"Ο πρωθυπουργός μιλώντας στους εκπροσώπους του ΣΕΒ υποστήριξε ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι αταλάντευτα προσανατολισμένη στην επίτευξη του στρατηγικού στόχου της ΟΝΕ σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί. Μάλιστα ο πρωθυπουργός... επισήμανε ότι οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα κινούνται αυστηρά στο πλαίσιο της πολιτικής που έχει χαράξει η κυβέρνηση"!

Τα παραπάνω δε γράφτηκαν σε κάποιο... ρυπαρό αντικυβερνητικό έντυπο, με τον προφανή σκοπό να θιγεί η προσωπικότητα του Κ. Σημίτη και να διαπομπευτεί η κυβέρνησή του, εμφανιζόμενη στα μάτια του λαού ως υπηρέτρια των βιομηχάνων. Τα προαναφερόμενα, του στιλ "μάλιστα, κύριε Στράτο - ό,τι πείτε εσείς, κύριε Στράτο μου" (σ. σ.: όπου Ι. Στράτος ο πρόεδρος των βιομηχάνων) - τα πασιφανώς αντικρουόμενα, δε, με τα "φιλολαϊκά" φληναφήματα των ημερών -αποτελούν ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα ανακοίνωσης που εκδόθηκε από συντάκτες υπεράνω πάσης υποψίας. Περιέχεται στην επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε το ίδιο το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού (!),αμέσως μετά τη συνάντηση του Κ. Σημίτη με τους βιομηχάνους, την προπερασμένη Πέμπτη, ενόψει των εξαγγελιών του από το βήμα της ΔΕΘ...

Μετά τη διευκρίνιση για την προέλευση της ανακοίνωσης, είναι πασίδηλο ότι ενώπιόν μας συντελείται μια ποιοτική μεταβολή. Μια κυβέρνηση - υπηρέτρια του μεγάλου κεφαλαίου, είναι η πρώτη φορά, ίσως, που δεν προβαίνει στη συνήθη άρνηση του εαυτού της. Τουναντίον! Εδώ έχουμε έναν κλασικό κορδακισμό, που αποδίδεται και ως εξής: "Ναι! Είμαι παραδουλεύτρα των βιομηχάνων, τιμή μου και καμάρι μου"!..

Οι εκπλήξεις δε σταματούν εδώ. Η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του κ. Σημίτη έχει και συνέχεια:

"Τέλος - σημειώνεται στην όλο... νόημα ακροτελεύτια παράγραφο - ο πρωθυπουργός τόνισε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να ακολουθήσει την αντιπολίτευση στο πεδίο των υποσχέσεων, της ανευθυνολογίας και της εκλογολογίας"!

Και, για να έχουμε καλό ρώτημα, πού τα "τόνισε" όλα αυτά ο πρωθυπουργός; Στους βιομήχανους. Το είπαμε αυτό. Από πότε, όμως, ένας πρωθυπουργός ανακοινώνει δημοσίως πράγματα που, μέχρι πρότινος, κάθε κυβέρνηση στοιχειωδώς σκεπτόμενη τα επτασφράγιζε με βουλοκέρια; Από πότε δηλαδή ανακοινώνει δημοσίως ότι στις ιδιωτικές του συναντήσεις με την πλουτοκρατία κάνει παράπονα για την αντιπολίτευση και "τονίζει" ότι αυτός - όχι οι άλλοι, αυτός - είναι ο καλύτερος, ο πιστότερος και ο ικανότερος υπηρέτης της (!); Πράγματι, "νέα" ήθη...

Αν σημειώνονται εμφατικά τα παραπάνω, γίνεται διότι όταν μια κυβέρνηση πασχίζει να αποδείξει ότι θέτει νυν υπέρ πάντων την... "πολιτική σταθερότητα",όπως το πασχίζει η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα, χρειάζεται να καταδειχτεί ευκρινώς τι ακριβώς εννοεί μιλώντας περί "πολιτικής σταθερότητας". Μετά τις δημόσιες ομολογίες, όμως, δεν απαιτείται να έχεις την ευφυϊα του υπεύθυνου του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, για να αντιληφθείς το... βαθύτερο νόημα.

Οταν το ΠΑΣΟΚ μιλά για "πολιτική σταθερότητα", εννοεί ότι θα εφαρμόσει με σταθερότητα - αντάξια του χεριού του ΜΑΤατζή όταν χτυπά τον εργάτη και τον αγρότη - την πολιτική της ΟΝΕ.

Οταν μιλά για "πολιτική σταθερότητα", εννοεί ότι θα τηρήσει απαρέγκλιτα τους "κανόνες" για το μοίρασμα είτε του πακέτου Σαντέρ και του πακέτου της Ολυμπιάδας, είτε τους "κανόνες" για το μοίρασμα του Αιγαίου, της Κύπρου και του πλιάτσικου των Βαλκανίων.

Εννοεί, επιπλέον, ότι κάθε τι - όπως η "ρευστότητα" της εκλογολογίας και η μεγαλύτερη "ρευστότητα" των εκλογών, για παράδειγμα - που θα δημιουργεί κινδύνους να χάσει την κυβερνητική εξουσία και επομένως την "κουτάλα", προκαλεί "αστάθεια".

Θέλει να υπονοήσει και κάτι ακόμα, όμως, το ΠΑΣΟΚ, εκδίδοντας τέτοιες ανακοινώσεις, απροκάλυπτης ταξικής προσήλωσης στα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Οτι για να το αφήνει η ολιγαρχία να λέει τέτοια πράγματα δημοσίως, τότε πιθανώς να έχει ξαναπάρει το "χρίσμα" και επομένως ας το λάβουν υπόψη τους οι υπόλοιποι κομματικοί φορείς, που, επίσης, δίνουν εξετάσεις στην ολιγαρχία...

Επομένως, ο διλημματικός χαρακτήρας που επιχειρεί να προσδώσει το ΠΑΣΟΚ στην παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που διανύουμε, με την καλλιέργεια της "προεδρολογίας" και την προπαγάνδα που λέει "ή ψηφίζεται Στεφανόπουλο ή είστε υπόλογοι πολιτικής αστάθειας" (!), ανταποκρίνεται στη διατήρηση του συγκεκριμένου είδους της πολιτικής σταθερότητας.

Το ενοχλητικό - από την άποψη της προπαγάνδας που στοχεύει πλέον τα λαϊκά στρώματα - είναι το εξής: Η κυβέρνηση με την "προεδρολογία" επιχειρεί να εμπλέξει και να εγκλωβίσει το λαό σε ψευτοδιλήμματα για να λύσει τα δικά της προβλήματα και να χρησιμοποιήσει το λαό, τελικά, για να "τουμπάρει" τους υπόλοιπους εκπροσώπους της ολιγαρχίας!

Ενώ φαίνεται να μη θέλει τις εκλογές, φοβούμενη την ήττα - αλλά και ανταποκρινόμενη στη γνωστή διάθεση του μεγάλου κεφαλαίου που προτάσσει τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής άνευ διέγερσης των περιττών παθών και των πρωθύστερων ανακατατάξεων που ενδεχομένως θα προκαλέσει μια εκλογική αναμέτρηση - προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι εκείνοι είναι που δε θα πρέπει να θέλουν τις εκλογές, για το "δικό τους καλό"...

Ενώ λέει στους εποφθαλμιούντες την καρέκλα της, καθώς και στους αναμένοντες ένα κομματάκι από την "εξουσία" της ότι θα τους καταγγείλει στα αφεντικά, γιατί προτάσσοντας την κομματική τους ιδιοτέλεια και προκαλώντας εκλογές, διασαλεύουν την "τάξη" της πορείας προς την ΟΝΕ, ταυτόχρονα επιχειρεί να καταστήσει την "ευταξία" της ΟΝΕ σε στόχο ζωής και θανάτου για τα θύματα της ΟΝΕ! Τα λαϊκά στρώματα...

Κατά την κυβέρνηση, δηλαδή, ο λαός πρέπει να διαλέξει μια αντιλαϊκή πολιτική που θα συνεχίσει να την εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ "όμορφα" και με Πρόεδρο τον Κ. Στεφανόπουλο (ή κάποιον άλλο), ή να διαλέξει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, που, όμως, θα την εφαρμόζει η ΝΔ, αλλά... "άσχημα", με κάποιον άλλον Πρόεδρο (ή με τον... Κ. Στεφανόπουλο). Αλλη επιλογή δεν υπάρχει...

Ετσι, η κυβέρνηση επιστρατεύει από εκδήλως φαιδρά έως και ανοιχτά εκβιαστικά "επιχειρήματα".

Κάνει λόγο για... ασέβεια έναντι του "θεσμού" της Προεδρίας της Δημοκρατίας, όταν είναι γνωστό ότι η άρχουσα τάξη αποδίδει στους θεσμούς της ακριβώς την αξία που τους... αξίζει, αναλόγως των περιστάσεων. Τα "παιχνίδια" του μακαρίτη Κ. Καραμανλή, αλλά και του Α. Παπανδρέου με τον, κατά άλλα, "αξιοσέβαστο", από το δικομματισμό, θεσμό, είναι γνωστά...

Μιλά για "συνταγματική παρέκκλιση" σε περίπτωση που προκληθούν πρόωρες εκλογές, όταν από το '74 και μετά είναι ζήτημα αν υπήρξε εκλογική αναμέτρηση που να μην έγινε πρόωρα, επειδή έτσι βόλευε τους κυβερνώντες... Την ίδια ώρα, όμως, αυτή η... αποδίδουσα σέβας, τόσο στο πρόσωπο του Κ. Στεφανόπουλου, όσο και στο "θεσμό", σπεύδει να δηλώνει ότι είναι "συζητήσιμη" και για άλλες επιλογές προσώπων, ώστε να έχει ανοιχτά τα παράθυρα για τα όποια "κομπρεμί" με τους ενδιαφερόμενους...

Νυν υπέρ πάντων η "σταθερότητα", λοιπόν. Η "σταθερότητα" στην κατοχή της καρέκλας και της "σταθερής" διατήρησης από το ΠΑΣΟΚ της πρωτοκαθεδρίας στον κατάλογο των ιπποκόμων του μεγάλου κεφαλαίου. Ζητήματα πολύ σημαντικά και επωφελή για τον κ. Σημίτη και την κυβέρνησή του. Ζητήματα εξίσου σημαντικά, αλλά εξόχως επιβλαβή, για το λαό και τα προβλήματά του.