Το πακέτο των "φορολογικών απαλλαγών" βγάζει και πάλι στην επιφάνεια η κυβέρνηση, το οποίο αναμένεται να χρησιμοποιηθεί από τους "επικοινωνιακούς" μηχανισμούς του κυβερνώντος κόμματος στη διάρκεια της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου.

Για το θέμα αυτό θα υπάρξει σήμερα σύσκεψη μεταξύ του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου,του αρμόδιου για φορολογικά θέματα υφυπουργού Οικονομικών Γ. Δρυ,καθώς και υπηρεσιακών παραγόντων που συμμετείχαν στην κατάρτιση των προτάσεων του λεγόμενου "κοινωνικού διαλόγου". Σύμφωνα με πληροφορίες, στη σημερινή σύσκεψη, όπου και θα εξεταστούν διάφορα επιμέρους σενάρια, θα ληφθούν αποφάσεις, οι οποίες στη συνέχεια θα δοθούν για έγκριση στο γραφείο του πρωθυπουργού και στα ανώτερα κυβερνητικά και κομματικά όργανα, όπου και είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν διάφορες τροποποιήσεις στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης της πολιτικής συγκυρίας...

Σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, πρόκειται να αυξηθεί το αφορολόγητο όριο - το οποίο σημειωτέον παραμένει "παγωμένο" από το 1993 - στα 2 εκατ. για τους μισθωτούς - συνταξιούχους και στο 1,7 εκατ. για τους υπόλοιπους φορολογούμενους. Η εναλλακτική πρόταση προβλέπει αύξηση στα 2,3 και 2 εκατ. αντίστοιχα. Η "επιβάρυνση" από την εφαρμογή του μέτρου αυτού κινείται μεταξύ 140 και 200 δισ. δρχ. Προβλέπεται επίσης η αύξηση των φορολογικών κλιμακίων από έξι σήμερα σε οκτώ, η αύξηση της έκπτωσης φόρου για τα παιδιά (μικρή μέχρι τα 2 παιδιά και μεγαλύτερη από τα 3 και πάνω), ενώ μεγάλο ερωτηματικό παραμένει ο νέος τρόπος φορολόγησης των μικρομεσαίων στρωμάτων (μικρές εμπορικές επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες). Οπως έχουν δηλώσει στο παρελθόν κυβερνητικοί παράγοντες, ο στόχος είναι με το νέο σύστημα, να μην υπάρξει μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης από τα σημερινά επίπεδα...

Δεν είναι γνωστό πότε θα ανακοινωθούν τα νέα μέτρα. Σύμφωνα με παλιότερες δηλώσεις του Γ. Παπαντωνίου, οι τελικές αποφάσεις στη φορολογία θα παρουσιαστούν σε σχετικό νομοσχέδιο τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, το οποίο και θα συνοδεύει τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2000. Αντίθετα, υπηρεσιακοί παράγοντες αναφέρουν ότι θα πρέπει να συντομευτεί ο χρόνος νομοθετικής έγκρισης των αλλαγών, με τον ισχυρισμό ότι η παρατεταμένη διάρκεια δημιουργεί αστάθεια και αβεβαιότητα στην αγορά... ενώ δε θα υπάρξει και επαρκής χρόνος στο υπουργείο Οικονομικών να επεξεργαστεί τα νέα έντυπα.

Οι φορείς του υπουργείου τηρούν στάση σιωπής για το περιεχόμενο του φορολογικού πακέτου και περιορίζονται να αναφερθούν στις θετικές μόνο πλευρές των αλλαγών, γεγονός που ενισχύει τις απόψεις ότι αναμένονται εκπλήξεις. Πρόσθετα δηλαδή φορολογικά μέτρα, που κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η κυβέρνηση δεν έκανε γνωστές τις θέσεις της στις αρχές Ιούνη, όπως είχε αρχικά σχεδιάσει να κάνει.

Αρμόδιοι παράγοντες αναφέρουν ότι οι όποιες προτάσεις φορολογικής πολιτικής υιοθετηθούν, σε κάθε περίπτωση θα βρίσκονται σε πλήρη εξάρτηση από δύο αντιφατικούς μεταξύ τους παράγοντες. Κατ' αρχάς θα ληφθούν υπόψη οι βαρύτατες δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση στο δημοσιονομικό τομέα, όχι μόνο με το πρόγραμμα "σύγκλισης", αλλά και με το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο προβλέπει σε μεσοπρόθεσμη βάση ισοσκελισμένους ή και πλεονασματικούς Κρατικούς Προϋπολογισμούς. Πέραν αυτού, υπενθυμίζουν ότι η ελληνική κυβέρνηση από το 2000 και τα επόμενα χρόνια έχει να αντιμετωπίσει πρόσθετες δαπάνες, μεγαλύτερες ίσως από 500 δισ. δραχμές κατ' έτος, λόγω της αποπληρωμής του νέου εξοπλιστικού προγράμματος και της αυξημένης εθνικής συμμετοχής στα συγχρηματοδοτούμενα έργα του Γ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, οι οποίες απαιτούν και πρόσθετα έσοδα, είτε φορολογικά είτε από ιδιωτικοποιήσεις.

Ο δεύτερος παράγοντας ακούει φυσικά στο όνομα του εκλογικού κύκλου, ο οποίος έχει ήδη ανοίξει. Αρκετοί πιστεύουν ότι μετά το αρνητικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, η κυβέρνηση "θα πρέπει να δείξει" ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική παίρνει υπόψη της τα συμφέροντα και τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία επέδειξαν τάσεις καταδίκης του κυβερνώντος κόμματος. Χωρίς να αμφισβητηθεί στο παραμικρό ο... "μονόδρομος" χαρακτήρας της οικονομικής πολιτικής, προτείνεται ουσιαστικά να ακολουθηθεί η τακτική της λήψης και προβολής μεμονωμένων μέτρων που θα ανακουφίζουν, υποτίθεται, κάποιες ομάδες του πληθυσμού. Η ουσία μιας τέτοιας επιλογής δε θα είναι μακριά από την προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων, αφού κάθε άλλη σκέψη για ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισης των προβλημάτων που έχουν οι εργαζόμενοι έχει παντελώς απορριφθεί.