Ο αγώνας των εργαζομένων ενάντια στα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης μπορεί και πρέπει να είναι σκληρός. Ταυτόχρονα όμως μπορεί να είναι και ευρηματικός. Η υποδοχή του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη στη Θεσσαλονίκη, όπου θα μεταβεί για τα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθεσης θεσσαλονίκης, έχει έναν τέτοιο αγωνιστικό, μα και ευρηματικό χαρακτήρα.

Ενα μεγάλο καζάνι θα στηθεί στην πύλη του λιμανιού, κοντά στην προβλήτα 1 από το ΠΑΜΕ, με καλεσμένους εργαζόμενους και ανέργους της Θεσσαλονίκης, που πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Βεβαίως, το περιεχόμενο του καζανιού είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να καλύψει το γούστο των καλεσμένων στη δεξίωση, που θα δίνεται λίγα μέτρα πιο πέρα, με τη συμμετοχή όχι μόνο του πρωθυπουργού και άλλων πολιτικών, αλλά και του «επιχειρηματικού κόσμου».

Τα εδέσματα στην παρακείμενη δεξίωση γίνονται με «υλικά» που μόνο οι βιομήχανοι γνωρίζουν και που μόνο η κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει (ή τουλάχιστον να προσπαθήσει). Μια δόση «κατάργηση του 8ωρου», αρκετή «μερική απασχόληση», «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» κατά βούληση, μπόλικες «χρηματοδοτήσεις στους βιομήχανους στα πλαίσια διαφόρων προγραμμάτων», δυο κούπες «πρόσχημα της ανεργίας», μια συμβιβασμένη πλειοψηφία στη διοίκηση της ΓΣΕΕ είναι μερικά από αυτά τα «υλικά» που κάνουν πεντανόστιμη τη «σούπα» του κεφαλαίου...