Ερμαια στα χέρια τζογαδόρων (χρηματιστών, μεσαζόντων και άλλων σαπροφύτων) έχουν αφήσει οι κυβερνήσεις του δικομματισμού τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Η τέτοια διαχείριση, η ανυπαρξία θεσμικού πλαισίου τέτοιου που να διασφαλίζει τα χρήματα και τον κόπο των εργαζομένων, είναι η βάση φαινομένων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας με τα αποθεματικά του ΤΕΑΔΥ.

Ενα ακόμη τέτοιο παράδειγμα είναι το «κρυφό» ομόλογο του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο, με τη διαμεσολάβηση της γνωστής πλέον χρηματιστηριακής εταιρείας «Ακρόπολις», κατέληξε σε ασφαλιστικό ταμείο. Η ουσία βέβαια δε βρίσκεται στο εάν και κατά πόσο το εν λόγω ομόλογο είναι «κρυφό» ή όχι αλλά στο γεγονός ότι γύρω από τη χρηματιστηριακή αγορά του κρατικού χρέους διαγκωνίζονται διάφορα κοράκια. Δηλαδή τραπεζίτες, «θεσμικοί» ρεντιέρηδες κ.ά. που βάζουν στο χέρι αστρονομικά ποσά τόσο από το κράτος όσο από τρίτους για τις «καλές υπηρεσίες» τους ως συμβουλάτορες, διαχειριστές, μεσολαβητές κλπ. Στην περίπτωση των ασφαλιστικών ταμείων, η διαμεσολάβηση χρηματιστών για αγορά κρατικών ομολόγων είναι τουλάχιστον περίεργη καθώς η ίδια υπηρεσία προσφέρεται «δωρεάν» από την Τράπεζα της Ελλάδος.

Σχετικά τώρα με το «κρυφό» ομόλογο - το οποίο, άγνωστο μέσα από ποιες διαδικασίες, κατέληξε σε ασφαλιστικό ταμείο - το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και η κυβέρνηση δεν μπήκαν στην ουσία της υπόθεσης αλλά σε διαδικαστικά ζητήματα, προβάλλοντας τον ισχυρισμό πως δεν είναι... «κρυφό» και πως αφορά σε δάνειο κάλυψης εξοπλιστικών δαπανών. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, το ύψος της συγκεκριμένης έκδοσης έφτασε στα 280 εκατ. ευρώ, η διάρκεια αποπληρωμής στα 12 χρόνια και διαχειριστής ήταν η JP Morgan, η τράπεζα στην οποία συχνά - πυκνά προσφεύγουν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού για τη διεκπεραίωση τέτοιων υποθέσεων.