Δημοκρατία! Η πιο σωστά η αποκατάστασή της. Ετσι ορίστηκε ακόμη μια επέτειος στο πολιτικοϊστορικό ημερολόγιο. Η επέτειος της μεταπολίτευσης και της εναλλαγής στη διακυβέρνηση της Ελλάδας. Η αμερικανόπνευστη στρατιωτικοφασιστική χούντα, που διαχειριζόταν τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου, ανίκανη και αδύναμη να σηκώσει το βάρος της λαϊκής πάλης, ακόμη και με τον τρόμο των τανκς, ανίκανη να συνεχίζει τη διαχείριση των υποθέσεων των μονοπωλίων, κατέρρευσε και αντικαταστάθηκε, στη διακυβέρνηση, αν δεν την παρέδωσε, από μια κυβέρνηση αστών πολιτικών, για να αποκατασταθεί η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία στην Ελλάδα. Επρεπε να προλάβουν. Οχι μόνο να κρατήσουν τον έλεγχο των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων από την ανερχόμενη δράση των λαϊκών μαζών, αλλά και να διαμορφώσουν τους όρους που η εξουσία των μονοπωλίων θα μπορούσε να συνεχίζει σταθερά, χωρίς ανεξέλεγκτες εντάσεις, το έργο της ανηλεούς καταπίεσης και εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Στην πορεία της μεταπολίτευσης έπρεπε να οικοδομηθεί ένα καθεστώς, στα πλαίσια του αστικού κοινοβουλευτισμού, επιβολής της θέλησης των ιμπεριαλιστών και της ολιγαρχίας του πλούτου.

Είκοσι πέντε χρόνια μετά, ένα περιστατικό στην Πνύκα, στο "βωμό" της αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας της "Χρυσής Εποχής του Περικλέους", ο πρωθυπουργός της Ελλάδας νιώθει την ανάγκη να απευθυνθεί στη νεολαία, στο μέλλον του τόπου για τη "δημοκρατία" και το μέλλον της και αποδεικνύει στην πράξη ποια είναι η δημοκρατία του καθεστώτος, του οποίου τις τύχες διαχειρίζεται η κυβέρνησή του. Οχι μόνο απέφυγε να συζητήσει με το Συντονιστικό των Μαθητών της Αθήνας, για την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησής του, για την καταδίκη, μέσω αυτής, του μέλλοντος των μαθητών στην ασύδοτη μανία της εκμεταλλευτικής δράσης μιας χούφτας πλουτοκρατών, αλλά να μην αφήσει, έστω και την ελάχιστη, αμφιβολία αμφισβήτησης της "δημοκρατίας", που επιβάλλεται από τους λίγους και ισχυρούς με τη δύναμη του κράτους τους. Να μην υπάρξει η παραμικρή παρερμηνεία περί των προθέσεων και των οραμάτων τους για το μέλλον, το οποίο χτυπιέται στα πρόσωπα των μαθητών, με την επιβολή της αμορφωσιάς και με τη δύναμη της καταστολής. ΜΑΤ, ξύλο και σπρέι απωθητικό, αυτά τα όπλα της ...δημοκρατίας δοκίμασαν οι μαθητές στην Πνύκα, αυτό το έργο εισέπραξαν ως αποτέλεσμα του διαλόγου, τον οποίο ήλπιζαν να έχουν. Αλλά πείστηκαν ότι ο διάλογος, ως στοιχειώδης παράγοντας της αστικής δημοκρατίας, διεξάγεται και "διά ροπάλου". Τέτοιο ήταν το μήνυμα και το όραμα της "Πνύκας του Κ. Σημίτη".

Είκοσι πέντε χρόνια μετά την τρομοκρατία των τανκς επιβάλλεται από την άρχουσα τάξη και τους πολιτικούς της διαχειριστές, η τρομοκρατική πολιτική του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με την κυριαρχία των μονοπωλίων, που καταργεί ακόμη και τις πιο στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες και αντιδραστικοποιεί την κοινωνικοπολιτική ζωή σε όλα τα μέτωπα. Οι απολύσεις και η τρομοκρατία των εργοδοτών, η τρομοκρατία των επιχειρήσεων σκούπας κατά των αλλοδαπών εργατών, τα ΜΑΤ, η ιδεολογική τρομοκρατία, οι μηχανισμοί εξαγοράς και εκβιασμών, η παραπληροφόρηση του λαού, συμπληρώνουν την τρομοκρατική δράση του ΝΑΤΟ και της "νέας τάξης" ενάντια στα λαϊκά κινήματα και την εφαρμογή της Συμφωνίας του Σένγκεν ως μέσο επιβολής της "νομιμότητας" της καταπίεσης των λαών.