Σε σίριαλ επίδοσης επιστολών εξελίσσεται η υπόθεση των πτήσεων των μυστικών αμερικανικών υπηρεσιών σε ευρωπαϊκό έδαφος και την Επιτροπή της ΕΕ που ερευνά την υπόθεση. Στοιχεία που ήρθαν στο φως και αποδεικνύουν συνεργασία τόσο των κυβερνήσεων των κρατών - μελών με τις υπηρεσίες των ΗΠΑ, όσο και του Συμβουλίου της ΕΕ, αλλά και αρκετών αξιωματούχων των Βρυξελλών, ενόχλησαν τους εμπλεκόμενους, που είτε προσπάθησαν να θολώσουν τα νερά, είτε να αποποιηθούν τις ευθύνες τους.

Σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής, όπως αυτή δημοσιοποιήθηκε, η ελληνική κυβέρνηση και 11 ακόμα κράτη - μέλη αποκαλύπτονται ως βασικοί συνεργάτες της CIA, καθώς ήταν ενήμερες για τις μυστικές πτήσεις, τις απαγωγές και τη μεταφορά «υπόπτων» τρομοκρατικών ενεργειών στις φυλακές- κολαστήρια των ΗΠΑ και μάλιστα συνεργάστηκαν προσφέροντας γην και ύδωρ, προκειμένου να έρθει εις πέρας «το ευγενές αυτό έργο»...

Οι κατηγορίες της Επιτροπής για συνεργασία και συγκάλυψη των ενεργειών αυτών, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσαν σωρεία αντιδράσεων, κυρίως από τους αξιωματούχους που κατηγορούνται για άρνηση συνεργασίας με την αρμόδια Επιτροπή, αλλά και για τη χορήγηση ψευδών στοιχείων, ώστε να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια.

Συγκεκριμένα, ο Υπατος Αρμοστής της ΕΕ, Χαβιέ Σολάνα, προκειμένου να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να εμποδίσει - ενδεχομένως - περαιτέρω στοιχεία που τον αφορούν να δουν το φως της δημοσιότητας, συνέταξε σχετική επιστολή προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Χοσέ Ζοζέ Μπορέλ Φοντέλες, με σκοπό όπως αναφέρει ο ίδιος «να ξεκαθαρίσει ότι συνεργάστηκε με την Επιτροπή στο μέγιστο βαθμό που του επέτρεπαν οι δυνατότητες και οι γνώσεις του»...

Αναφερόμενος στο πόρισμα της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που διερευνά την υπόθεση της CIA, ισχυρίστηκε ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο συντονιστής της ΕΕ για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, κ. Ντε Βρις, εμφανίστηκαν ενώπιον της Επιτροπής «παρά το γεγονός ότι το θέμα δεν άγγιζε τις αρμοδιότητές τους και δεν είχαν ούτε μπορούσαν να έχουν κανενός είδους πληροφόρηση επ' αυτού».

Οπως αναφέρει μάλιστα στην επιστολή του ο Χ. Σολάνα, υπάρχουν δύο θέματα προς διερεύνηση, με πρώτο το τι συνέβη ή δε συνέβη επί ευρωπαϊκού εδάφους - επιχειρώντας να αμφισβητήσει αποδεδειγμένα γεγονότα - ενώ ισχυρίζεται ότι δεν είναι στις αρμοδιότητές του να ζητήσει τις σχετικές πληροφορίες από τις αρμόδιες υπηρεσίες των κρατών - μελών, επομένως δεν είναι σε θέση να τις διαθέσει και στην Επιτροπή. Τονίζει, μάλιστα, ότι ούτε ο ίδιος, ούτε ο Συντονιστής της ΕΕ για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας παρέλειψαν ή αρνήθηκαν να δώσουν στοιχεία, όπως «εσφαλμένα αναφέρει το πόρισμα»...

Το δεύτερο θέμα προς συζήτηση, σύμφωνα πάντα με την επιστολή του Χ. Σολάνα, αφορά στη θέση που τήρησε το Συμβούλιο και ο ίδιος στο θέμα και το πλαίσιο του διεθνούς νόμου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Η ΕΕ, όπως υποστηρίζει ο Υπατος Αρμοστής της ΕΕ, διαμήνυσε στις ΗΠΑ πως τίθεται υπέρ της θέσης ότι οι ύποπτοι για τρομοκρατία πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα...

Ο πρόεδρος της Επιτροπής, Κάρλος Κοέλο, ως απάντηση στον Χαβιέ Σολάνα, προχώρησε και αυτός στη σύνταξη επιστολής προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην οποία επισημαίνεται μάλιστα ότι το πόρισμα ήταν ιδιαίτερα «επιεικές», αφήνοντας σαφείς αιχμές για ακόμα χειρότερη κατάσταση από αυτή που περιγράφεται. Δήλωση η οποία αποδεικνύει ότι το μέγεθος του σκανδάλου ήταν τέτοιο που ακόμα και αυτή η εντεταλμένη Επιτροπή Διερεύνησης δεν ήταν δυνατόν να αποσιωπήσει το θέμα και να μην αποδώσει ευθύνες.

Στην επιστολή του ο Κ. Κοέλο στον Χ. Μ. Μπορέλ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η Φινλανδική Προεδρία του Συμβουλίου, παρά το γεγονός ότι κλήθηκε επειγόντως να καταθέσει, «δεν έκρινε απαραίτητο να εμφανιστεί ενώπιον της Επιτροπής, ενώ είχε εν μέρη συμμετάσχει στη συζήτηση της Ολομέλειας στις 5 Ιούλη του 2006».

Αναφερόμενος δε στον Χ. Σολάνα, σημειώνει ότι εμφανίστηκε μεν στην αρχή, αλλά απέρριψε το αίτημα της Επιτροπής για νέα συνάντηση στο τέλος της έρευνας. Ο συντονιστής της ΕΕ για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας προέβαλε μία σειρά αντιρρήσεις πριν εμφανιστεί, ενώ ο διευθυντής του ευρωπαϊκού Γραφείου Αστυνομίας απλά αρνήθηκε να συνεργαστεί...

Οπως τονίζει μάλιστα στην επιστολή του ο Κ. Κοέλο, «όσον αφορά τη μεταβίβαση των πληροφοριών και των εγγράφων, το Συμβούλιο έφτασε μέχρι την αλλοίωση της αλήθειας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάτι εξ ολοκλήρου απαράδεκτο».

Βάσει της επιστολής του προέδρου της Διερευνητικής Επιτροπής, όταν πήγε αντιπροσωπεία της στις ΗΠΑ πληροφορήθηκε από την Αυστριακή πρέσβη στην Ουάσιγκτον ότι υπήρξαν επαφές μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ, στα πλαίσια της καταπολέμησης της τρομοκρατίας...

Επιστρέφοντας από την αμερικανική πρωτεύουσα ο Κ. Κοέλο έγραψε στην προεδρεύουσα του Συμβουλίου Ο. Πλάσνικ, ζητώντας να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες, χωρίς να της αναφέρει ότι είχε στα χέρια του έγγραφα που τις πιστοποιούσαν. Η απάντηση που έλαβε ήταν από τη Γραμματεία του Αυστριακού Κράτους, με αποσπάσματα από περιλήψεις συναντήσεων αναφορικά με το διεθνές δίκαιο και τις διατλαντικές σχέσεις, με τη σημείωση να μην τα δημοσιοποιήσει, καθώς είναι αμερικανική απαίτηση...

Στη συνέχεια το Συμβούλιο αρνήθηκε συνάντηση με την Επιτροπή Ερευνας, δίνοντας ως θέση του ένα δελτίο Τύπου, που εκδόθηκε μετά τις δηλώσεις Μπους επί του θέματος...

Απαντώντας δε συγκεκριμένα στην επίθεση του Χ. Σολάνα, ο πρόεδρος της Επιτροπής επισημαίνει ότι μόνος του παραδέχεται στην επιστολή του πως η πλειοψηφία των κυβερνήσεων αρνήθηκαν συνάντηση και συνεργασία με την Επιτροπή, ενώ αναφορικά με τη στάση του ίδιου, εκφράζει τη λύπη του που προτίμησε αυτή την αντίδραση αντί να έρθει σε άμεση συνεργασία και επαφή με την Επιτροπή.

Καταλήγοντας η επιστολή του Κ. Κοέλο ερωτά:

- Αν είναι αποδεκτό το Συμβούλιο να τροφοδοτεί το Κοινοβούλιο με εσφαλμένες πληροφορίες, αντιβαίνοντας τη νομική συνεργασία.

- Αν έγγραφα ενός θεσμού της Ενωσης είναι θεμιτό να υποβάλλονται σε έλεγχο από τρίτα μέρη.

- Θεωρεί ότι η εμπειρία αυτής της υπόθεσης έδειξε ανεπαρκή συνεργασία μεταξύ των θεσμών της ΕΕ και ειδικά μεταξύ Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, αποκαλύπτοντας την ανάγκη μεταξύ τους συνεργασίας όχι μόνο σε θέματα άμυνας και ασφάλειας, αλλά γενικής εξωτερικής πολιτικής...

Το γεγονός ότι η υπόθεση των μυστικών πτήσεων δεν κατάφερε να καλυφθεί ούτε από την Επιτροπή Ερευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία αναγκάστηκε να δώσει στη δημοσιότητα στοιχεία, έστω και με ένα «επιεικές πόρισμα», που, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν όσο δηκτικό θα έπρεπε, ενόχλησε τόσους και σε τόσο μεγάλο βαθμό, αποδεικνύει ότι η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου ήταν έκτασης που δεν μπορούσαν σε καμία περίπτωση να συγκαλυφτούν.

Αδιαμφισβήτητο είναι και το γεγονός ότι δεν έχουν έρθει όλα τα στοιχεία στο φως, αφού η έκθεση είναι έτσι διαμορφωμένη ώστε να προκαλεί όσο το δυνατό λιγότερο το λαϊκό αίσθημα, ενώ αποδεικνύεται ότι ΕΕ και ΗΠΑ συνεργάζονται ιδιαίτερα αρμονικά όταν πρόκειται για την καταπάτηση δικαιωμάτων και ελευθεριών, που κατά τα άλλα υπερασπίζονται με θέρμη.

Οι πτήσεις πραγματοποιήθηκαν, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της γνώριζαν και συνεργάστηκαν με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, ενώ όταν ήρθε η ώρα να απολογηθούν αποποιήθηκαν τις ευθύνες τους, προτιμώντας να παραπλανήσουν και να αποπροσανατολίσουν τους λαούς, στο όνομα των συμφερόντων που υπαγορεύει η ιμπεριαλιστική πολιτική και όχι της «προστασίας από την τρομοκρατία», στο όνομα της οποίας καταστρατηγούνται δικαιώματα και ελευθερίες, με τη συγκεκριμένη πολιτική να είναι αυτή που στην πραγματικότητα απειλεί τους λαούς...