Με την έναρξη του δεύτερου "γύρου" των κινητοποιήσεων και στο φόντο της κυβερνητικής, πολύμορφης απόπειρας καταστολής, επιχειρήσαμε μια "ανίχνευση" της σκέψης των μαθητών πάνω στα αιτήματά τους, αλλά και των προθέσεών τους για τη συνέχεια.

Κουβεντιάσαμε, λοιπόν με τον Λεωνίδα Σακκά από το 13ο Λύκειο Αθήνας - και πρόσφατα συλληφθέντα στο υπουργείο Παιδείας από αστυνομικούς - τον Θεοδόση Μπενάτο και την Νίκη Μπαμπάτσκου από το 54ο Γυμνάσιο, τον Κώστα Χαμαλίδη από το 4ο ΓΕΛ και τον Κώστα Ροδίτη από το 11ο ΤΕΕ Αθήνας. Ολοι τους μέλη του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας. Στο τέλος της κουβέντας, όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς, καταλάβαμε γιατί η κυβέρνηση έχει στριμωχτεί τόσο...

Ο Κ. Χαμαλίδης εκτιμά ότι με τις νέες κατασταλτικές αποφάσεις της η κυβέρνηση "δείχνει την πολιτική της για τους μαθητές και γενικότερα για όλους όσοι αντιδρούνε στα σχέδιά της. Δείχνει ότι μόνο με την τρομοκρατία μπορεί να τους αντιμετωπίσει. Εμείς λέμε ότι η τρομοκρατία δε θα περάσει. Μέσα από τους αγώνες μας θα δηλώσουμε την αντίθεσή μας σε αυτά τα μέτρα".

Ο Κώστας θα προσθέσει αυτό που δε θα ήθελε να ακούσει ποτέ η αστική τάξη. "Ο αγώνας θέτει τις βάσεις, έτσι ώστε και στην υπόλοιπη ζωή μας, όταν γίνουμε εργαζόμενοι, να μπορούμε να αντιστεκόμαστε. Να δημιουργηθεί ο άνθρωπος που να μπορεί να αντιδρά. Να μην είναι ένα αντικείμενο που θα τον κάνουν ό,τι θέλουν".

Ο Λ. Σακκάς λέει ότι η κυβερνητική καταστολή αποδεικνύει πως ο αγώνας τους έφτασε σε καλό σημείο. "Εχουμε δείξει μια καλή εικόνα, συγκροτημένη, απέναντι στο υπουργείο έχουμε σταθεί ένας άξιος αντίπαλος και πλέον είμαστε στο τελευταίο σκαλοπάτι, έτοιμοι να ρίξουμε το νόμο και ο μόνος τρόπος για να μας αντιμετωπίσει ο υπουργός ήταν να κινητοποιήσει τους κρατικούς μηχανισμούς στρέφοντάς τους εναντίον μας. Πιο πεισματικά συνεχίζουμε τους αγώνες μας. Δεν τρομοκρατούμαστε από κανέναν, έχουμε στο πλάι μας τους καθηγητές, τους γονείς και όλο το λαό και θα δοθεί μαζί τους η απάντηση στις 15 του μηνός. Θα συνεχίσουμε ακάθεκτοι προς το στόχο μας να καταργήσουμε το νόμο. Ο υπουργός είδε ότι δεν έπιασε το παραμύθι του για τις δήθεν αλλαγές".

"Η παιδεία" συνεχίζει, "δεν αφορά μόνο τους μαθητές και ο αγώνας δε γίνεται μόνο για το συγκεκριμένο νόμο. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης που πάει να εξοντώσει, να εκμηδενίσει τα ανθρώπινα δικαιώματά μας, που πάει να μας κάνει φτηνό εργατικό δυναμικό, να μας πλάσει τη ζωή όπως αυτή θέλει, όπως επιτάσσουν οι ανάγκες της πλουτοκρατίας. Αύριο θα είμαστε πολίτες και θα μας βρουν πάλι μπροστά τους".

Ο Θ. Μπενάτος λέει πως η κυβέρνηση είναι τρομοκρατημένη από τον αγώνα τους. Είναι απολαυστικό να ακούς έναν 14χρονο να λέει κάτι τέτοιο, αλλά πολύ γρήγορα επιβάλλει το δικαίωμά του να τον παίρνουν στα σοβαρά. "Η κυβέρνηση βλέπει ότι δεν την παίρνει άλλο. Πως ο νόμος της θα καταργηθεί, τα μέτρα της θα αποτύχουν. Τα μεγαλεπήβολα σχέδιά της θα κάνουν μια τρύπα στο νερό. Ο νόμος μας θέλει "φυτά", σε μια παιδεία που θα πλησιάζει την αθλιότητα, δε μας θέλει να έχουμε τη γνώμη μας και να διεκδικούμε. Μας προετοιμάζει δηλαδή για μελλοντικούς σκλάβους, που να είμαστε ικανοποιημένοι με ό,τι μας δίνουν".

Το ίδιο σαφής είναι και η συμμαθήτριά του, η Ν. Μπαμπάτσκου. "Η τρομοκρατία δε θα περάσει. Σε αυτή την ιστορία με φοβίζει περισσότερο το ότι δε θα μπορώ να έχω το δικαίωμα στη μόρφωση με αυτό το νόμο. Φοβάσαι να τελειώσεις το λύκειο δηλαδή. Στο γυμνάσιο έχουν αλλάξει όλα τα βιβλία. Στο λύκειο τι θα γίνει; Εγώ χημεία δεν ξέρω, και όχι μόνο εγώ, όλα τα παιδιά".

Ο Λ. Σακκάς δε διστάζει να μας πει τι σκέφτεται όταν ακούει περί "αγοράς εργασίας". "Βλέπω τον εαυτό μου σαν πιόνι που θα βγω μεθαύριο στην παραγωγή, θα με πετάνε από δω κι από κει. Μπορεί να έχω πάρει 50 διπλώματα, αλλά και πάλι θα σκουπίζω μαγαζιά και θα καθαρίζω βιτρίνες και θα είμαι αναγκασμένος να σκύβω το κεφάλι σε κάθε εργοδότη μόνο και μόνο γιατί όλα αυτά που θα έχω μάθει τόσα χρόνια, που παλεύω για να μάθω, εάν μπορούν και έχουν τη δυνατότητα οι γονείς μου να πληρώνουν συνέχεια εννοείται, δε θα σημαίνουν τίποτα. Στην αντίθετη πλευρά, που οι γονείς μου δε θα μπορούν να πληρώνουν για να μάθω κάτι παραπάνω, θα είμαι ακόμα χειρότερα και δε θα έχω καμία επιλογή. Μας δίνουν ένα χαρτάκι, μας δένουν τα χέρια και όσοι μαθητές δεν πιστεύουν ότι έχουν τη δυνατότητα να περάσουν σ' αυτό το Ενιαίο Λύκειο τους πετάνε στην τεχνική εκπαίδευση. Αυτό είναι λάθος, γιατί ένας άνθρωπος που είχε βάλει από τα 14-15 χρόνια του ένα στόχο, τώρα αναγκαστικά βλέπει ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει να πάει εκεί που ήθελε και πάει στην τεχνική εκπαίδευση. Εκεί τα βρίσκει όλα βουνό και δε νομίζω ότι θα κάνει και εκεί τίποτα".