Το επόμενο Σαββατοκύριακο 3-4 Ιούλη πρόκειται να γίνει το συνέδριο της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ). Το συνέδριο αυτό πραγματοποιείται σε διεθνείς συνθήκες εξαιρετικής σημασίας για το διαρκώς αναπτυσσόμενο μαχόμενο κίνημα ειρήνης. Η στήλη θέλει να εκφράσει τη συμβολή της, επισημαίνοντας ορισμένα σημεία μείζονος ενδιαφέροντος.

Ο ιμπεριαλισμός κι η επεκτατική πολιτική του χρηματιστικού κεφαλαίου παίρνει υπερεθνικό χαρακτήρα επιβολής. Ο πλανήτης γίνεται ένα ενιαίο χωράφι, όπου η ανεξέλεγκτη λέσχη της διεθνούς ολιγαρχίας ορίζει τις χρήσεις του κατά το δοκούν. Γίνεται προσπάθεια, οι λαοί να μεταβληθούν σε μια ανακατεμένη άναρχη μάζα, χωρίς παρελθόν και γι' αυτό και χωρίς μέλλον. Οι χώρες μετατρέπονται σε διάχυτους χώρους εξυπηρέτησης ισχυρών συμφερόντων με δυσδιάκριτα σύνορα και εθνικές πολιτιστικές παραδόσεις. Ολα κινούνται στη ρότα του "ό,τι ήθελε προκύψει".

Η σιδερόφραχτη δύναμη επιβολής του ιμπεριαλισμού, ο μιλιταρισμός δηλαδή ο στρατοκρατικός έλεγχος, οργάνωση κι επιβολή πάνω στην κοινωνία γίνεται με τη μορφή του ΝΑΤΟ. Ο κανόνας της διεθνούς συμπεριφοράς. Πολλοί ρωτούν γιατί τόση μανία της ευρω-ατλαντικής συμμαχίας πάνω στη γιουγκοσλαβική Σερβία. Το ένα μέρος της απάντησης βρίσκεται εδώ ακριβώς, δηλαδή στο πλανητικό μήνυμα κυριαρχίας της νέας μιλιταριστικής τάξης. Τα γεράκια των πολεμικών επιτελείων θέλουν να εμπεδωθεί το μήνυμα ως μια νέα αναντίρρητη αρχή. Το άλλο μέρος της απάντησης βρίσκεται στη σύμπλεξη του υπερεθνικού χρηματιστικού κεφαλαίου με θεσμοθετημένα υπερεθνικά σχήματα και λειτουργίες, όπως η υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση. Απέναντι στον υποτιθέμενο ευρω-ενωσιακό μονόδρομο της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ, η Γιουγκοσλαβική πραγματικότητα με επίκεντρό της τη Σερβία, φάνταζε ως η ζωντανή διάψευση αυτού του μονόδρομου κι ως παράδειγμα μιας πιθανής εναλλακτικής πορείας της ευρωπαϊκής τουλάχιστον ανθρωπότητας. Η υπερεθνική ευρωπαϊκή ολιγαρχία έπρεπε να κάψει με φωτιά και σίδερο το γιουγκοσλάβικο αγκάθι που εκ των πραγμάτων τουλάχιστον αμφισβητούσε τη μοναδικότητα της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εάν σε αυτά προστεθεί κι η ολιγαρχική ανάγκη διάλυσης της εσωτερικής συνοχής των πολιτιστικών παραδόσεων του σερβικού κυρίως λαού, τότε, γίνεται κατανοητή σε όλο το μέγεθός της η πολεμική μανία της ευρωατλαντικής συμμαχίας πάνω στο σώμα της Γιουγκοσλαβίας. Η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ σε αυτή τη δολοφονία δείχνει τόσο την εσωτερική διαπλοκή της συμμαχίας, όσο και το αλληλένδετο ενδιαφέρον της υπερεθνικής πλανητικής επιβολής.

Το ΝΑΤΟ, ως η μιλιταριστική οργάνωση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του χρηματιστικού κεφαλαίου, ανέλαβε να τελειώσει τη βρώμικη δουλιά. Προετοιμάστηκε γι' αυτό με τη μετατροπή του συγκεντρωτικού δόγματος ανάπτυξης που ίσχυε όσο υπήρχε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας σε περιφερειακό δόγμα συγκρότησης "πολυεθνικών δυνάμεων ταχείας ανάπτυξης". Η σύμπλεξη αυτού του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος με το αμερικανικό δόγμα "Συνεταιρισμός για την ειρήνη", που αφορά την παγίδευση των χωρών του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας, εκφράζει ολοκληρωμένα το σχέδιο της ιμπεριαλιστικής στρατοκρατικής ανάπτυξης σε όλο τον πλανήτη με ανάλογα περιφερειακά σχήματα. Επισημαίνοντας αυτές τις κύριες πλευρές του περιεχομένου της Νέας Τάξης προσδιορίζεται και το περιεχόμενο του μαχόμενου ειρηνιστικού κινήματος. Εφόσον το περιεχόμενο της Νέας Τάξης προσδιορίζεται στους τρεις αλληλο - εξαρτώμενους πυλώνες της: Χρηματιστικό κεφάλαιο - ιμπεριαλισμός - μιλιταρισμός ως η κορυφή της καπιταλιστικής πυραμίδας, τότε, το κίνημα ειρήνης, ως δύναμη που αγωνίζεται για την καταστροφή της, αποκτά έναν βαθύ επαναστατικό χαρακτήρα. Να, γιατί τα βλέμματα στρέφονται προς το συνέδριο της ΕΕΔΥΕ.