Την αποχώρησή του από το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΕΔΑ γνωστοποίησε χτες ο Μ. Κωστόπουλος, διαφωνώντας, όπως προκύπτει από επιστολή του στον Τύπο, με την απόφαση που κατά πλειοψηφία ελήφθη από το ΚΣ για συνεργασία με τον ΣΥΝ.

Ο Μ. Κωστόπουλος προσάπτει στον Συνασπισμό προσπάθεια να διαμορφωθούν «ιδεολογικές, πολιτικές συνθήκες για την επομένη των εκλογών, για μια συνεργασία ιταλικού τύπου». Και συμπληρώνει ότι η ΚΕΔΑ δεν έχει το δικαίωμα να συνδράμει τέτοιες εξελίξεις. Ακόμα, καταλογίζει στον ΣΥΝ ότι «δε θέλει και δεν μπορεί να αντέξει αυτό που λένε συνεργασία αρχών. Και εξηγείται αυτό από το γεγονός ότι θέλει να έχει ελεύθερα τα χέρια του για όποιες άλλες επιλογές προκύπτουν ανάλογα με τις περιστάσεις. Μόνο όταν έρχεται η ώρα των βουλευτικών εκλογών και δεν έχει περιθώρια για άλλες γενικότερες επιλογές, κάνει τα πάντα προκειμένου να μπει στη Βουλή».

Στην επιστολή του αναφέρει το παράδειγμα των βουλευτικών του 2004 αλλά και των ευρωεκλογών, επισημαίνοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ ως σχήμα συνεργασίας, μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2004, δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, παρά μόνο ως τίτλος για να εκφωνείται στη Βουλή και στις τελετές». Προσάπτει ευθύνες και σε άλλες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΟΕ, ΑΚΟΑ) λέγοντας με νόημα ότι η λεγόμενη πλουραλιστική εκπροσώπηση, «όπως όλα δείχνουν, ενδιαφέρει ιδιαίτερα τις δυο οργανώσεις», καταγγέλλοντας «το ανάρμοστο "πάρε-δώσε" που γίνεται ερήμην του κόσμου της Αριστεράς για πόστα και έδρες».

Καταλήγει σημειώνοντας για την παραίτησή του ότι αυτή επιβλήθηκε από τον απροκάλυπτο πολιτικό εμπαιγμό εκ μέρους της ηγεσίας του ΣΥΝ, αλλά και από μεθοδεύσεις άλλων μελών της Γραμματείας της ΚΕΔΑ που τάσσονται υπέρ της συνεργασίας με τον ΣΥΝ. Οπως αναφέρει, «για όλους αυτούς τους λόγους και επειδή δε θέλω τώρα στα ξεκούδουνα να γίνω ένας καλός (έστω) σοσιαλδημοκράτης, επειδή δε θέλω να πάω στο δρόμο που χάραξαν οι διάφοροι Κοψίδηδες, διαχώρισα τη θέση μου από τη νέα πορεία της ΚΕΔΑ που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις διακηρύξεις της και παραιτήθηκα από το ΚΣ στις 5-5-2007». Και καταλήγει: «Μπορεί κάποιος να κοροϊδέψει λίγους για πολύ καιρό, πολλούς για λίγο καιρό, αλλά τους πάντες και για πάντα δεν μπορεί. Νομίζω ότι ταιριάζει αυτό το γνωστό λογοπαίγνιο στην περίπτωση της ταχτικής της ηγεσίας του Συνασπισμού...».