«Υπάρχουν διεργασίες και εμείς θέλουμε αυτές οι διεργασίες να βοηθήσουμε να επιταχυνθούν. Αυτό δε θα το κάνουμε με λόγια και με διακηρύξεις, αλλά θα προσπαθήσουμε σε κάθε χώρο, σε κάθε τόπο δουλιάς, να διαμορφωθούν μέτωπα συσπείρωσης και συνεργασίας, χωρίς αποκλεισμούς με βάση ταμπέλες, αλλά με ένα κριτήριο: Τη συνεπή, αδιάλλακτη, συνεχή στάση και την κλιμάκωση του αγώνα απέναντι στους μονοπωλιακούς επιχειρηματικούς ομίλους, που σήμερα γιγαντώνονται και τσακώνονται μεταξύ τους πώς θα μοιράσουν την πίτα. Απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης, απέναντι στην πολιτική αυτή απ' όπου και αν εκπορεύεται, είτε είναι κόμματα, είτε είναι άτομα, τα οποία δίνουν χέρι βοήθειας σ' αυτά τα αντιδραστικά μέτρα και στην πιο βαθιά συμμετοχή της χώρας μας στη βρώμικη ιστορία του πολέμου που γίνεται στα Βαλκάνια».

Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας κατά τη διάρκεια της, εφ' όλης της ύλης, Συνέντευξης Τύπου που έδωσε χτες στη Θεσσαλονίκη, με την ευκαιρία της επίσκεψής της στη ΔΕΘ. Παραθέτουμε στη συνέχεια το πλήρες κείμενο της εισηγητικής ομιλίας της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Κατά την επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός προσπάθησε να δώσει την εντύπωση ότι ο ίδιος και η κυβέρνηση αισθάνονται μεγάλη αισιοδοξία, βεβαιότητα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, έτσι όπως η κυβέρνηση έχει προδιαγράψει.

Εμείς, παρ' όλα αυτά, είδαμε στο βάθος και μια αγωνία του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, γιατί πιστεύουμε ότι στο επίπεδο των αντικειμενικών στοιχείων δεν μπορούν να μην αναγνωρίσουν ότι η όποια ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας έχει πραγματοποιηθεί - ανάπτυξη, από τη δική μας τη σκοπιά, των κερδών, της ενίσχυσης των μονοπωλιακών ομίλων - η όποια όμως ανάπτυξη, έστω και με αυτά τα κριτήρια, παραμένει ασταθής, αναιμική.

Εμείς θεωρούμε ότι έχουν δίκιο αρκετοί μελετητές και επιχειρηματικοί κύκλοι που προβλέπουν ότι τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα δε θα μπορέσει να βρεθεί έξω από τη δίνη των κρίσεων που διατρέχουν και το χώρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και γενικότερα παγκόσμια τις καπιταλιστικές ενώσεις».

«Το θέμα για μας βεβαίως είναι οι εργαζόμενοι, οι λαοί, τι θα κάνουν και πώς θα παρέμβουν. Το κύριο ζήτημα αυτή την περίοδο για τον ελληνικό λαό είναι να υποβάλει το ερώτημα και να απαντήσει πώς θα καταφέρει να βάλει εμπόδια - όσο γίνεται μεγαλύτερα εμπόδια - σε αυτό το πακέτο των αντιδραστικών και αντιλαϊκών μέτρων που έχει δρομολογηθεί.

Ας μου επιτραπεί να πω ότι είναι το πιο αντιδραστικό της μεταπολεμικής περιόδου. Πακέτο που αφορά τις εργασιακές σχέσεις, την κοινωνική ασφάλιση στον κλάδο της συνταξιοδότησης, την υγεία, αλλά και την παιδεία. Πρόκειται για τα πιο αντιδραστικά μέτρα της μεταπολεμικής περιόδου. Χωρίς βεβαίως να θέλουμε να πούμε ότι τα προηγούμενα χρόνια, τις προηγούμενες δεκαετίες, τα πράγματα πήγαιναν καλά.

Αυτό για μας είναι το πρώτο ζήτημα. Θεωρούμε πραγματικά ότι υπάρχουν διεργασίες στη συνείδηση των εργαζομένων, των εργατοϋπαλλήλων, αλλά και στο χώρο των μικρών επιχειρηματιών και στο χώρο της αγροτιάς. Υπάρχουν διεργασίες. Εχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν τι σημαίνει παραγωγικότητα, ανταγωνιστικότητα, εκσυγχρονισμός, παγκοσμιοποίηση όπως λέγεται.

Εμείς έχουμε μια αγωνία και είναι κάτι που προσπαθούμε από το πρωί μέχρι το βράδυ να το εξετάσουμε αντικειμενικά, πώς θα συμβάλουμε - και έχουμε υποχρέωση να συμβάλουμε - αυτές οι διεργασίες και αναζητήσεις να μετατραπούν σε ένα δυνατό, αισιόδοξο, αποφασισμένο, ενιαίο, ριζοσπαστικό, εργατικό λαϊκό κίνημα, τέτοιο που πραγματικά θα καταφέρει να βάλει εμπόδια. Να παρεμποδίσει. Να δυσκολέψει. Και όπου περνάν αυτά τα μέτρα, οπωσδήποτε να μην είναι νομιμοποιημένα στη συνείδηση των εργαζομένων, αλλά να συναντούν - ακόμη κι όταν υπάρχει τυπική νομιμότητα - αντιστάσεις.

Πάνω σε αυτό το σημείο εμείς ελέγχουμε τον εαυτό μας και θέλουμε πραγματικά να μας ελέγχουν και οι εργαζόμενοι και ο λαός. Ολα τα άλλα περί της φτώχειας, περί της ανεργίας, περί των προβλημάτων, στο επίπεδο της διακήρυξης μπορεί να είναι καλά, αλλά δεν αρκούν. Μετράει η συμβολή του κάθε κόμματος, του κάθε Σωματείου, του κάθε εργαζόμενου ατομικά, του κάθε συνδικαλιστή τι κάνει για να οργανώσει την αντίσταση και την πάλη του λαού.

Μάλιστα είναι ευκαιρία όχι μόνο να διεκδικήσει ο λαός να μην του πάρουν τα κεκτημένα, αλλά πρέπει να ζητήσει διεύρυνση των κατακτήσεων. Νέες κατακτήσεις στην εποχή μας».

«Το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα είναι η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, που δεν είναι καινούριο, πάει όμως να νομιμοποιηθεί και να "τακτοποιηθεί". Εμείς θέλουμε να πούμε στους εργαζόμενους ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο στο άθλιο φαινόμενο της ανεργίας και της μερικής απασχόλησης.

Η ιδέα της ελαστικοποίησης και η ισχύς της ελαστικοποίησης θα αγκαλιάζει κι εκείνους τους εργαζόμενους που δουλεύουν με σταθερή δουλιά ή που θεωρούν ότι έχουν για κάποια χρόνια σταθερή δουλιά.

Με την έννοια ότι ο στόχος είναι να πέσει όσο γίνεται πιο κάτω το μεροκάματο, ο μισθός, οι κοινωνικές παροχές, αυτές που αντιστοιχούν στον αναγκαίο χρόνο εργασίας που θέλει ο καπιταλιστής για να διασφαλίσει το κεφάλαιό του και από εκεί και πέρα να εξασφαλίσει όσο γίνεται μεγαλύτερο χρόνο απλήρωτης δουλιάς. Αυτό θέλει. Το μέγιστο κέρδος.

Και με αυτή την έννοια η αντίθεση σε αυτά τα μέτρα πρέπει να είναι καθολική και όχι στη λογική της διαπραγμάτευσης αν θα είναι 15% η μερική απασχόληση ή 20%, αν θα αρθεί η μονιμότητα στον Α ή στον Β κλάδο».

«Δεύτερον. Υπάρχει ο μεγάλος τομέας της υγείας, ο οποίος είναι δεμένος με την εργασιακή απασχόληση. Δε θα σας δώσω λεπτομέρειες. Ο κύριος στόχος πάντως της κυβέρνησης, της πλουτοκρατίας του τόπου μας και της παγκόσμιας πλουτοκρατίας είναι να κλείσει η στρόφιγγα από τους κρατικούς προϋπολογισμούς προς τον τομέα της υγείας και όχι μόνο. Να απαλλαγεί η εργοδοσία από όποιο βάρος σήκωνε ως τώρα στη συμμετοχή της στον τομέα της ασφάλισης και της υγείας.

Τι μένει από εκεί και πέρα; Να σηκώσουν το βάρος οι εργαζόμενοι. Και ακριβώς καλλιεργείται η ιδέα ο ικανός και ο άξιος να πέσει στη θάλασσα και με ή χωρίς σωσίβιο να μην πνιγεί. Αυτή είναι η φιλοσοφία των μέσων του κ. Παπαδόπουλου.

Και αν θέλετε το κραυγαλέο παράδειγμα που επιβεβαιώνει την εκτίμησή μας είναι ότι κατοχυρώνεται το ιδιωτικό ιατρείο το απόγευμα στα νοσοκομεία. Αυτά τα μέτρα αποβλέπουν στο να οικοδομηθούν και κάποιες συμμαχίες με μια ελίτ της εργατικής τάξης, με ένα τμήμα μεσαίων στρωμάτων και από αυτή την άποψη θα ωφεληθούν από τα ιδιωτικά ιατρεία στα νοσοκομεία ένα μικρό τμήμα γιατρών που έχουν την Α ή τη Β θέση στην ιεραρχία και στη βαθμίδα. Δε χρειάζεται τίποτα άλλο για να δούμε το χαρακτήρα των μέτρων, να πάρουμε αυτή την πλευρά.

Και δεύτερον, αυτό που εξαγγέλλει ως άξονα ο υπουργός Υγείας, ότι θα συσταθεί ένας φορέας που θα αγοράζει υπηρεσίες για το χώρο της πρωτοβάθμιας φροντίδας.

Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι αν στο χώρο της δευτεροβάθμιας φροντίδας υπάρχει ένας, για τα μέτρα του καπιταλισμού, ποσοτικά μεγάλος κρατικός τομέας, στο χώρο της πρωτοβάθμιας φροντίδας έχουν διεισδύσει τα τελευταία χρόνια μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες οργανώνουν αυτό τον τομέα, ο οποίος ασκεί και πολύ σωστά μια έλξη στον πληθυσμό, γιατί αν δεν ξεκινήσεις από την πρόληψη και την πρωτοβάθμια φροντίδα, δε χρειαζόμαστε την περίθαλψη λίγο πριν πάμε στον τάφο.

Τρίτο ζήτημα. Η παιδεία. Διάβαζα σε εφημερίδες ότι δόθηκαν καινούριες άδειες σε ιδιωτικά σχολεία, ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Δηλαδή, τι άλλη απόδειξη θέλουμε; Από τη γιγάντωση των φροντιστηρίων, από τα παραρτήματα των ξένων Πανεπιστημίων, θα έρθει η ώρα που θα τακτοποιήσουν τα πράγματα προς όφελος της μεγάλης ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας».

«Σε αυτό το πακέτο, ενιαία κατά τη γνώμη μας ο εργατοϋπάλληλος, ο μικρός επιχειρηματίας, το τμήμα των μεσαίων επιχειρηματιών που βρίσκεται σε πορεία φθοράς, οι μικροί, οι μεσαίοι αγρότες πρέπει να απαντήσουν. Ενιαία. Το πρόβλημα είναι ενιαίο. Ανεξάρτητα αν εκδηλώνεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, διαφορετικά.

Ενα δεύτερο ζήτημα που θέλουμε να θέσουμε εδώ, γιατί για μας πρόταση είναι η συγκρότηση ενιαίου μετώπου πάλης. Αυτή είναι πρόταση. Τα αιτήματα πώς θα τα διαμορφώσουμε, αν θέλετε τις τακτικές, θα τις βρούμε. Την ιεράρχηση των αιτημάτων.

Αυτά, βέβαια, βρίσκονται σε πλήρη ρήξη με την πολιτική της κυβέρνησης, με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με την ολιγαρχία του τόπου, με όλους τους καπιταλιστές επιχειρηματίες, γνωστούς και αγνώστους, που λυμαίνονται αυτούς τους τομείς».

«Δεύτερο ζήτημα, πάρα πολύ σοβαρό. Σε λίγες μέρες θα έχουμε τις εκλογές στη Γιουγκοσλαβία. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί κάνουν την πιο απροκάλυπτη και ωμή επέμβαση που έχει γίνει ποτέ. Θα μου πείτε, είσαστε υπέρ της συγκαλυμμένης επέμβασης;

Οταν η επέμβαση είναι απροκάλυπτη, όταν δεν προσπαθούν έστω να βρουν κάποια προσχήματα, τα πράγματα είναι άκρως επικίνδυνα για τους λαούς. Η ελληνική κυβέρνηση κυριολεκτικά αυτή τη στιγμή είναι το μακρύ χέρι των Ηνωμένων Πολιτειών για να παρέμβει στην υπόθεση των εκλογών της Γιουγκοσλαβίας.

Κυριολεκτικά, είναι το μακρύ χέρι. Αξιοποιούν τις παραδοσιακές και σύγχρονες καλές σχέσεις ανάμεσα στους δύο λαούς που πρέπει να συνεχιστούν. Αξιοποιούν τη θετική ιστορία των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων, για να επιβάλουν στο γιουγκοσλαβικό λαό την επιλογή "ή συνεχίζεται το εμπάργκο ή αλλάζετε κυβέρνηση".

Εμείς λέμε το εξής πράγμα: Οποια και αν είναι η εξέλιξη στη Γιουγκοσλαβία, οι εξελίξεις που θα δρομολογηθούν θα είναι σε βάρος και του γιουγκοσλαβικού λαού και όλων των λαών. Και έφτασε στο σημείο η ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να συστρατευθεί με τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, να ξεχάσει κάτι, που ενδεχομένως στο παρελθόν κυβερνήσεις δεν ξεχνούσαν: Οτι μία διάλυση της Γιουγκοσλαβίας θα φέρει και την Ελλάδα μπροστά σε μεγάλους και τραγικούς κινδύνους και την ίδια την κυβέρνηση».

«Αλλά εδώ τα καλά και συμφέροντα πρυτανεύουν. Και με την ευκαιρία, δεν ξέρω αν έχει ξαναγίνει στο παρελθόν, αλλά δεν έχει σημασία να κάνουμε συγκρίσεις, γιατί και το παρελθόν έχει πολύ μαύρες σελίδες. Ηδη, σε ελληνικό έδαφος, στο δικό μας έδαφος και συγκεκριμένα σε όλη την έκταση, ανάμεσα στην Πτολεμαΐδα και στην Κοζάνη, θα αρχίζουν να αναπτύσσονται από αύριο, 9 Σεπτέμβρη, 3 χιλιάδες στρατιώτες του ΝΑΤΟ, που συγκροτούν την ταχυκίνητη δύναμη του Γενικού Στρατηγείου με έδρα τη Χαϋδελβέργη.

Πρόκειται για την πρώτη άσκηση που κάνει αυτή η δύναμη από τη συγκρότησή της και φέρνει έναν τίτλο, κωδικό, "ανταλλαγή εμπειρίας". Η άσκηση αυτή θα διαρκέσει μέχρι τις 4 Οκτώβρη. Σχετίζεται με τις εκλογές στη Γιουγκοσλαβία και με τις εξελίξεις, γιατί εκεί μπορεί να υπάρχει πρώτος, δεύτερος γύρος κλπ.

Το σενάριό της είναι συνέχεια της "Dynamic mix" και προσέξτε εδώ το πιο σημαντικό, εξασκούνται λέει για "ανθρωπιστικές" δράσεις - εμείς βάζουμε ένα εισαγωγικό στο ανθρωπιστικές - δηλαδή μέχρι και για πολεμική μαχητική δράση, μέσα και έξω από τα όρια της συμμαχικής διοίκησης στην Ευρώπη και στόχος της άσκησης είναι μάλλον να εξασκηθεί η διοίκηση και το επιτελείο στην κοινή υπεράσπιση της ΝΑΤΟικής επικράτειας.

Νομίζω ότι ο καθένας καταλαβαίνει ποιοι είναι οι κίνδυνοι. Δηλαδή υπεράσπιση της ΝΑΤΟικής επικράτειας. Από ποιον κινδυνεύει η ΝΑΤΟική επικράτεια; Εμείς θεωρούμε ότι η ελληνική κυβέρνηση φέρει εγκληματικές ευθύνες. Φυσικά φέρει εγκληματικές ευθύνες για τη συνολική της πολιτική. Αλλά και για το γεγονός ότι δε λέει ένα ΟΧΙ κάπου - κάπου, κάποτε. Ενα ΟΧΙ.

Και εδώ εμείς θέλουμε να καλέσουμε και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης να πάρουν θέση σ' αυτό το ζήτημα, στη στάση της κυβέρνησης της Ελλάδας στις εκλογές της Γιουγκοσλαβίας. Δεν είναι ζήτημα καταλαβαίνετε στενά εκλογές της Γιουγκοσλαβίας. Πρέπει να τοποθετηθούν σ' αυτό. Και τουλάχιστον στο ζήτημα αυτό, έστω και την τελευταία στιγμή να υπάρξει ένα στοπ».

«Σήμερα - και αυτό δεν είναι τυχαίο - ο κ. Χρυσοχοΐδης υπέγραψε, υπογράφει, - τώρα μπερδεύω και τις ώρες με τις Ηνωμένες Πολιτείες που ισχύουν - την περίφημη ελληνο-αμερικανική συμφωνία περί της τρομοκρατίας.

Και ένα από τα επιχειρήματα τα οποία έφερε ο κ. Χρυσοχοΐδης στην προχτεσινή του συνέντευξη ήταν ότι υπογράφοντας αυτή τη συμφωνία, θα υποχρεωθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής να μην επιρρίπτουν ευθύνες στην Ελλάδα για την αύξηση της τρομοκρατίας.

Πηγή της τρομοκρατίας είναι οι υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών και των άλλων ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Πάει και τέλειωσε. Και όλες αυτές οι έρευνες που θα γίνονται στην Ελλάδα έχουν αποκλειστικά στόχο το λαϊκό κίνημα, όχι μόνο κάθε κομμουνιστική φωνή, εμείς έχουμε συναίσθηση, κάθε προοδευτική και αξιοπρεπή φωνή».

«Ακριβώς, όλα αυτά τα ζητήματα είναι μπροστά μας. Είναι μεγάλα θέματα, δεν είναι καινούρια. Ολοκληρώνω, λέγοντας ότι για μας, σήμερα εννοώ, χειροτερεύουν τα πράγματα από τη μια πλευρά, όμως εμφανίζονται και ορισμένα θετικά στοιχεία στη συνείδηση του ελληνικού λαού.

Υπάρχουν διεργασίες και εμείς θέλουμε αυτές οι διεργασίες να βοηθήσουμε να επιταχυνθούν. Αυτό δε θα το κάνουμε με λόγια και με διακηρύξεις, αλλά θα προσπαθήσουμε σε κάθε χώρο, σε κάθε τόπο δουλιάς να διαμορφωθούν μέτωπα συσπείρωσης και συνεργασίας, χωρίς αποκλεισμούς με βάση ταμπέλες, αλλά με ένα κριτήριο: Τη συνεπή, αδιάλλακτη, συνεχή στάση και την κλιμάκωση του αγώνα απέναντι στους μονοπωλιακούς επιχειρηματικούς ομίλους που σήμερα γιγαντώνονται και τσακώνονται μεταξύ τους πώς θα μοιράσουν την πίτα. Απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης, απέναντι στην πολιτική αυτή, απ' όπου και αν εκπορεύεται, είτε είναι κόμματα, είτε είναι άτομα, τα οποία δίνουν χέρι βοήθειας σ' αυτά τα αντιδραστικά μέτρα και στην πιο βαθιά συμμετοχή της χώρας μας στη βρώμικη ιστορία του πολέμου που γίνεται στα Βαλκάνια.

Ο νέος γύρος πολέμου στα Βαλκάνια δεν μπορεί να αποκλειστεί. Και το θέμα δεν είναι να προβλέψουμε ή αν θα πέσουμε μέσα στις χρονικές προβλέψεις. Το ζήτημα είναι να προλάβουμε. Και μακάρι σ' αυτό τον αγώνα και για τις κοινωνικές κατακτήσεις των εργαζομένων και για την ειρήνη στα Βαλκάνια, όχι την ειρήνη των ιμπεριαλιστών, να διαμορφωθούν μεγάλα μέτωπα συσπείρωσης και συνεργασίας.

Οσο πιο γρήγορα διαμορφωθούν αυτά, τόσο θα αποτρέπουμε τα χειρότερα και θα ανοίξει και ένα παράθυρο για μια διαφορετική προοπτική που έχει ανάγκη ο λαός και την οποία θα τη συζητήσουμε και με το λαό και με τους δημοσιογράφους μετά τις 17 Σεπτέμβρη, με τη δημοσίευση των Θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής προς το 16ο Συνέδριο».