Eurokinissi

Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2007 σημειώθηκαν έξι αυτοκτονίες, έναντι επτά που είχαν συμβεί στη διάρκεια όλου του 2006. Το σύνολο των αυτοκτονιών από το 2000 είναι 58. Η τελευταία έγινε την Κυριακή, όταν ο στρατιώτης Πεζικού Γ.Ν., ετών 24, που καταγόταν από την Κρήτη και υπηρετούσε σε μονάδα της Κω, τραυματίστηκε θανάσιμα ενώ εκτελούσε καθήκοντα σκοπού. Τις ίδιες ώρες άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, ταγματάρχης ο οποίος υπηρετούσε στον Εβρο και είχε αυτοτραυματιστεί.

Υπενθυμίζεται ότι το Γενάρη είχαν σημειωθεί δύο αυτοκτονίες στρατιωτών στο Ναύπλιο και τη Χίο και στη συνέχεια δύο ακόμα στη Ρόδο και την Κω. Η αύξηση αυτή των αυτοκτονιών στο τελευταίο τρίμηνο έρχεται να ανατρέψει την τάση για μείωσή τους που είχε καταγραφεί τα τελευταία πέντε χρόνια. Από την πλευρά των αρμοδίων του υπουργείου Εθνικής Αμυνας εκφράζεται η αισιοδοξία ότι αυτή η έξαρση των αυτοκτονιών είναι «συμπτωματική».

Στο μεταξύ, το Γενικό Επιτελείο Στρατού προωθεί πρόγραμμα κατάργησης των στατικών σκοπιών στα στρατόπεδα και αντικατάστασή τους από τριμελείς περιπόλους, με την ελπίδα ότι θα εκλείψουν οι συνθήκες αυτές - μοναχική σκοπιά σε νυχτερινές ώρες - που διευκολύνουν την αυτοκτονία. Πάντως, το ΓΕΣ διευκρινίζει ότι ναι μεν προωθείται το μέτρο της κατάργησης των σκοπιών αλλά αυτό εντάσσεται σε ευρύτερο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των μέτρων ασφάλειας στρατοπέδων και εγκαταστάσεων.

Από το ΓΕΣ αναφέρεται ότι η σχετική διαταγή του αρχηγού ΓΕΣ είχε εκδοθεί από το Μάρτη του 2006. Συγκεκριμένα, αυτή «καθόριζε ενοποίηση των σκοπών και κίνηση τους ως περίπολο σε κοινό τομέα επιδιώκοντας τη δυναμική κάλυψη και όχι τη στατική, χωρίς να αυξηθεί το προσωπικό ασφαλείας που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε για τη φύλαξη των εγκαταστάσεων». Επίσης, διευκρινίζεται ότι τα μέτρα αυτά «δε σχετίζονται μόνο με το θέμα πρόληψης των αυτοχειριών στον Ελληνικό Στρατό».

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η υπόθεση των αυτοκτονιών συνδέεται από τη μια πλευρά, τόσο με το θέμα της υποβάθμισης της στρατιωτικής θητείας υπέρ της καθιέρωσης του μισθοφορικού στρατού, όσο και με το περιεχόμενο της θητείας αυτών που υπηρετούν, ενώ από την άλλη οι νέοι που υπηρετούν σήμερα στο Στρατό κουβαλάνε μαζί τους τις αγωνίες και τις ανασφάλειες της ζωής τους που επιτείνονται από τις συνθήκες που επικρατούν στις στρατιωτικές μονάδες.