«Εντιμη αντιμετώπιση»(!) βάφτισε η κυβέρνηση το πέταγμα στο δρόμο δεκάδων χιλιάδων συμβασιούχων εργαζομένων, κλιμακώνοντας ταυτόχρονα την επίδειξη πυγμής απέναντι στα αιτήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων.

Εχοντας αποκηρύξει μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη για χαλάρωση της λιτότητας και της αντιλαϊκής επίθεσης, η κυβέρνηση προχωρά ένα ακόμα βήμα, χαρακτηρίζοντας, διά στόματος πρωθυπουργού, «σπατάλη» και «εθνικό δράμα»(!) την ικανοποίηση ακόμα και ελάχιστων αιτημάτων των εργαζομένων, ενώ την ίδια στιγμή δεν προλαβαίνει να προσφέρει νέα προνόμια και χαριστικές ρυθμίσεις στο μεγάλο κεφάλαιο.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν κυνικός απέναντι στους συμβασιούχους που η κυβέρνηση «ξεζούμισε» πολλαπλά: «Γνώριζαν από την αρχή - και δεν τους αιφνιδίασε κανένας - ότι θα υπογράψουν συμβάσεις έργου για δυο χρόνια. Αυτό το οποίο λέει ο νόμος, αυτό και τηρείται»(!), αποφάνθηκε ο Θ. Ρουσόπουλος, διαστρέφοντας την πραγματικότητα και ξεχνώντας ότι άλλα τους υποσχόταν προεκλογικά η ΝΔ. Μετά από αυτό δε δίστασε να υποστηρίξει ότι το λύσιμο της ομηρίας και το πέταγμα στο δρόμο των εργαζομένων είναι έντιμη αντιμετώπιση! «Υπάρχει λοιπόν, επιτέλους, μια έντιμη αντιμετώπιση των συμβασιούχων από την Πολιτεία, που δεν υπήρχε στο παρελθόν», ισχυρίστηκε και συνέχισε ακάθεκτος: «Διότι στο παρελθόν - και αυτό εννοούσαμε όταν λέγαμε για ομηρία - η πολιτική εξουσία, η κυβέρνηση, κρατούσε τις συμβάσεις, τις ανανέωνε κατά το δοκούν, ώστε ένας εργαζόμενος να είναι όμηρος. Εμείς ήρθαμε και λύσαμε αυτό το πρόβλημα. Είπαμε τέλος στην ομηρία». Κινούμενος στο ίδιο μήκος κύματος, κατέληξε: «Δε σας λέω ότι είναι ευχάριστο να μένει κάποιος εκτός δουλιάς. Αλλά από την άλλη πλευρά, θα αναγνωρίσετε σε αυτή την κυβέρνηση την εντιμότητα ότι έκανε ένα νόμο που έλυσε προβλήματα πολλών ετών»(!). Στο πλαίσιο αυτό ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αναλάβει κάποια άλλη νομοθετική πρωτοβουλία για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των συμβασιούχων, που δημιουργήθηκε από την πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων, θεωρώντας οριστική τη λύση που έδωσε το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δε διστάζει να αξιοποιήσει το θόρυβο που έχει προκληθεί με την απόφαση του Μισθοδικείου για τις αυξήσεις των δικαστών, για να επαναφέρει το ζήτημα της αφαίρεσης από τους εργαζόμενους του δικαιώματος να προσφεύγουν στα δικαστήρια για ζητήματα εισοδηματικής πολιτικής μέσω της της αναθεώρησης του Συντάγματος. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος από τη μια άφησε να εννοηθεί ότι δε θα δοθούν οι αυξήσεις στους δικαστικούς, λέγοντας ότι «δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να υπάρξει σειρά αυξήσεων σε κατηγορίες ή στα ποσά τα οποία διάβασα αυτές τις ημέρες». Από την άλλη επανέφερε παλαιότερη θέση του Γ. Αλογοσκούφη, που υιοθετήθηκε αργότερα από τον πρωθυπουργό για να κοπεί το δικαίωμα προσφυγής στη Δικαιοσύνη για ζητήματα μισθών. Παραπέμποντας σε παλαιότερη ομιλία του Κ. Καραμανλή, είπε πως τότε «είχε χαρακτηριστικά δηλώσει ότι δεν είναι σωστό, δεν είναι επιτρεπτό να καθορίζεται η εισοδηματική πολιτική από δικαστικές αποφάσεις. Αυτό, λοιπόν, είναι ως προβληματισμός εδώ και πάρα πολύ καιρό στις σκέψεις της Νέας Δημοκρατίας».

Στα αμίμητα του κυβερνητικού εκπροσώπου πρέπει να προστεθεί η ρήση πως «δεν μπορεί να πει κανείς ότι η κυβέρνηση αυτή σπαταλά δημόσιο χρήμα αυξάνοντας αλόγιστα προϋπολογισμούς υπουργείων ή οργανισμών. Και υπ' αυτή την έννοια σεβόμαστε απολύτως τους κόπους των Ελλήνων πολιτών».