Του ΣΤΑΘΗ από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Σόμπολος - Τσαλαπάτης με γαρνιτούρα Τρίμη. Το τρίδυμο της αγωνιστικής δημοσιογραφίας. Να μας συμπαθούν οι λοιποί αγαπητοί συνάδελφοι, αλλά, αν αυτό το πράγμα έχει όποια σχέση με σωματείο, τότε ποιος είναι ο χαρακτηρισμός του εκφυλισμού;

Επιστροφή στα εξάστηλα:

Διαμαρτύρονται οι δημοσιογράφοι του ΠΑΣΟΚ για την εκλογολογία που κρατά «ακυβέρνητη» τη χώρα. Καλά, ο αρχηγός τους δεν είναι αυτός που κάθε τρεις και λίγο ζητάει εκλογές;

Διαμαρτύρονται, επίσης, στον ΣΥΝ γιατί το ΠΑΣΟΚ, τους κάνει ανήθικες προτάσεις. Ασφαλώς και δεν υιοθετούμε τη σεξιστική άποψη κάποιων δικαστών, που ισχυρίζονται πως στο βιασμό υπάρχουν δύο μετέχοντες. Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για βιασμό... Αυτό το προξενιό ήταν μέχρι τώρα κερδοφόρο και όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ. Εκτός κι αν όλοι αυτοί του πάλαι ποτέ «Εσ», μετά «ΕΑΡ», αργότερα «ΣΥΝ» και τώρα «ΣΥΡΙΖΑ», που λύνουν και δένουν σε κάθε γωνιά του κρατικού μηχανισμού, βρέθηκαν εκεί ουρανοκατέβατοι. Πες την τιμή, λοιπόν, μεγάλε κι άσε τις κόνξες...

Ποιος οικολόγος θυμάται την Διαμαντοπούλου να εύχεται μακροημέρευση στους εργάτες των Μεταλλείων Αμιάντου Βορείου Ελλάδος; Ούτε οι ίδιοι, απλά πεθαίνουν, μαζί με τον Αλιάκμονα... και βεβαίως ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ για να δουν από καλύτερη οπτική τα ραδίκια ανάποδα.

Το ταμείο είναι πάντα στο τέλος της διαδρομής.

Ασχετο: Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, το κομπιούτερ δεν κάνει έξυπνο τον μαθητή και η ιδιότητα της γυναίκας από μόνη της ασφαλώς και δε συνιστά προνόμιο. Από αυτήν τη διαπίστωση, όμως, έως αυτό που ζητά η αγαπητή συνάδελφος στα «ΝΕΑ», υπάρχει μεγάλη απόσταση. Εκτός κι αν οι γυναίκες στα αστικά κόμματα έχουν πάψει να είναι κατά κύριο λόγο διακοσμητικές γλάστρες. Η περίπτωση Σεγκολέν δε μαρτυρά κάτι τέτοιο. Η Θάτσερ, μάλιστα. Καθαρόαιμη κατάσταση...

Παράξενο πράγμα ο καπιταλισμός. Οσο πιο ισχυρός, τόσο πιο βάρβαρος για όσους πετά έξω από το παιχνίδι. Διαμονή στο ιντερνέτ καφέ, μετά τις κάψουλες. Είναι μία πρόοδος.