ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ.-

Αν η οικονομική κατάσταση βρίσκεται στα πρόθυρα του χάους και η εξαθλίωση των εργαζομένων είναι η μόνη πραγματικότητα, αυτό δεν πτοεί τους ιθύνοντες, αφού το μόνο που βλέπουν είναι η επίτευξη των οικονομικών δεικτών... ώστε να μπορέσει η Ρουμανία να μεταλλαχτεί επιτυχώς σε "οικονομία της αγοράς" και με αυτό τον τρόπο να γίνει αποδεκτή στις αγκάλες της Δυτικής Ευρώπης, καθώς και να μπορέσει να εξασφαλίσει το νέο δάνειο από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Δεν εξηγείται αλλιώς η έκκληση που απήυθυνε ο Πρόεδρος Ράντου Βασίλε προς τους Ρουμάνους να αποδεχτούν για τη νέα χρονιά το νέο πακέτο οικονομικών μέτρων, ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας, ένα πρόγραμμα πλήρως εναρμονισμένο με τις επιταγές και τους όρους του ΔΝΤ, προκειμένου να καταβάλει το δάνειο που έχει υποσχεθεί ότι θα λάβει η Ρουμανία το Απρίλη - για την πληρωμή 2,2 δισ. εκατομμυρίων δολαρίων σε εξωτερικά χρέη προς τους ξένους δανειοδότες - αλλά και την υπογραφή μιας νέας συμφωνίας μεταξύ τους τον Ιούνιο. Το πακέτο μέτρων περιλαμβάνει ακόμα τις μεταρρυθμίσεις στην κρατική Τράπεζα Εξωτερικού Εμπορίου ώστε να "εξυγιανθεί" και να επιβιώσει μετά τη συσσώρευση των "κακών δανείων". Επίσης αθρόες ιδιωτικοποιήσεις μεγάλων κρατικών βιομηχανιών και οργανισμών και εξασθένηση του ρόλου στη χρηματιστηριακή αγορά της Κεντρικής Τράπεζας που ανήκει φυσικά στο ρουμανικό κράτος. Με όλα αυτά τα μέτρα και με τη βοήθεια των ξένων δανειοδοτών ο Β. Ράντου υποσχέθηκε καλύτερες μέρες για το 2000!!!

Τώρα πόσο καλύτερες μπορεί να είναι οι μέρες που θα έρθουν μετά το 2000 είναι αρκούντως αμφισβητήσιμο και μετά το νέο αυτό πακέτο μέτρων, όταν ο μηνιαίος μισθός είναι τώρα 100 δολάρια, ποσό που κρίνεται μηδαμινό και υπολείπεται αρκετά ώστε να ικανοποιήσει ακόμα και τις βασικές ανάγκες, ενώ το επίπεδο ζωής από το 1996 - που άρχισαν οι μεταρρυθμίσεις στην οικονομία - έχει στην κυριολεξία "βουλιάξει", αφήνοντας στην απόλυτη φτώχεια την πλειονότητα του πληθυσμού.