Οδύνη, θρήνος, εθνικό πένθος, τρισάγια, επικήδειοι... Το ίδιο χιλιοπαιγμένο έργο ακόμα μια φορά. Μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν οι κυβερνώντες για τους «ήρωες» πυροσβέστες. Αιώνες τώρα το ίδιο παραμύθι. Φτάνει!

Το πόρισμα της νέας τραγωδίας είναι έτοιμο από καιρό. «Ανθρώπινο λάθος», «παράτολμοι χειρισμοί» του πιλότου, «απώλεια στήριξης»... Το αεροσκάφος ήταν καινούριο, άρα ποιος φταίει;

Πρόλαβε και έδωσε «γραμμή» ο Β. Πολύδωρας: «Τους λέμε να προσέχουν», δηλώνει ανερυθρίαστα, σε μια ξετσίπωτη προσπάθεια μετακύλησης των ευθυνών των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων στις πλάτες των ίδιων των θυμάτων.

Αυτό είναι το δικό τους «διά ταύτα». Στο απυρόβλητο η εγκληματική πολιτική και οι ηθικοί αυτουργοί.

Αμείλικτα όμως τα ερωτήματα: Ποιος φτάνει στα όρια των αντοχών τους ανθρώπους και τις μηχανές; Ποιος θεωρεί αναλώσιμες τις ανθρώπινες ζωές;

Ποιος προτιμά να σβήνει τις φωτιές, παρά να έχει ικανό μηχανισμό να τις προλαμβάνει; Ποιος δεν οργανώνει τις περιπολίες και αφήνει αφύλακτα τα δάση; Ποιος δίνει το δαυλό στους εμπρηστές, ανοίγοντας το δρόμο για την οικοπεδοποίηση των δασών;

Ποιος προτιμά να αγοράζει πολεμικά αεροπλάνα και όχι πυροσβεστικά; Ποιος αφήνει στην τύχη τους τις επίγειες πυροσβεστικές δυνάμεις; Ποιος ρίχνει τις ευθύνες στον κακό καιρό για τις πυρκαγιές και συνεχίζει, σα να μη συμβαίνει τίποτα, την ίδια δασοκτόνα πολιτική;

Ο δικομματικός καυγάς στήνεται πάντοτε για να συσκοτίζει τις πραγματικές αιτίες και τους υπαίτιους των προδιαγεγραμμένων εγκλημάτων. Δείχνει τον ένοχο ή τον αθωώνει η επικοινωνιακή πρόταση για σύγκληση των πολιτικών αρχηγών;

Ποιος εμποδίζει την κυβέρνηση να προχωρήσει το μονόδρομο για τη σωτηρία των δασών; Την κατάργηση, δηλαδή, των αντιδασικών νόμων, τη δήμευση των περιουσιών των «ιδιοκτητών» δασών, τη δημιουργία ενιαίου φορέα δασοπροστασίας;

Δεν υπάρχουν πορίσματα εδώ και δεκαετίες που ουδέποτε εφαρμόστηκαν; Το ΠΑΣΟΚ ήξερε, αλλά επέλεξε τους δασοκτόνους νόμους. Δεν ανήκει στους αθώους, αλλά στους ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος.