεκατομμύρια δολάρια, από τα 270 δισ. δολάρια, που είναι η δαπάνη αυτή στον τρέχοντα προϋπολογισμό.

Στη Νέα Υόρκη, ειδικότερα, τα πυρά των ψηφοφόρων στρέφονται κατά του Ρεπουμπλικανού γερουσιαστή Αλφόνς Ντ' Αμάτο, που επιδιώκει επανεκλογή. Αντίπαλός του είναι ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος, Τσαρλς Σούμερ, σήμερα μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων, του οποίου η θητεία ήταν θετική. Ο Ντ' Αμάτο, που αυτοπροβάλλεται ως "φίλος του λαού", είναι στην πραγματικότητα ένα από τα πιο δεξιά πρωτοπαλίκαρα, που κυριαρχούν σήμερα στο Κογκρέσο. Απόδειξη, όπως αποκάλυψαν οι "New York Times" (2/6), το ότι η Γουόλ Στριτ τον είχε βοηθήσει να συγκεντρώσει ως τότε 17 εκατομμύρια δολάρια για τη φετινή προεκλογική του εκστρατεία, ενώ ο Σούμερ και δύο Δημοκρατικοί γερουσιαστές κατήγγειλαν ότι ο Ντ' Αμάτο έλαβε από τον "Εθνικό Σύνδεσμο Οπλου" 36.000 δολάρια, ως εκλογική εισφορά, επειδή αντιτάχθηκε στον έλεγχο πώλησης όπλων στους πολίτες στη διάρκεια των 18 χρόνων του στη Γερουσία.

Ο Ντ' Αμάτο ποζάρει μάλιστα και σαν "φιλέλληνας", επικουρούμενος από κάποιους ομογενείς "λομπίστες", που ταυτίζουν τα υλικά συμφέροντά τους με τα δικά του. Πόσο, όμως, είναι τέτοιος το δείχνει ένα άρθρο του - στις αρχές αυτού του χρόνου - με τον τίτλο "Οι ελληνοτουρκικές εντάσεις και οι επιλογές των ΗΠΑ", στο οποίο έγραφε: "Ωστόσο, η γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας σε μια κρίσιμη περιοχή, όπου η Ουάσιγκτον και η Αγκυρα έχουν ένα κοινό ενδιαφέρον για την ανάσχεση αντιπάλων καθεστώτων, υποστηρίζοντας την ισραηλινή ασφάλεια και εμποδίζοντας την επανεμφάνιση ενός δυναμικού στρατού του Ιράκ, ανυψώνει τη σπουδαιότητα της Αγκυρας στα μάτια των αναλυτών της εξωτερικής πολιτικής" των ΗΠΑ.

Στη διάρκεια της προεκλογικής αυτής περιόδου, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είχε συγκεντρώσει από εισφορές μονοπωλίων, κατά κύριο λόγο, 284 εκατομμύρια δολάρια. Οι εισφορές του Δημοκρατικού Κόμματος ήταν 174 εκατ. δολάρια, ή 110 εκατ. δολάρια λιγότερα.

Κλείνοντας, θα παραθέσουμε δύο συμβάντα, που δείχνουν και αυτά, με το δικό τους κωμικοτραγικό τρόπο, τι συμβαίνει και στον τομέα αυτόν στην υπερατλαντική επικράτεια.

Τη Δευτέρα 19/10, στη μικρή πόλη Μοντερέι της πολιτείας Τενεσί, ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για την πολιτειακή Γερουσία, Μπάιρον Λούπερ, 34 ετών, σκότωσε πυροβολώντας τον Δημοκρατικό αντίπαλό του, Τόμι Μπερκς, 58 ετών, που είχε θέσει υποψηφιότητα για επανεκλογή. Ηταν δημοφιλέστατος και η ανάδειξή του θεωρούνταν υπερβέβαιη. Σύμφωνα με τον πολιτειακό νόμο, μετά τη δολοφονία, το όνομα του δολοφόνου, που δεν έχει καταδικαστεί ακόμα και είναι φυλακισμένος, θα παραμείνει στα ψηφοδέλτια και μπορεί να ψηφιστεί. Προφανώς, ο δολοφόνος θεώρησε αποτελεσματικό τρόπο το να καρφώσει μια σφαίρα στο κεφάλι του αντιπάλου του, για να επικρατήσει αυτός...

Οσον αφορά τον νεκρό, οι ψηφοφόροι μπορούν να αναγράψουν στο ψηφοδέλτιο, στη θέση του δικού του, το όνομα της συζύγου του, Σαρλότ Μπερκς, και να την ψηφίσουν.

Το δεύτερο περιστατικό έχει ως εξής: Η υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος για τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Φλόριντα, Νταϊάν Ελις, από την πόλη Παλμ Χάρμπορ και βοηθός σε δικηγορικό γραφείο, έχει αντίπαλο τον Γκας Μπιλιράκη, γνωστότατο δικηγόρο της ίδιας πόλης και γιο του παλιού μέλους της Ομοσπονδιακής Βουλής στην Ουάσιγκτον, Μάικλ Μπιλιράκη.

Εδώ η Ντ. Ελις διατυμπάνιζε ότι ο Γκας Μπιλιράκης είναι νεκρός 3 χρόνια τώρα και ότι ο άνθρωπος που "εμφανίζεται" σαν αντίπαλός της είναι κάποιος άλλος, ονόματι Ντάνι Ντεβίτο, αφήνοντας την εντύπωση ότι μπορεί και να είναι ο φημισμένος ηθοποιός του Χόλιγουντ Ντάνι Ντεβίτο. Και όχι μόνον αυτό. Πιστεύει, ακόμα, πως ο βουλευτής Μάικλ Μπιλιράκης πληρώνει το πιο πάνω πρόσωπο για να εμφανίζεται σαν γιος του - ο οποίος, κατά την ίδια, είναι ΝΕΚΡΟΣ από τις 3 Σεπτέμβρη 1995!

Η πληροφορία της αυτή, έλεγε, προερχόταν από έναν ιδιώτη ερευνητή. Ο κόσμος, όμως, βλέπει κάθε μέρα στους δρόμους τον Γκας Μπιλιράκη να περπατά υγιέστατος - και μάλλον αυτόν θα ψηφίσει.

Η πρόεδρος της τοπικής οργάνωσης του Δημοκρατικού κόμματος, Νάνσι Ουίτμαν, δήλωσε έπειτα από το φιάσκο που δημιουργήθηκε από τις φοβερές φαντασιοπληξίες της υποψήφιάς του: Η Ντ. Ελις "δεν πρόκειται να κερδίσει σε διαγωνισμούς νοημοσύνης". Και της ζήτησε να απολογηθεί στον Μπιλιράκη. Αυτή απάντησε με μια "συγνώμη", επέμεινε, όμως, πως εξακολουθεί να πιστεύει ότι αντίπαλός της είναι κάποιος Ντάνι Ντεβίτο...