Associated Press

Αμέσως μετά από βομβιστική επίθεση στη Βαγδάτη κυριαρχεί και πάλι ο θρήνος. Η ζωή στο... απελευθερωμένο Ιράκ δεν έχει καμία αξία

Νέο μακελειό στην ιρακινή πρωτεύουσα, με στόχο, πάλι, δύο ανοιχτές αγορές, μία σε σιιτική συνοικία και μία σε μεικτή. Από τις τελευταίες που λειτουργούσαν ακόμη με προσιτές τιμές για την πλειοψηφία των φτωχών Ιρακινών. Οι βομβιστικές επιθέσεις άφησαν πίσω τους, συνολικά, 76 νεκρούς και περισσότερους από 164 τραυματίες. Αλλόφρονες κάτοικοι αναζητούσαν συγγενείς και καταριούνταν την κυβέρνηση Μάλικι και την κατοχή που έχει οδηγήσει τα πράγματα στο χάος.

Θεωρητικώς, από χτες, ενισχύονται σταδιακά οι ιρακινές δυνάμεις εντός της Βαγδάτης, με στόχο το συντομότερο δυνατό να αρχίσουν ευρείες «εκκαθαριστικές» επιχειρήσεις «που θα απαλλάξουν οριστικά την πρωτεύουσα από όλων των ειδών τους μαχητές». Ο Ιρακινός πρωθυπουργός επέμενε ότι «αν δε γίνουν αυτές οι επιχειρήσεις, δεν υπάρχει μέλλον για τη χώρα». Φυσικά, για τον δοσίλογο αχυράνθρωπο, το θέμα της κατοχής υποτιμάται σκόπιμα.

Σε θάνατο δι' απαγχονισμού καταδικάστηκε και 4ος συγκατηγορούμενος του Σαντάμ, ο πρώην αντιπρόεδρος Τάχα Γιασίν Ραμαντάν, για τη σφαγή 148 σιιτών στο Ντουτζάιλ, τη δεκαετία του '80. Πρωτοδίκως, είχε καταδικαστεί σε ισόβια. Κατά της εκτέλεσής του έχουν ταχθεί ανθρωπιστικές οργανώσεις, κυβερνήσεις (Παρίσι, Μόσχα) και ο ΟΗΕ, αφού η Λουίζ Αρμπορ, επικεφαλής της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έχει καταθέσει και σχετική προσφυγή στο ιρακινό Ανώτατο Δικαστήριο, αμφισβητώντας την ίδια τη δικαστική διαδικασία.

Ενώ όλοι προειδοποιούν ότι μια νέα εκτέλεση θα οξύνει περαιτέρω τα πνεύματα, Αμερικανοί αξιωματούχοι έριξαν νέο λάδι στη φωτιά, υποστηρίζοντας ότι «έχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι 170 στρατιώτες τους σκοτώθηκαν από βόμβες ιρανικής κατασκευής που εισήχθησαν από Ιρανούς πράκτορες στη χώρα».