Μετεκλογικά φούντωσε ξανά η συζήτηση γύρω από το θέμα των πολιτικών συμμαχιών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, που το θέμα περνάει στην επικαιρότητα πριν, αλλά κυρίως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, με στόχευση πάντα τι θα γίνει στις εθνικές εκλογές και, κυρίως, τι θα γίνει μετά τις εθνικές εκλογές, αν δεν υπάρχει δυνατότητα σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης. Στο υπόβαθρο των σκέψεων για κυβερνήσεις συνεργασίας, βρίσκεται ένας προβληματισμός για το πώς θα διασφαλιστεί η συναίνεση ανάμεσα σε συγγενείς δυνάμεις στο επίπεδο της διακυβέρνησης, ώστε να μειωθεί η αντιπολιτευτική λαϊκή δράση, χάριν του στόχου να προχωρήσει η ΟΝΕ και η πλήρης ενσωμάτωση της χώρας στο σύστημα του ιμπεριαλισμού.

Παράλληλα, μέσα στο λαό αναπτύσσονται ανάλογοι προβληματισμοί, κάτω από τον επηρεασμό των συζητήσεων σε επίπεδο κορυφών, και όχι μόνο. Είναι θετικό και φυσικό, λαϊκά στρώματα με μια ορισμένη κοινωνική και πολιτική πείρα να καταλαβαίνουν ή να διαισθάνονται ότι η συγκέντρωση ευρύτερων δυνάμεων μπορεί να αποτελέσει το αντίβαρο στην επίθεση, που δέχονται από κυβέρνηση και εργοδοσία, από τις επιλογές των διεθνών οργανισμών.

Ομως, τελικά, κάθε προβληματισμός για θέματα πολιτικής συνεργασίας εκφράζει διαφορετικά και αντιπαρατιθέμενα συμφέροντα. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι στο επίκεντρο της συζήτησης μέσα στο λαό σήμερα πρέπει να τεθεί το ζήτημα συμμαχία ή συνεργασία σε ποια βάση - για ποιο σκοπό.