Το υπερτιμολογημένο ομόλογο των 280 εκατ. ευρώ, που εξέδωσε το υπουργείο Οικονομικών και αφού μέσα σε λίγες ώρες άλλαξε τρεις - τέσσερις φορές χέρια κατέληξε στο ΤΕΑΔΥ, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Αυτό εκτιμούν τραπεζικοί παράγοντες, οι οποίοι, λόγω της θέσης που κατέχουν, είναι σε θέση να γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα. Οπως ανέφεραν στο «Ρ», τέτοιες πρακτικές είναι συνήθεις πλέον στην τραπεζική αγορά, γίνονται επί πολλά χρόνια και ας κάνουν σήμερα ορισμένοι τους έκπληκτους. Η συνήθης, κατά την άποψή τους, πρακτική που επικρατεί στην αγορά είναι τράπεζες και χρηματιστηριακές εταιρείες να πωλούν σε ασφαλιστικά ταμεία ομόλογα σε τιμές 0,10 - 0,15 εκατοστά της μονάδας, πάνω από την τρέχουσα τιμή διαπραγμάτευσης. Και μπορεί, συνεχίζουν, οι υπερτιμολογήσεις αυτές να εμφανίζονται αμελητέες, αλλά στην πράξη σημαίνει ότι αν μια τράπεζα πουλήσει ένα ομόλογο 100 εκατ. ευρώ 0,15 εκατοστά της μονάδας υψηλότερα από την τιμή διαπραγμάτευσης, βάζει στην τσέπη της 15.000 ευρώ.

Αυτά, βέβαια, ήταν τα «μικρά» καθημερινά εγκλήματα, που έχουν τη βάση τους στον ασφυκτικό εναγκαλισμό των ασφαλιστικών ταμείων από το τραπεζικό σύστημα. Και ήταν θέμα χρόνου, από τα μικρά και αθέατα αυτά εγκλήματα να περάσουμε στα μεγάλα, τύπου ΤΕΑΔΥ και ΤΣΠΕΑΘ. Με φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς το πολιτικό σύστημα, το τραπεζικό κεφάλαιο και τις διορισμένες «αδαείς» διοικήσεις των Ταμείων.