Πόνος τον έπιασε πάλι τον αρθρογράφο της τελευταίας σελίδας της εφημερίδας «ΒΗΜΑ» ότι «ψηφίζεται το ασφαλιστικό και το μόνο βέβαιο από αυτή τη φασαρία είναι ότι όλοι μαζί έκαναν μια τρύπα στο νερό». Ακολουθεί μία από τις γνωστές περισπούδαστες αναλύσεις του, όπου καταλήγει ότι «όλοι - κυβέρνηση, συνδικάτα, αντιπολίτευση - έπαιξαν για τις εντυπώσεις» και έχασε η «χώρα».

Φυσικά δεν εκπλήσσει η άποψή του για τους λαϊκούς αγώνες («φασαρία»), ούτε το τσουβάλιασμα που ως συνήθως επιχειρεί, ότι όλοι βολεύονται με την εντυπωσιοθηρία. Αλλωστε η θεωρία της ισοπέδωσης (των βολεμένων με τους αγωνιστές) βολεύει τόσο τον ίδιο όσο και αυτούς που του εξασφαλίζουν το παντεσπάνι του, προκειμένου μέσω της απαξίωσης και της λαϊκής υποταγής να εξασφαλίζουν την ταξική τους «ειρήνη». Επίσης, δεν παραξενεύει η άλλη θεωρία, αυτή του «κοινού συμφέροντος», ότι έχασε η «χώρα» γενικώς που οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, οι άνεργοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, δεν κάτσαμε, ήσυχα κι ωραία, να ανεχτούμε το βιασμό των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, της αστικής τάξης, της ΕΕ και των κομμάτων της πλουτοκρατίας. Που ο εργάτης δεν αντιλαμβάνεται τα συμφέροντα του βιομηχάνου, των μονοπωλίων, ως «και δικά του», ως «πανεθνικά». Και πολύ καλά κάνει. Αν τον «βλογάγανε» θα 'πρεπε να ψάχνεται.