Ο υπουργός Υγείας Λ. Παπαδήμας, μιλώντας στην ημερίδα, είπε ότι θα υπερασπιστεί το "ΕΣΥ, το οποίο βάλλεται ένα αρκετά μακρύ χρονικό διάστημα τελευταία και έχει δημιουργήσει αίσθημα ανασφάλειας σε πάρα πολλούς εργαζόμενους, αλλά πολύ περισσότερο στον ελληνικό λαό".

Ομως τα επιχειρήματα που άντλησε ο υπουργός ήταν απ' τα πρώτα βήματα εγκαθίδρυσης των πρώτων δομών του δημόσιου συστήματος υγείας το 1986, από τότε δηλαδή που άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος 1397/83. (Μάλιστα ο υπουργός εξαίρεσε την τριετία 1990-1993 που δεν ήταν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ).

"Το ΕΣΥ, είπε ο υπουργός, βάλλεται και δεν κριτικάρεται καλόπιστα, γιατί μια καλόπιστη κριτική θα μπορούσε πραγματικά να εντοπίσει ελλείψεις, προβλήματα, ολιγωρίες... Είναι εδραιωμένη η πεποίθηση ότι βάλλεται για συγκεκριμένους λόγους. Και ξέρετε ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι. Ξέρετε ποιοι έχουν λόγο να χτυπήσουν το ΕΣΥ. Ποιοι έχουν λόγο να χτυπήσουν το δημόσιο χαρακτήρα του".

Ο υπουργός, παρακάμπτοντας τη σημερινή πραγματικότητα στα δημόσια νοσοκομεία, προσπάθησε να απαλλάξει την κυβέρνηση απ' τις ευθύνες της και μετέθεσε την αντιμετώπιση της κατάστασης σε ένα πενταετές προγράμματα χωρίς σχεδιασμό. "Εκείνο, πρόσθεσε ο υπουργός, που είναι απαραίτητο για να μπορέσει να στηριχτεί και να αναβαθμιστεί ακόμα περισσότερο το ΕΣΥ είναι να μπορέσει το ίδιο το προσωπικό που λειτουργεί μέσα στα νοσοκομεία, στο σύνολό του να αντιληφθεί ποιος είναι ο ρόλος του, ποια είναι η αποστολή του και ποιοι είναι οι κίνδυνοι, αν αυτός ο ρόλος και αυτή η αποστολή δεν εκπληρώνονται κατά τον καλύτερο τρόπο".

Ο υπουργός εντόπισε την κακοδαιμονία "σε μια μερίδα γιατρών, οι οποίο παρότι ξέρουν ότι είναι στο στόχαστρο της κοινής γνώμης για αντιδεοντολογικές συμπεριφορές, οι οποίες ξεκινάνε από το φακελάκι και φτάνουν μέχρι το κλείσιμο της πόρτας του νοσοκομείου σε κάποιους συνανθρώπους τους που έχουν επείγουσα ανάγκη παροχής υπηρεσιών. Αυτοί οι γιατροί δημιουργούν πρόβλημα στο σύνολο του προσωπικού που λειτουργεί μέσα στο νοσοκομείο".

Λίγο αργότερα ο εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρος κατηγόρησε όλες τις κυβερνήσεις μετά το 1993 για τεράστιες πολιτικές ευθύνες όσον αφορά την απαξίωση του ΕΣΥ, καθώς δε διέθεταν πολιτική βούληση για αντιμετώπιση των προβλημάτων.