Δυο γεγονότα:

• Ο γιουγκοσλάβικος στρατός αντί να εκτελέσει επιτόπου - όπως είχε δικαίωμα - τους τρεις Αμερικανούς μισθοφόρους - δολοφόνους του σερβικού λαού, που πιάστηκαν με την εισβολή τους στο Κόσσοβο, καλεί την κυβέρνηση της Κύπρου - μιας αδέσμευτης χώρας στην οποία έχει γίνει εισβολή και κατοχή από μια ΝΑΤΟική χώρα, την Τουρκία - να τους παραλάβει και να τους παραδώσει σώους στις οικογένειές τους.
• Η αμερικανική κυβέρνηση ανακοινώνει ότι θα "φιλοξενήσει" 20.000 Κοσσοβάρους, όχι, όμως, στο έδαφός της, αλλά στο υπό αμερικανική κατοχή έδαφος της Κούβας, στη γνωστή βάση Γκουαντανάμο όπου, εκτός των άλλων, εκπαιδεύονται 40 χρόνια, τώρα, μισθοφόροι - δολοφόνοι των λαών.

Αυτά είναι δύο μόνο από τα γεγονότα της χτεσινής και προχτεσινής ειδησεογραφίας. Δημοσιεύοντάς τα έτσι, μαζί με τους σχολιασμούς που τα συνοδεύουν, κινδυνεύουμε... Οχι απλά να βρεθούμε στο στόχαστρο της ΕΥΠ που κάνει συσκέψεις για την παρακολούθηση όσων δημοσιογράφων δε συμμορφώθηκαν με την πρόσφατη αξίωση των Μπερνς - Γουάιτ, για τη στάση που πρέπει να κρατά ο Τύπος όταν αναφέρεται στην PAX AMERICANA του Δ Ράιχ. Αλλά κινδυνεύουμε να βρεθούμε και "τυλιγμένοι σε μια κόλλα χαρτί" με τη μορφή επιστολής που θα υπογράφει κάποιος από τους κυρίους Τελίδη, Μίχα, Σωμερίτη ή "ελεγχόμενοι" από τους κυρίους Κιάο, Μεγγρέλη, Δεληπέτρο, Γκλαβά ή όποιον άλλον αναλάβει να... "καθαρίσει την μπουγάδα" στο επόμενο διάστημα.

Η κατάσταση στην ελληνική δημοσιογραφία είναι όντως ανησυχητική: Κάποιοι νομίζουν ότι ήρθε η ώρα να στήσουν και εδώ μια "επιτροπή αντιαμερικανικών υποθέσεων". Ισως επιθυμούν να τιμήσουν με τον τρόπο τους τα 50χρονα του ΝΑΤΟ. Ξεχνούν μόνο πως ο Μακάρθι και η Επιτροπή του έχουν περάσει στην ιστορία σαν συνώνυμα ενός μαύρου - κατράμι φασισμού. Και πως η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα. Γιατί τι άλλο από φάρσα είναι η προσπάθεια αυτού που έρχεται να διαμαρτυρηθεί, όταν καταφανώς στο κείμενό του αναφέρει πως πιάστηκε ως αυτόπτης πράκτορας σε εμπόλεμη ζώνη; Η, του άλλου η διαμαρτυρία, γιατί η ΕΣΗΕΑ δεν υιοθετεί τις απόψεις... του Κόφι Ανάν!Και του τρίτου η επιστολή, που αντί να λέει ευχαριστώ γιατί δεν τον έχουν κάνει ακόμα μαύρο στο ξύλο τα θύματα των μονοδιάστατων ύβρεων που εκτοξεύει, ζητά από το σωματείο των δημοσιογράφων να συνετίσει όσους τολμούν να μην παίρνουν γραμμή από το CNN.

Είναι πράγματι ανησυχητική η κατάσταση για τον ιμπεριαλισμό. Δε φτάνει που οι φονιάδες του κινδυνεύουν να περάσουν από το έδαφος του Κοσσόβου μόνο οριζοντιωμένοι σε φέρετρα, υπάρχουν και Ελληνες δημοσιογράφοι που τολμούν να δείχνουν τον όλεθρο που σπέρνουν επί αμάχων οι ΝΑΤΟικές βόμβες. Γίνεται έτσι κατανοητή και η πράξη του προέδρου του ΕΣΡ, Παύλου Σούρλα, που αποφάσισε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή να εκδώσει οδηγία για την ανάγκη να προβάλλεται και η άποψη του φονιά. Το γεγονός ότι δε θεώρησε σκόπιμο να ενημερώσει έστω τα υπόλοιπα μέλη του ΕΣΡ για την οδηγία που υπογράφει μόνος του κάνει επίσης κατανοητή τη σκοπιμότητα.

Τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο ανησυχητικά χτες, καθώς η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ, τιμώντας την εορταζόμενη χτες παγκόσμια ημέρα του Τύπου, με επιστολή της προς το γραμματέα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων, κ. Γουάιτ, απάντησε δεόντως αρνητικά στην αξίωσή του να ευθυγραμμιστούν οι Ελληνες δημοσιογράφοι με ό,τι παράγει το γραφείο ενημέρωσης της Δυτικο-Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δυστυχώς ανάλογος έπαινος δεν μπορεί να αποδοθεί και στη διοίκηση της Ομοσπονδίας η οποία ευθυγραμμίστηκε με τον Γουάιτ.

Κρατήσαμε για το τέλος ένα σχόλιο του συναδέλφου Γιώργου Γεωργιάδη, απεσταλμένου του STAR στο θέρετρο των βομβαρδισμών που κάνει το ΝΑΤΟ. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε, του ζητήσαμε να σχολιάσει τις επιστολές Τελίδη - Σωμερίτη: "Δυστυχώς, είπε, γέμισε ο κλάδος από άσχετους που δεν πήγαν ποτέ να καλύψουν γεγονότα σε πραγματικό πολεμικό πεδίο. Αυτοανακηρύσσονται πολεμικοί ανταποκριτές, επειδή έκαναν μια τουριστική εκδρομή στην Αλβανία ή την Μπάνια Λούκα. Δε βρέθηκαν ποτέ την κρίσιμη ώρα στο μέτωπο και δε γνωρίζουν τις υποχρεώσεις που έχει ένας πολεμικός ανταποκριτής. Σας διαβεβαιώνω: ουδέποτε μας έγινε έλεγχος από τους Γιουγκοσλάβους για ό,τι λέμε στο "σπικάζ" των ρεπορτάζ. Ουδέποτε μας ζητήθηκαν τα κείμενα που διαβάζουμε. Ουδέποτε μας παρακολούθησαν. Βεβαίως, θέλησαν, να βλέπουν τις κασέτες που στέλνουμε ώστε να μην περιέχονται στα πλάνα στρατιωτικοί στόχοι που έπρεπε να μείνουν κρυφοί. Το θεωρήσαμε απόλυτα λογικό. Ουδείς από τους συναδέλφους αντέδρασε. Ειδικά για τους Τελίδη - Σωμερίτη, πέρα από το ότι τους θεωρώ ανίκανους να κρίνουν όσους κινδυνεύουν, τους καλώ να πάρουν μια φωτογραφική μηχανή και να πάνε στο Ακτιο να φωτογραφήσουν τα αμερικανικά αεροπλάνα. Τότε ίσως καταλάβουν τι σημαίνει λογοκρισία. Αυτά που γράφουν είναι απαράδεκτα. Εχουν αγανακτήσει όλοι οι συνάδελφοι εδώ".

Θ. Λ.