«Παράδειγμα μηδενικής ανοχής είναι η πρόσφατη υπόθεση του ασφαλιστικού ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων». (Κ. Καραμανλής στην ΚΕ της ΟΝΝΕΔ). Εχουν κάθε λόγο να ανησυχούν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, όταν ακούνε τον πρωθυπουργό να αντιμετωπίζει με αυτή την «αβάσταχτη ελαφρότητα» το καραμπινάτο σκάνδαλο με τη διαχείριση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων.

Αν και έχει περάσει πάνω από ενάμισης μήνας από τότε που «έσκασε» το σκάνδαλο με το επικουρικό ταμείο των Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΕΑΔΥ), η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να παραδεχτεί ότι η πέτρα του σκανδάλου βρίσκεται στην πολιτική απόφαση των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων να εκθέσουν την περιουσία των ασφαλισμένων στον τζόγο της χρηματαγοράς, πράγμα που οδηγεί νομοτελειακά στη λεηλασία τους από το τραπεζικό και χρηματιστικό κεφάλαιο.

Αντίθετα, η κυβερνητική προπαγάνδα υπερασπίστηκε μετά πάθους -και συνεχίζει - την τοποθέτηση των χρημάτων των ασφαλισμένων στο χρηματιστήριο και την αγορά ομολόγων, καθαγιάζοντας μάλιστα την επένδυση σε «δομημένα ομόλογα» και ισχυριζόμενη αναληθώς ότι πρόκειται για κερδοφόρα τοποθέτηση, που εγγυάται το κεφάλαιο και άλλα παρόμοια. «Τα καημένα τα ομόλογα δε φταίνε, αλλά φταίει ο τρόπος που γίνονται οι αγοραπωλησίες», αποφάνθηκε με περισσή σεμνότητα και ταπεινότητα ο Γ. Αλογοσκούφης.

Αυτού του είδους οι τοποθετήσεις δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας πάνω στους νόμους του ΠΑΣΟΚ, προχώρησε τα δύο προηγούμενα χρόνια σε μια σχεδιασμένη και συντονισμένη επιχείρηση μεταφοράς των αποθεματικών των ταμείων σε σύνθετα, δομημένα ομόλογα. Ανομολόγητος στόχος ο «εύκολος» περιορισμός του δημοσίου χρέους, σε βάρος όμως της περιουσίας των ταμείων, που σε αντίθεση με τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών στελεχών, βρίσκεται σε κίνδυνο από τη στιγμή που έχουν παραδοθεί στα σαγόνια των μεγαλοκαρχαριών της κεφαλαιαγοράς.

Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι τα κυβερνητικά στελέχη επιμένουν στους ισχυρισμούς περί επικερδών και αποδοτικών επενδύσεων σε μετοχές και ομόλογα, μετά από:

- Τη δημοσιοποίηση της σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου με τη βρετανική «JP Morgan» για τη διάθεση του επίμαχου ομολόγου των 280 εκατ. ευρώ σε 4 ασφαλιστικά ταμεία, από την οποία φάνηκε πεντακάθαρα ότι τα ασφαλιστικά ταμεία ήταν «χαμένα από χέρι», ενώ είχαν προεπιλεγεί για να πληρώσουν και τις προμήθειες όλων των ενδιάμεσων. Η προχτεσινή, προφανώς προσυνεννοημένη, κίνηση της «JP Morgan» να επαναγοράσει(!) το ομόλογο των 280 εκατ. ευρώ, δεν αποτελεί παρά ομολογία του τζόγου και του «μεγάλου κόλπου» που είχε στηθεί πάνω στα λεφτά των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

- Την παραδοχή του προέδρου του ΤΑΠ - ΟΤΕ ότι ήδη το ομόλογο των 25 εκατ. ευρώ που αγόρασε πέρσι με άνωθεν εντολή το συγκεκριμένο ταμείο «γράφει» ζημιές 20%, δηλαδή 5 εκατ. ευρώ!

- Την τροπολογία για τις αλλαγές στις διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων που πέρασε από τη Βουλή η κυβέρνηση και η οποία προσαρμόζει στα κριτήρια και μέτρα της αγοράς τη διαχείριση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, ενώ ταυτόχρονα απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο ο έλεγχος από τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους.

- Αδιαμφισβήτητα πρέπει να συνυπολογιστεί η στάση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Το «φέρτε πίσω τα κλεμμένα» του προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι υποκριτικό και δημαγωγικό και μοναδικό στόχο έχει να παραπλανήσει τους εργαζόμενους. Εκτός του ότι εξαιρεί τα κλεμμένα επί των πράσινων κυβερνήσεων, το σημαντικότερο είναι ότι επιχειρεί να αποκρύψει την απόλυτη συμφωνία του ΠΑΣΟΚ στο τζογάρισμα των αποθεματικών των ταμείων. Δε διαφωνεί, μάλιστα, ούτε με την επένδυση σε δομημένα ομόλογα, όπως παραδέχτηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπός του Χ. Καστανίδης, αλλά στις «υπερβολικές μίζες» που αποκόμισαν οι «γαλάζιοι» μεσάζοντες.

Ελάχιστα ενδιαφέρει τους εργαζόμενους η «έξοδος» της κυβέρνησης από τη δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται, μέσα από ελεγχόμενους δρόμους και τερτίπια (ανασχηματισμός, αποκεφαλισμός υπουργών κ.ο.κ.). Σε αντίθεση με τους αγωνιούντες φίλους της κυβέρνησης για το πώς θα πάψει η κυβέρνηση να βρίσκεται «υπό πίεση», οι εργαζόμενοι (πρέπει να) επιδιώκουν η πίεση να είναι συνεχής και ασφυκτική και να τους κόψει κάθε διάθεση «να βάλουν χέρι» στα λεφτά των ταμείων.

Δεν ενδιαφέρει επίσης ποιος από τους δύο μονομάχους θα επιβλέπει και θα διαχειρίζεται την περιουσία των ταμείων στο πλαίσιο των νόμων της αγοράς και ερήμην των εργαζομένων. Είναι αποδεδειγμένο ότι βλάπτουν εξίσου τα συμφέροντα των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι μόλις σταματήσει ο θόρυβος γύρω από τα αποθεματικά των ταμείων, από κοινού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα στηρίξουν τις νέες ανατροπές που έχουν δρομολογηθεί στο Ασφαλιστικό. Το είπε ο Γ. Αλογοσκούφης: «Θα χρειαστεί όλοι, και τα κόμματα και οι εταίροι, όταν ξεπεραστεί το ζήτημα (σ.σ. με τα ομόλογα), να σκύψουμε και πάλι πάνω από το Ασφαλιστικό», τόνισε ο υπουργός Οικονομίας, γνωρίζοντας βέβαια πολύ καλά ότι η κυβέρνηση έχει αναλάβει σχετικές δεσμεύσεις απέναντι στις Βρυξέλλες μέσω του Σταθεροποιητικού Προγράμματος, αλλά και του «εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων» στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας.

Αυτό που ενδιαφέρει, λοιπόν, και μάλιστα άμεσα τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους είναι να αποσυρθούν τα αποθεματικά των ταμείων από τον τζόγο των χρηματιστηρίων, να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα κεφάλαια και να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Είναι ανάγκη να «παραιτήσουν» την κυβέρνηση της ΝΔ και να δώσουν ένα καλό μάθημα στο ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιώντας για το σκοπό αυτό, εκτός των άλλων, και την ψήφο τους στις εκλογές, όποτε και αυτές γίνουν. Τυχόν ψήφος ανοχής είναι ολοφάνερο ότι, εκτός όλων των άλλων, θα χρησιμοποιηθεί υπέρ της πολιτικής του τζόγου και της συνέχισης της λεηλασίας στα αποθεματικά των ταμείων.