Το μαθητικό κίνημα στην αρχή της σχολικής χρονιάς του 1998 εμφανίζεται δυνατό, μεγαλειώδες όσο ποτέ άλλοτε. Το μαθητικό κίνημα του 1998 εμφανίζει σοβαρά ποιοτικά χαρακτηριστικά σε σχέση με τα τελευταία χρόνια.

Α. Εμφανίζει ιδιαίτερη αντοχή - συνέχεια και μεγάλη μαζικότητα στη δράση του. Τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκαν σοβαρές κινητοποιήσεις στα σχολεία. Πέρσι μόνο γίνανε πάνω από 80 κινητοποιήσεις σε 40 πόλεις της Ελλάδας. Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς συνέχισε τη δράση πιο μαζικά και αποφασιστικά.

Με πολλές δεκάδες κινητοποιήσεις, με δεκάδες χιλιάδες μαθητές στο δρόμο, με καταλήψεις που αγκάλιασαν τη μεγάλη πλειοψηφία των σχολείων, με πολλές δεκάδες μαθητικά μπλόκα σ' όλη την Ελλάδα. Για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια οι μαθητικές κινητοποιήσεις αγκαλιάζουν δεκάδες μαθητές σ' ολόκληρη τη χώρα. Τα συλλαλητήρια στις 11 και 26/11, στις 9 και 15/12 έγιναν σταθμοί πρωτοφανούς συμμετοχής.

Β. Με υψηλή οργανωτικότητα και συντονισμό. Σε κάθε δήμο, πόλη και πανελλαδικά οι μαθητές μέσα από τη συσσωρευμένη εμπειρία τους τα τελευταία χρόνια διαμόρφωσαν σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων, με εκπροσώπους από τα εκλεγμένα μαθητικά συμβούλια και τις γενικές συνελεύσεις των σχολείων. Κορυφαίο δείγμα της συλλογικότητας και του συντονισμού αποτέλεσαν οι διαδηλώσεις τις ίδιες μέρες σε όλη τη χώρα και ταυτόχρονα μαζικά μπλόκα σε όλους τους δήμους σε Αθήνα - Πειραιά - Θεσσαλονίκη και σ' όλη τη διαδρομή της Εθνικής οδού, λίγο πριν τις διακοπές των σχολείων, καθώς και οι δυο Πανελλαδικές Συναντήσεις Συντονιστικών Αγώνα.

Γ. Ο συντονισμός και η κοινή δράση με το μαζικό λαϊκό κίνημα. Για πρώτη φορά η συμμετοχή μαθητών στα μεγάλα εργατικά, παλλαϊκά συλλαλητήρια ήταν τόσο μεγάλη σ' όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Γεγονός που αποδείχνει ότι όλο και περισσότερο ωριμάζει η ιδέα, ωριμάζουν οι προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση ενός πανίσχυρου Παλλαϊκού Μετώπου Παιδείας και τη σημαντική συμβολή των μαθητών στην οικοδόμησή του.

Γεγονός που δείχνει ότι η σημερινή νεολαία δεν είναι μια "χαμένη νεολαία", αλλά αναζητά και βρίσκει δρόμους επικοινωνίας με το εργατικό κίνημα για βαθύτερες αλλαγές στην Παιδεία και στην κοινωνία.

***

Βασικά αιτήματα του μαθητικού κινήματος είναι η κατάργηση των αντιδραστικών νόμων της κυβέρνησης (2525/97, 2640/98) όπου πετούν έξω από το λύκειο χιλιάδες μαθητές ιδιαίτερα απ' τις φτωχές - λαϊκές οικογένειες και ταυτόχρονα η διεκδίκηση ενός άλλου σχολείου 12χρονου, δημόσιου - δωρεάν για όλους.

Οι μαθητικές κινητοποιήσεις έφεραν στο κέντρο της πολιτικής ζωής της χώρας το μεγάλο θέμα της μόρφωσης της νεολαίας και του λαού μας, το μεγάλο αίτημα της εποχής μας για σύγχρονη ολόπλευρη μόρφωση κόντρα στους ταξικούς φραγμούς.

Για όλους αυτούς τους λόγους οι μαθητικές κινητοποιήσεις έχουν συγκεκριμένο πολιτικό προσανατολισμό ενάντια στη βασική επιλογή της ΕΕ για συρρίκνωση της βασικής μόρφωσης και ταυτόχρονα είναι επικίνδυνες για την κυβερνητική πολιτική, γιατί δεν μπορεί να το αφομοιώσει, να το διασπάσει, να το τρομοκρατήσει.

Κλείνοντας το 1998 το μαθητικό κίνημα βγήκε πιο δυνατό και η κυβέρνηση πιο αποδυναμωμένη. Πέτυχε ήδη μια πρώτη μεγάλη νίκη. Να σπάσει τη "βιτρίνα" της κυβερνητικής πολιτικής για δήθεν "κοσμογονία" στην παιδεία. Σήμερα κανείς μαθητής δε θεωρεί ότι τα μέτρα της κυβέρνησης είναι το περιτύλιγμα με το οποίο τα παρουσίαζε. Το μαθητικό κίνημα κατάφερε να στριμώξει την κυβέρνηση.

Ανοίγοντας το 1999 η κυβέρνηση προσπαθεί να αξιοποιήσει μια σειρά χαρτιά για να σταματήσει τη δράση του μαθητικού κινήματος, όπως:

Α. Να ανοίξουν τα σχολεία με κάθε μηχανισμό, με κάθε κόστος. Σ' αυτή την κατεύθυνση επιστρατεύονται "αγανακτισμένοι γονείς", ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ, η αστυνομία, η παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ, οδηγίες στις διευθύνσεις για να απαγορευτούν οι Γενικές Συνελεύσεις στα σχολεία.

Οι μαζικές γενικές συνελεύσεις που έγιναν με το που άνοιξαν τα σχολεία μετά τις γιορτές, στις 8 του Γενάρη, με τις εκατοντάδες αποφάσεις για συνέχιση των καταλήψεων και μαζική συμμετοχή στις διαδηλώσεις στις 15 του Γενάρη, έστειλαν το μήνυμα του ανυποχώρητου αγώνα. Της αγωνιστικής διάθεσης των μαθητών, της ακύρωσης της προσπάθειας της κυβέρνησης, να σταματήσουν αμέσως μετά τις γιορτές οι μαθητικοί αγώνες.

Β. Να στήσει μια ολόκληρη επιχείρηση κατατρομοκράτησης των μαθητών, γονιών, καθηγητών. Με την επιστράτευση εισαγγελικών παρεμβάσεων, αυτόφωρων, συλλήψεων μαθητών, μέσα στα σχολεία και στο υπουργείο Παιδείας, με απειλές σε γονείς για την πιθανή δήμευση των περιουσιών τους, με την απαίτηση να παραιτηθούν διευθυντές που δε γίνονται καταδότες των μαθητών τους.

Το χαρτί της τρομοκρατίας η κυβέρνηση επιδιώκει να το "παίξει πολύ σκληρά". Πότε όμως εφαρμόστηκαν μέτρα στα σχολεία με τη σκιά του εισαγγελέα; Πιστεύουμε ότι η απόφαση της κυβέρνησης να επιβάλει "σιγή νεκροταφείου" στην παιδεία μάς οδηγεί σε παλιότερες μαύρες εποχές καταδικασμένες στη συνείδηση του λαού μας. Προκαλεί με τον πιο απροσχημάτιστο τρόπο το δημοκρατικό φρόνημα των μαθητών και όλου του λαού. Το μαθητικό κίνημα, όπως και στο παρελθόν, μπορεί να "κάψει" κι αυτό το χαρτί του υπουργείου εντείνοντας τον αγώνα, ενισχύοντας την ενότητά του, προωθώντας ακόμα πιο αποτελεσματικά την κοινή δράση με το μαζικό, λαϊκό κίνημα.

Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, η εργατική τάξη της πατρίδας μας δεν πρόκειται να αφήσουν απομονωμένα τα παιδιά τους στη χάλκινη γροθιά της κυβερνητικής αδιαλλαξίας. Εξάλλου, ήδη σε πολλούς δήμους της Αθήνας, γονείς μαζί με εκπρόσωπους εργατικών σωματείων, έσπευσαν να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στους μαθητές. Βοήθησαν, στήριξαν τους μαθητές στα σχολεία τους, να διεκδικήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα της σύγκλισης γενικής συνέλευσης για να αποφασίσουν δημοκρατικά και συλλογικά πώς θα συνεχίσουν τον αγώνα τους.

Γ. Το τρίτο χαρτί της κυβέρνησης είναι η απειλή για χάσιμο της χρονιάς αν συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις. Η συνέχεια, αντοχή, το πείσμα του μαθητικού κινήματος δείχνει ότι οι μαθητές είναι αποφασισμένοι. Εξάλλου σ' αυτόν τον αγώνα κρίνεται όχι απλώς το χάσιμο της χρονιάς, αλλά να χαθεί η δυνατότητα δεκάδων χιλιάδων μαθητών να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο σχολείο.

Χαμένη δε θα είναι η χρονιά αν συνεχιστούν οι αγώνες, αλλά αν σταματήσουν τώρα. Αν δοθεί η ευκαιρία στην κυβέρνηση να "περάσει" φέτος την αντιεκπαιδευτική πολιτική της και να στείλει χιλιάδες μαθητές σε σχολές μαθητείας για φτηνό, ψευτοκαταρτισμένο εργατικό δυναμικό. Δίχως δικαίωμα στη μόρφωση, στην εργασία, στη ζωή.

Η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη από το συνεχή αγώνα των μαθητών. Γι' αυτό επιχείρησε τον ελιγμό - κοροϊδία με κάποιες μικρές και δευτερεύουσας σημασίας αλλαγές στον αντιεκπαιδευτικό της νόμο. Η ακόμα πιο αποφασιστική συνέχιση των κινητοποιήσεων θα την αναγκάσει να υποχωρήσει.

Δ. Στην προσπάθειά του το υπουργείο Παιδείας να διασπάσει και να εκτονώσει το μαθητικό κίνημα, προβάλλει όλο και πιο έντονα ότι οι μαθητικές κινητοποιήσεις είναι αποτέλεσμα της παραπληροφόρησης και της στενής κομματικοποίησης των μαθητικών αγώνων από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Ομως, πώς είναι δυνατόν σε όλη την Ελλάδα δεκάδες χιλιάδες μαθητές να συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις; Είναι δυνατόν κάποιοι "εγκάθετοι", κάποιοι "σκοτεινοί εγκέφαλοι" να εμπνέουν μαθητικά συλλαλητήρια σαν αυτά που όλοι ζήσαμε; Ποιον προσπαθεί να κοροϊδέψει το υπουργείο Παιδείας;

Ο μεγάλος υποκινητής των μαθητικών αγώνων είναι η κυβερνητική πολιτική. Η ΚΝΕ στέκεται με εμπιστοσύνη απέναντι στους μαθητές. Μέχρι σήμερα το μαθητικό κίνημα έχει καταγράψει παρακαταθήκες για το μέλλον του, για το μέλλον ολόκληρου του νεολαιίστικου κινήματος. Μπορεί και πρέπει να συνεχίσει μέχρι τη νίκη. Τα χιλιάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους σ' αυτό τον αγώνα. Μέσα από την πολύχρονη και συστηματική δράση μας, μέσα κι έξω από τα σχολεία, διαμορφώθηκαν οι προϋποθέσεις για τη ρωμαλέα ανάπτυξη του μαθητικού κινήματος. Το κύρος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ στους μαθητές μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Οπως μέχρι σήμερα, έτσι και τώρα και στο μέλλον, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους ώστε το μαθητικό κίνημα να κατακτήσει μια περήφανη νίκη.

Λάζαρος ΜΥΛΩΝΑΣ

Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ