Του Γιάννη Ιωάννου από το ΕΘΝΟΣ

Το «ευρωσύνταγμα» αφορά στη νομιμοποίηση του καπιταλισμού ως το μόνο σύστημα που έχει δικαίωμα να υπάρχει. Το «με ποιους όρους» είναι θέμα του μεταξύ τους ανταγωνισμού. Το ίδιο και με το πολιτικό τους σύστημα. Η κυβέρνηση αφορά στα της διαχείρισης του δικού τους ταμείου που περιέχει τον δικό σου αρπαγμένο ιδρώτα. Που σημαίνει πως εσύ χρειάζεσαι άλλο σύστημα, τέτοιο που να θίγει το ίδιο το ζήτημα της ιδιοκτησίας. Αρα και με άλλου τύπου κυβέρνηση. Το σημερινό πρόβλημα ας το λύσουν όσοι το 'χουν.

Δίκαιος καπιταλισμός δεν υπήρξε ποτέ. Η προβολή μιας τέτοιας πιθανότητας αφορά μόνο στη μείωση της δικής σου αντίθεσης, στο να πείθεσαι ότι δεν είναι ανάγκη να ανατραπεί. Αρα μείνε αδιάφορος και στην αγωνία διαφόρων για το αν θα μοιραστεί πιο δίκαια ο αρπαγμένος από τους εργάτες πλούτος.

Κάθε καζάνι που βράζει δεν οδηγεί και σε γόνιμη έκρηξη. Δεν είναι δηλαδή κάθε έκρηξη και χρήσιμη. Μπορεί να είναι και συνήθως είναι μια απλή εκτόνωση. Εχει τα θύματά της, αλλά δεν ανατρέπει, δεν παράγει νέα ποιότητα.

Οταν στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ οργίζονται γιατί το ΚΚΕ λέει καθαρά πως δεν είναι κακό για τους εργάτες να υπάρχει και «ακυβερνησία» και το συνοδεύει αυτό με κάλεσμα σε λαϊκό μέτωπο που θα διεκδικεί το ίδιο την εξουσία, γνωρίζουν πως αυτό συνιστά κίνδυνο για το σύστημα. Και εκεί λυσσάνε. Εχουν δίκιο από τη σκοπιά της αστικής τάξης την οποία και εκφράζουν καθαρόαιμα.

Οτι κατορθώνουν - όπως και η ΝΔ - να εγκλωβίζουν γύρω τους λαϊκές μάζες, δεν τους αναγορεύει από μόνο του και σε λαϊκό εκφραστή. Συνιστά, όμως πρόβλημα. Που ζητά λύση.

Θεωρίες εξέγερσης θα εναλλάσσονται κι όλα τα ίδια θα μένουν, με θύματα όλο και περισσότερα από την εργατική τάξη, όσο ακριβώς το «τάξη ενάντια σε τάξη» δε γίνεται από τους εργάτες η κύρια πολιτική πάλη για τη δική τους εξουσία.

Ασχετο: κακό κι αυτό με τη βία. Ολοι την ξορκίζουν κι αυτή όλο και επεκτείνεται. Γιατί; Γιατί πολύ απλά παραμένει ως μαμή της ιστορίας. Το πρόβλημα με τους οπαδούς της μη βίας είναι πως ακριβώς καταγγέλλοντας γενικά τη βία, αφήνουν χώρο στη βία των αστών να κυριαρχεί.