Εναν σκληρό, επίπονο, αλλά και νικηφόρο, αγώνα, κόντρα σε "θεούς και δαίμονες", έδωσαν οι εργαζόμενοι της ΓΕΔΥ στη Θεσσαλονίκη. Επί 22 μέρες έκαναν επίσχεση εργασίας, ύστερα προχώρησαν στην κατάληψη της πύλης του εργοστασίου. Το κυριότερο όμως είναι ότι επέμειναν αγωνιστικά.

Ηρθαν αντιμέτωποι με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, που έπαιζαν το ρόλο του προσωπάρχη του εργοδότη και που με δόλια μεθόδευση συνέλαβαν τρεις συνδικαλιστές. Αντιμετώπισαν τις απειλές και τις διασπαστικές ενέργειες του εργοδότη και πέτυχαν να τους καταβληθούν όλα τα οφειλόμενα δεδουλευμένα, αλλά και να επαναπροσληφθεί ο απολυμένος συνάδελφός τους. Και έχει σημασία ότι επικεφαλής του νικηφόρου αυτού αγώνα, τέθηκε ένα σωματείο που "μετρά" μόλις λίγο καιρό ζωής, αλλά που ευθύς εξαρχής είχε ταξικό προσανατολισμό.

Αυτά προς απάντηση σε ορισμένους "συνδικαλιστικούς" ηγέτες, που μας πλασάρουν καθημερινά θεωρίες περί αναποτελεσματικότητας των αγώνων, προσπαθώντας να πείσουν τους εργαζόμενους να ενστερνιστούν τη δική τους λογική, της ταξικής "συναίνεσης", του συμβιβασμού και των "κοινωνικών διαλόγων".