Οι παραπάνω διαπιστώσεις περιέχονται σε μελέτη της Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας του υπουργείου Υγείας, η οποία συγκροτήθηκε πριν δυο χρόνια, διαμόρφωσε κάποιες προτάσεις, αλλά δεν έγινε αποδεκτή καμία - χωρίς αυτό σε καμιά περίπτωση να σημαίνει ότι θα λύνονταν και το πρόβλημα...- όπως αναφέρθηκε χτες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, όπου παρουσιάστηκαν πλευρές των καταγραφών που έκανε η Επιτροπή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μελέτη για τους «σοβαρά τραυματισμένους σε ΜΕΘ και ο βαθμός ιατρικής και κοινωνικής αποκατάστασης», που έγινε σε τρεις ΜΕΘ, στις οποίες αξιολογήθηκαν μετά από ένα χρόνο 44 αναρρώσαντες που νοσηλεύτηκαν για τουλάχιστον μια βδομάδα.

Οπως προκύπτει, από τους νοσηλευθέντες το 80% των ατυχημάτων ήταν τροχαία, 14% ήταν εργατικά ατυχήματα, 2,4% οικιακά και 4,5% διάφορα. Μετά τη νοσηλεία, το 30% απ' αυτούς δεν ενημερώθηκαν για τη δυνατότητα αποκατάστασης. «Είναι μια θλιβερή ιστορία η αποκατάσταση» τονίστηκε, καθώς από 106 νοσοκομεία που ερευνήθηκαν μόνο σε 28 υπάρχουν φυσίατροι, ενώ χώροι φυσικοθεραπείας υπάρχουν στο 58% των νοσοκομείων και μόλις τρεις πισίνες. Συνολικά στην Ελλάδα υπάρχουν μόλις 170 φυσίατροι, εκ των οποίων το 77% βρίσκεται στην Αττική.

Υπάρχει ένα μόνο δημόσιο κέντρο αποκατάστασης - το ΕΙΑΑ - και έτσι αφήνεται ελεύθερο πεδίο για την επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο. Μόλις στις 28/2/2007 το ιδιωτικό κέντρο «Φιλοκτήτης ΑΕ», με 125 κλίνες, ανακοίνωσε τη λειτουργία του στο Κορωπί, ενώ η κυβέρνηση σχεδιάζει - μέσω των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) - τεσσάρων κέντρων αποκατάστασης (Αττική, Θεσσαλία, Θεσσαλονίκη και Κρήτη).

Σύμφωνα με την έρευνα, από τους νοσηλευθέντες στις ΜΕΘ, το 70% λειτουργούν αυτόνομα, 30% δεν μπορούν να μείνουν ούτε λίγες ώρες μόνοι τους, 10% είναι καθηλωμένοι σε αναπηρικά αμαξίδια, ενώ 20% χρειάζονται βοήθεια για να ντυθούν. Η κατανομή με βάση την οικονομική κατάσταση των νοσηλευθέντων δίνει τα εξής αποτελέσματα: Το 16% παίρνουν αναπηρική σύνταξη, 25% είναι άνεργοι, 50% επέστρεψαν στην εργασία, 10% πούλησαν περιουσιακά στοιχεία για νοσηλεία, 70% κατανάλωσαν τις καταθέσεις τους και 70% μείωσαν τα έξοδα που αφορούν σε γιατρούς (40%) - αποκατάσταση (50%) - ειδικό εξοπλισμό (45%) και φάρμακα (20%). Συνολικά 40% των θεραπευθέντων μείωσε σημαντικά την κοινωνική του ζωή.