Για το πού στοχεύει η Επιτροπή για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, ποιες είναι οι βασικές της επιδιώξεις, ο Θ. Ευθυμίου μας λέει:"Προχωράμε έτσι, κάτω από τις ανάγκες που προκύπτουν από τη δράση των πλειοψηφιών στις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις, αλλά και από τη συνολικά άσχημη και διαλυτική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, λόγω της επίδρασης της λογικής της ταξικής συνεργασίας. Επιδιώκουμε να συσπειρώσουμε τις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις στην εργατική τάξη, σε κλαδικό, τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο. Επιδιώκουμε συσπείρωση και μαζική δράση όλων των εργαζομένων στη βάση. Χρειάζεται να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στο πώς αυτή η προσπάθεια θα βγει προς τους εργαζόμενους και θα αφομοιωθεί απ' αυτούς για να μπορέσουν στην πορεία να τη στηρίξουν.

Το επόμενο διάστημα η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση και έλεγχο. Πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι πρόκειται για στόχο που χρειάζεται μια άλλη ποιότητα δουλιάς. Να ανεβάσουμε την πολιτική μας δράση, την ταξική διαπαιδαγώγηση, την αντοχή στις δυσκολίες, να προβάλλουμε οράματα και αξίες που θα παίξουν καθοριστικό και προωθητικό ρόλο στους αγώνες. Η προσπάθεια συσπείρωσης για να προχωρήσει πρέπει να έχει στόχο και πλαίσιο με την απαραίτητη προσαρμογή στον κάθε χώρο δουλιάς. Βάζοντας σε προτεραιότητα την ιδεολογική, πολιτική και προπαγανδιστική μας δουλιά για το τι σημαίνει ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, τι πρέπει να υπηρετεί και πώς πρέπει να παρέμβει για την αλλαγή αυτής της πολιτικής".

Συνεχίζοντας ο Δ. Αγκαβανάκης υπογραμμίζει: "Η εκτίμηση είναι ότι έχουμε μια συνολική επίθεση από κυβέρνηση - κεφάλαιο και Ευρωπαϊκή Ενωση, συνεπώς απαιτείται η συνολική αντεπίθεση των εργαζομένων. Ορος και προϋπόθεση για να επιτευχθεί αυτό είναι η ενεργοποίηση όλων των εργαζομένων, οι οποίοι πρέπει να πιστέψουν σε ένα κίνημα που θα τους εκφράζει, θα τους εκπροσωπεί, θα ανοίγει δρόμους και προοπτικές. Στην κατεύθυνση αυτή απαιτείται η κοινή πορεία μέσα από σωματεία, συντονιστικές επιτροπές, άλλες δραστηριότητες, που όμως θα έχουν ξεκαθαρίσει οι εργαζόμενοι ότι πάνε να συγκρουστούν, να έρθουν σε ρήξη με την κυβέρνηση και εκείνες τις δυνάμεις που έχουν τον ίδιο ευρωενωσιακό προσανατολισμό. Με στόχο την απόκρουση της επίθεσης, την ανάκτηση χαμένων δικαιωμάτων, την κατάκτηση νέων, αλλά κύρια τη δημιουργία ενός κινήματος που θα είναι ενεργός παράγοντας ενός ευρύτερου πολιτικοκοινωνικού μετώπου με αντιιμπεριαλιστικά αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά. Ετσι, μόνο οι κατακτήσεις δε θα είναι πρόσκαιρες, αλλά βαθύτερες και θα ανοίγουν θετικές προοπτικές στην κατεύθυνση της εξάλειψης της εκμετάλλευσης".

Το λόγο θα πάρει ο Γ. Σκιαδιώτης,που καταλήγοντας θα επισημάνει: "Αυτή η πλευρά είναι η πιο σοβαρή. Είναι ανάγκη να συνειδητοποιηθεί ότι αυτή η πρωτοβουλία δε στοχεύει στο να αθροίσει κάποιες συνδικαλιστικές οργανώσεις και συνδικαλιστές. Δε στοχεύει στη βελτίωση της "αντιπολίτευσης" είτε στην κυβέρνηση, είτε στα συνδικαλιστικά όργανα ή έξω απ' αυτά. Επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε μια διαφορετική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα ή σε μεγάλο μέρος του. Ετσι, οι έξι άξονες - όροι που μπαίνουν ως προϋπόθεση για συσπείρωση, αποτελούν το μίνιμουμ των προϋποθέσεων και η υιοθέτησή τους και η δράση με βάση αυτούς είναι ένα ποιοτικό βήμα προς τα εμπρός. Μ' αυτή την έννοια πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι ταξικό ρεύμα και συμπόρευση ή ανοχή απέναντι στους στόχους του κεφαλαίου δε συμβιβάζονται. Ταξικό ρεύμα και θεατές των εξελίξεων, απλά καταγγελίες χωρίς δράση καθημερινή δε συμβιβάζονται. Ταξικό ρεύμα και "άμαζα" σωματεία χωρίς δημοκρατική λειτουργία και δράση, επίσης. Ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και αποσπασματικότητα στη δράση, μειωμένη έκφραση αλληλεγγύης και συμπαράστασης στο ελληνικό και διεθνές επίπεδο, επίσης δεν μπορεί να συμβιβαστεί. Οταν μιλάμε για συγκρότηση ταξικού ρεύματος, μιλάμε για μια τελείως διαφορετική ποιότητα σε όλα τα ζητήματα".