Ηρθε η ώρα για τους εργαζόμενους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά να μετατρέψουν το σωματείο τους σε εργαλείο στα δικά τους χέρια. Σε ικανό οργανωτή των αγώνων για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας, των εργασιακών τους δικαιωμάτων, για την επαναφορά του ναυπηγείου στον κρατικό έλεγχο, για να γλιτώσει από τη διάλυση. Την ευκαιρία δίνει η επικείμενη, ιδιαίτερα κρίσιμη Γενική Συνέλευση (είχε προγραμματιστεί για σήμερα το πρωί, όμως μέχρι αργά χτες το βράδυ εξεταζόταν το ενδεχόμενο να αναβληθεί εξαιτίας της ξαφνικής εισαγωγής του προέδρου του σωματείου, Στ. Μαρκάτου, σε νοσοκομείο).

Η Γενική Συνέλευση δίνει τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να αποτινάξουν από το σβέρκο τους τους «μισθοφόρους» της εργοδοσίας που έχουν την πλειοψηφία στη διοίκηση της «Τρίαινας» και να αναδείξουν στο τιμόνι του σωματείου εργάτες αγωνιστές, πρωτοπόρους στην οργάνωση της πάλης. Αυτό το στόχο εξυπηρετεί η πρόταση για καθαίρεση της πλειοψηφίας που έχει καταθέσει η παράταξη της Εργοστασιακής Επιτροπής Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, με αφορμή τους βαθιά αντεργατικούς χειρισμούς της στην υπόθεση της μεταπώλησης του τομέα των τρένων.

Οι δραματικές εξελίξεις σε βάρος των εργαζομένων και του ναυπηγείου «βοούν» ότι δεν πάει άλλο με αυτή την πλειοψηφία στη διοίκηση του σωματείου. Με πρωτεργάτη την ΠΑΣΚΕ, η πλειοψηφία, πιστή στο δόγμα της ανταγωνιστικότητας και της υπεράσπισης της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, κάθε φορά «τα δίνει όλα» για να περάσουν οι εκτρωματικές επιλογές και αποφάσεις, είτε των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ, αλλά και των εργοδοτών που πέρασαν διαχρονικά από το ναυπηγείο.

Επί χρόνια εξαπατούν τους εργαζόμενους. Τους ανάγκασαν μέσα από εκβιασμούς και τρομοκρατικά ψευτοδιλήμματα - «ή ό,τι πουν εργοδοσία και κυβέρνηση ή το ναυπηγείο κλείνει» - να αποδεχτούν το ερμαφρόδιτο σχήμα του 49% - 51% (μετοχές εργαζομένων και ΕΤΒΑ, αντίστοιχα) του 1995, την παράδοση του ναυπηγείου το 2001 στη γερμανική πολυεθνική HDW, απολύσεις, χτύπημα σε εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις, και πάει λέγοντας.

Σήμερα, αυτή η πλειοψηφία, δουλεύοντας ανοιχτά για τη γερμανική ιδιοκτήτρια εταιρεία του ναυπηγείου «Thyssen Kroup» - η οποία απορρόφησε την HDW - επιτίθεται ξανά στους εργαζόμενους. Εκβιάζει και τρομοκρατεί για να αποδεχτούν την πώληση σε άλλον ιδιώτη του Τροχαίου Τμήματος του ναυπηγείου. Να αποδεχτούν δηλαδή τον παραπέρα διαμελισμό του και το διωγμό των 200 συναδέλφων τους που δουλεύουν σε αυτό το τμήμα!

Στη Γενική Συνέλευση η έκπτωτη πλειοψηφία θα θέσει προς έγκριση πρόταση της «Thyssen» που δήθεν εξασφαλίζει τους 200 εργαζόμενους του τμήματος αυτού. Πρόκειται για μία ακόμα απάτη καθώς στη σχετική πρόταση της «Thyssen», που αποτελείται από 8 «σημεία», δεν υπάρχει ούτε μία διασφάλιση. Ομως, το κακό δε σταματάει εδώ. Οπως αποκαλύφθηκε από την αγωνιστική παράταξη της Εργοστασιακής Επιτροπής Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚΕ στο ναυπηγείο έχουν φροντίσει από το 2002 να διευκολύνουν τα σχέδια τεμαχισμού του ναυπηγείου. Από τότε και εν κρυπτώ είχαν μετατρέψει το Τμήμα Τροχαίου Υλικού σε ξεχωριστή εταιρεία (ΕΤΥΕ ΑΕ)! Ενώ νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι το ίδιο έχουν κάνει και με το τμήμα επισκευών του ναυπηγείου και ότι η εταιρεία ονομάζεται «Επισκευές Ελλάς ΑΕ»!

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όταν πήρε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά από τον Νιάρχο, τον οποίο και πλήρωσε από πάνω από τις τσέπες των εργαζομένων με 130 εκατ. δολάρια, είχε ήδη προδιαγράψει την τύχη τους. Την επιστροφή τους ξανά στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Ετσι η πορεία του ναυπηγείου από το 1985 μέχρι και σήμερα είναι στιγματισμένη από συνεχή υπονόμευση, πλιάτσικο και συρρίκνωση - χτύπημα εργασιακών δικαιωμάτων, πετσόκομμα του προσωπικού και όλα αυτά φέρουν ατόφια και τη σφραγίδα της συμβιβασμένης πλειοψηφίας του σωματείου «Τρίαινα».

Ορισμένα μόνο γεγονότα είναι ενδεικτικά: Από το 1985 ούτε μία φορά η συμβιβασμένη πλειοψηφία δεν υπερασπίστηκε το δημόσιο ναυπηγείο. Αντίθετα, γινόταν η γέφυρα για να περάσουν οι σχεδιασμοί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για την επαναφορά του ναυπηγείου στους ιδιώτες.

Στις αρχές του 1995 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το δίλημμα «ιδιωτικοποίηση ή κλείσιμο γιατί έτσι επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ενωση», πέρασε τελικά στη Βουλή νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά που συνέταξε ο Κ. Σημίτης, ως υπουργός Βιομηχανίας τότε. Οι διαγωνισμοί ξεπουλήματος μετατρέπονται σε φιάσκο. Η πλειοψηφία, όλο αυτό το διάστημα, ακολουθεί τη γνωστή τακτική: Κινητοποιήσεις - «τουφεκιές» χωρίς σαφές περιεχόμενο, τις οποίες ανέκοπτε την πιο κρίσιμη στιγμή.

Στις 15 του Σεπτέμβρη 1995 επιλέγεται η «λύση» του 51% - 49% (μετοχές ΕΤΒΑ - εργαζόμενοι, αντίστοιχα), η οποία αποτέλεσε ένα ακόμα μεγάλο βήμα προς την ιδιωτικοποίηση. Το «σχήμα» αυτό αποτέλεσε ιδέα του τότε προέδρου του σωματείου της «Τρίαινας», στελέχους της ΠΑΣΚΕ, Γ. Κοντάκη, του Γ. Μίχα, επίσης στελέχους της ΠΑΣΚΕ, μέλους της διοίκησης του σωματείου, προέδρου τότε του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και σήμερα νομάρχη Πειραιά, με την οποία συμφώνησαν και οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ. Για να υποχρεώσουν τους εργαζόμενους να τη δεχτούν, ο εκβιασμός που τέθηκε ήταν «ή μέτοχοι ή κλείσιμο»! Οι τότε καταγγελίες και ενστάσεις της «Εργοστασιακής Επιτροπής» για «ερμαφρόδιτη συμφωνία» και «θνησιγενές σχήμα που οδηγεί στο ξεπούλημα» επιβεβαιώθηκαν στο ακέραιο.

Το 2001 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παραδίδει το ναυπηγείο στη γερμανική πολυεθνική εταιρεία HDW. Ταυτόχρονα, ήταν ήδη σε εξέλιξη προγράμματα παραγγελιών του Πολεμικού Ναυτικού και για κατασκευές τρένων, ύψους 1,3 τρισ. δραχμών! Εργα που εξασφάλιζαν κερδοφορία για 15 χρόνια περίπου. Παράλληλα, στη συμφωνία προβλεπόταν μείωση του προσωπικού κατά 600 εργαζόμενους - όπως άλλωστε και έγινε, αφού 2.000 ήταν όταν ιδιωτικοποιήθηκε το ναυπηγείο, 1.400 είναι σήμερα. Ενώ για να μη ...ζημιωθεί ο ιδιώτης, τις αποζημιώσεις όλου του προσωπικού με ειδικό λογαριασμό τις φόρτωσαν στο κράτος για να τις πληρώσει ο λαός. Περίπου 36 δισ. δραχμές δόθηκαν για τη μείωση του προσωπικού και την «εξυγίανση» από τον κρατικό κορβανά!

Επειδή σε αυτά η συμβολή του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού ήταν καθοριστική, καθώς είχε παρουσιάσει την HDW ως «σωτήρα» που έσωζε το ναυπηγείο από το λουκέτο, εκτιμήθηκε δεόντως από την πολυεθνική, η οποία και διόρισε τον επικεφαλής της ΠΑΣΚΕ στο ΔΣ της εταιρείας και αντιπρόεδρό της! Οπως, επίσης, και ένα μεγάλο αριθμό στελεχών της ΠΑΣΚΕ, σε εργοδοτικούς διευθυντικούς θώκους. Ο τότε επικεφαλής της ΔΑΚΕ έγινε μεγαλοεργολάβος στο ναυπηγείο!

Το 2005 η «Thyssen» απορροφά την HDW. Πλέον, οι συμβιβασμένοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο καινούριο αφεντικό, υπερασπίζοντας ταυτόχρονα την αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Στις 21 του Ιούλη του 2006 ο πρόεδρος της διοίκησης του σωματείου, στέλεχος της ΠΑΣΚΕ, του ΠΑΣΟΚ και σήμερα αντινομάρχης Πειραιά, Στ. Μαρκάτος, προχωρά σε ένα ακόμα κραυγαλέο ξεπούλημα των εργαζομένων. Στα γραφεία της ΓΣΕΕ με εκπροσώπους της «Thyssen», της ΙG METAL (από την οποία προέρχεται ο διευθύνων σύμβουλος του ναυπηγείου Κούλμαν) και του Σωματείου των Ναυπηγείων του Κιέλου, συνυπέγραψαν συμφωνία που προβλέπει ότι η εργοδοσία έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να μεταφέρει εργαζόμενους από την Ελλάδα στη Γερμανία (και αύριο οπουδήποτε αλλού δραστηριοποιείται), όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο για τα κέρδη της πολυεθνικής.