Το ΠΑΣΟΚ από τη θέση της κυβέρνησης καθιέρωσε τον όρο του «απασχολήσιμου» εργαζόμενου, ενώ σήμερα από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τις προγραμματικές του θέσεις τάσσεται υπέρ της διαρκούς εργασιακής περιπλάνησης, της υποαπασχόλησης, της ημιαπασχόλησης, της ημιανασφάλιστης εργασίας και της διά βίου κατάρτισης.

Την ίδια στιγμή λοιπόν που βαδίζει χέρι - χέρι με την κυβέρνηση στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, προσπαθεί εναγωνίως ρίχνοντας στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού να εμφανίσει τα αποτελέσματα της κοινής πολιτικής τους (αύξηση της ανεργίας, των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, ελαστικό 8ωρο) σαν αποτέλεσμα των χειρισμών της ΝΔ. Ετσι νέο πεδίο... αντιπαράθεσης, βρήκε προχτές το Κοινοβουλευτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, το κείμενο της «πράσινης βίβλου», το οποίο προσπάθησε να το εμφανίσει «σαν συντηρητική αναδίπλωση σε σχέση με τη στρατηγική της Λισαβόνας»... κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι «υποβάθμισε το διάλογο και τη σημασία της υιοθέτησής της». Πίσω βέβαια από αυτό τον «ελιγμό» του το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να κρύψει ότι επί της ουσίας συμφωνεί με το περιεχόμενό της, αφού έρχεται ακριβώς να προωθήσει νέες αντεργατικές ανατροπές προς όφελος του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και να ενισχύσει τη στρατηγική της Λισαβόνας, η οποία εξάλλου φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ...