Δε θέλω να σας απαριθμήσω τις σκηνές μοναδικής ομορφιάς που προσφέρει σε αφθονία η ταινία. Δε θέλω να σας στερήσω την έκπληξη! Θέλω μόνοι σας να κάνετε τη συνάντηση! Θέλω μόνοι σας να δείτε τις δυνατότητες του κινηματογραφικού φακού, τις δυνατότητες του σκηνοθέτη και του διευθυντή φωτογραφίας. Ομως, πρέπει να σας πω ότι καθετί που θα δείτε στο πανί είναι προσχεδιασμένο! Τίποτα δεν προέκυψε τυχαία! Ξεκινώντας από το ομιχλώδες τοπίο, το οποίο κυριαρχεί στην ταινία, και φτάνοντας μέχρι τις δήθεν τυχαίες ακατέργαστες πολύχρωμες πινελιές στους τοίχους στο δήθεν αληθινό ντεκόρ! Είναι πολλά τα πλάνα που απεικονίζουν (αποκαλύπτουν) ένα εξαιρετικό γλυπτό, μια ολοκληρωμένη εικαστική σύνθεση, ενώ αφηγηματικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα γκρεμισμένο σπίτι, ένα σκουριασμένο καΐκι, ένας οποιοσδήποτε όγκος! Μιλάμε για αληθινή δημιουργία! Μιλάμε για καλλιτέχνες που ήξεραν τι ήθελαν και γιατί το ήθελαν έτσι! Μιλάμε για μοναδικές στιγμές καλλιτεχνικής έμπνευσης!

Δυο πρόσωπα, ένας άντρας και μια γυναίκα, φτάνουν την ίδια χρονική στιγμή στην ίδια πόλη. Εκείνος αναζητάει τη γυναίκα του και την κόρη του, τις οποίες δεν έχει δει για 16 ολόκληρα χρόνια. Εκείνη αναζητάει το δικό της άντρα με τον οποίο θα προσπαθήσει να ξανασμίξει! Ο άντρας θα σταθεί τυχερός! Θα ανακαλύψει πως ο χρόνος δε σκότωσε την εκτίμηση και την επιθυμία. Η γυναίκα θα ανακαλύψει πως, πια, δεν έχει τίποτα να πει με τον δικό της άντρα. Ο χωρισμός γι' αυτό το ζευγάρι, σε αντίθεση με το άλλο, έρχεται φυσιολογικά!

Η ταινία, βέβαια, δεν είναι οι ερωτικές και προσωπικές ιστορίες των δύο αυτών ανθρώπων! Αυτές οι δύο ιστορίες, αυτοί οι δύο άνθρωποι, είναι η αφορμή για να μιλήσουν οι δημιουργοί της ταινίας για τη σημερινή Κίνα και τους σημερινούς Κινέζους! Για να μιλήσουν για μια τεράστια και αντιφατική χώρα. Οπου η ζωή από μέρος σε μέρος, από επαρχία σε επαρχία, από πόλη σε πόλη, από σπίτι σε σπίτι, διαφέρει! Την ίδια στιγμή η πόλη στην οποία φτάνουν εκείνος και εκείνη, καθημερινά κατεδαφίζεται και χώνεται σιγά - σιγά στο νερό ενός τεράστιου υδροηλεκτρικού φράγματος! (Η μεγαλύτερη πηγή ενέργειας στον κόσμο). Την ίδια στιγμή η Κίνα που ξέραμε σιγά - σιγά χάνεται και τη θέση της παίρνει η νέα Κίνα! Αυτή η αλλαγή, και στη μια και στην άλλη περίπτωση, είναι γεμάτη πόνους!..

Για εμάς τους δυτικούς, όπου τα δικά μας μεγέθη είναι εύκολα αναγνώσιμα, η Κίνα είναι, έτσι και αλλιώς, ένα μπέρδεμα! Από τη μια μεριά έχουμε υψηλή τεχνολογία και από την άλλη πρωτόγονες σχέσεις εργασίας! Από τη μια μεριά έχουμε υψηλό σεβασμό στην παράδοση και στην ιστορία και από την άλλη τη βύθιση μιας πόλης με 2.000 χρόνια ιστορία, για να κατασκευαστεί «το μεγαλύτερο φράγμα στον κόσμο»! Από τη μια μεριά έχουμε την ισότητα ανδρών και γυναικών και την ίδια στιγμή τη συνέχιση της φεουδαρχικής αγοράς της γυναίκας από τον άνδρα (γάμος με αγορά της γυναίκας)!

Το κριτικό μάτι του ασκημένου θεατή σίγουρα θα λάβει υπόψη του το μέγεθος και τις αντιφάσεις αυτής της χώρας! Σίγουρα θα βρει τις αναγκαίες ισορροπίες ανάμεσα στο γκρεμίζω και στο χτίζω. Ανάμεσα στο βουλιάζω και στο δημιουργώ! Αυτός ο θεατής, πέρα από τις προθέσεις της ταινίας, θα κάνει τις δικές του διεργασίες και θα καταλήξει στα δικά του (σωστά) συμπεράσματα. Ο «απλός», όμως, θεατής, ο «συναισθηματικός» θεατής, αυτός που δεν έχει καλές πολιτικές αντιστάσεις και παγιδεύεται από την εικόνα, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να κρίνει συναισθηματικά (λάθος). Να λυπηθεί για την πόλη που βουλιάζει, για την Κίνα που χάνεται! Να μην μπορέσει να κάνει τις απαραίτητες προσθαφαιρέσεις.

Η ταινία, πάντως, και αυτό οφείλουμε να το πούμε, δεν έχει την ίδια πολιτική ικανότητα με την ικανότητα που έδειξε στην αισθητικής της και στην αφήγησή της. Ο συναισθηματισμός της και η νοσταλγία της για καθετί παλιό την προδίδει και, στη συνέχεια, προδίδεται και αυτή το θεατή της που άλλα προσδοκούσε από εκείνη. Η άκριτα μεροληπτική στάση της απέναντι στο «παλιό» και στην «αξία» του (ένα παλιό πακέτο τσιγάρα, που πάνω του ο κεντρικός ήρωας έγραψε τη διεύθυνση της γυναίκας που ψάχνει, άντεξε 16 ολόκληρα χρόνια), δεν είναι, δεν μπορεί να είναι πραγματική! Είναι, μάλλον, μεταφυσική! Το ίδιο ισχύει και για τις παραδοσιακές τροφές, γλυκίσματα, ανθρώπινες σχέσεις! Το νέο δε σημαίνει, κατ' ανάγκη, και υποτίμηση της αξίας! Μια τέτοια αντίληψη καταντάει αντιδραστική!..

Παίζουν: Ζάο Τάο, Χαν Σάνμινγκ, Λι Ζούμπιν, Βανγκ Χονγκ-Βέι, Χίανγκ Χάιγιου, Λιν Ζου.