H ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας και ιδιαίτερα ο υπουργός Εξωτερικών Γιόσεφ Φίσερ εξαπάτησαν βαρύτατα το Κοινοβούλιο και την κοινή γνώμη της Γερμανίας. Εγγραφα, εσωτερικής χρήσης, του υπουργείου Εξωτερικών αποδεικνύουν ότι το Μάρτη του 1999 δεν υπήρχε κανείς λόγος και καμία δικαιολογία για την, στηριζόμενη από τον Φίσερ και τον καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ, "ανθρωπιστική επέμβαση" του ΝΑΤΟ ενάντια στη Γιουγκοσλαβία. Πριν από την έναρξη των βομβαρδισμών, στις 24 Μάρτη, οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου δεν απειλούνταν με διώξεις εκ μέρους των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας λόγω της εθνικής τους ταυτότητας. Στα έγγραφα, μάλιστα, αναφέρεται ότι τα μέτρα των γιουγκοσλαβικών δυνάμεων ασφαλείας στρέφονταν κατά του UCK και όχι κατά των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου ως εθνική ομάδα.

Αποσπάσματα των επίσημων εγγράφων, που αναφέρουν τα παραπάνω, έφτασαν στα χέρια της οργάνωσης "IALANA" (Χριστιανοί ενάντια στα πυρηνικά, βιολογικά και χημικά όπλα - Για διαμόρφωση της ειρήνης χωρίς βία), η οποία τα διαβίβασε σε διάφορα μέσα ενημέρωσης. Το υπουργείο Εξωτερικών έδωσε αυτά τα αποσπάσματα σε διάφορα γερμανικά διοικητικά δικαστήρια το φθινόπωρο/ χειμώνα 1998/1999 και το Μάρτη του 1999.

Αυτές οι κυβερνητικές πληροφορίες δείχνουν ότι - σύμφωνα με το υπουργείο Εξωτερικών, του οποίου ηγείται ο Γιόσεφ Φίσερ - μεταξύ του Νοέμβρη του 1998 και του Μάρτη 1999 δεν υπήρξε καμία σημαντική αλλαγή στην κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο. Σε μία έκθεση του υπουργείου, στις 18 Νοέμβρη του 1998, αναφέρεται: "Στο ίδιο το Κοσσυφοπέδιο έχει κάπως εκτονωθεί η δύσκολη ανθρωπιστική κατάσταση. Οι συνθήκες για την τροφοδοσία, όσων την έχουν ανάγκη, έχουν βελτιωθεί (...) Οι ένοπλες συγκρούσεις διεξάγονται και από τις δύο πλευρές με στρατιωτικά μέσα (...) Κατά την προέλαση των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας, σε περιοχές που επανακατέλαβαν, υπήρχαν και επιθέσεις κατά κατοίκων που είχαν παραμείνει εκεί. Οι επανειλημμένα μεταδιδόμενες από τον Τύπο "σφαγές" και οι αναφορές για "μαζικούς τάφους" συνέβαλαν στην ανησυχία των προσφύγων, ωστόσο, μέχρι τώρα, δεν κατέστη δυνατό να επαληθευτούν από διεθνείς παρατηρητές". Αυτή η έκθεση φέρει τον κωδικό αριθμό "514 - 516, 80/3 Yug".

Σε μία κυβερνητική πληροφορία στις 28 Δεκέμβρη 1998 προς το Διοικητικό Δικαστήριο της Κάτω Σαξωνίας, το υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει: "Κατά την κρίση και γνώση του υπουργείου Εξωτερικών, τα μέτρα των δυνάμεων ασφαλείας της Γιουγκοσλαβίας στοχεύουν, κυρίως, στην καταπολέμηση του UCK, που, χρησιμοποιώντας τρομοκρατικά μέσα, παλεύει για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, σύμφωνα δε με μερικούς εκπροσώπους τους και για τη δημιουργία της "Μεγάλης Αλβανίας"".

Ακόμα, στις 15 Μάρτη, εννέα μόνο μέρες πριν την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, το υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε στο Διοικητικό Δικαστήριο του Μάιντς: "Οπως αναφέρεται στην έκθεση, στις 18 Νοέμβρη 1998, το UCK, μετά την εν μέρει αποχώρηση των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας, επανακατέλαβε τις θέσεις του, έτσι ώστε τώρα να ελέγχει και πάλι εκτεταμένες εκτάσεις στην περιοχή των συγκρούσεων. Και πριν την έναρξη της άνοιξης του 1999 υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ του UCK και των δυνάμεων ασφαλείας, αν και και δεν είχαν φτάσει να έχουν την ένταση των μαχών του καλοκαιριού/άνοιξης του 1998"

Τα έγγραφα αυτά καθώς και η κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των προσφύγων, κατά την οργάνωση IALANA, αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι "η τρομερή "ανθρωπιστική καταστροφή" για τους ανθρώπους του Κοσσυφοπεδίου και των γειτονικών χωρών είναι, επομένως, κατ' αρχάς συνέπεια των πολεμικών επιχειρήσεων μετά την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών".