Σάββατο 22 Μάρτη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κεφάλαιο σ' αυτόν τον τόπο είναι οι εργαζόμενοι

Η δευτερολογία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Eurokinissi

«Κύριε πρωθυπουργέ, κάνατε κυριολεκτικά κατάχρηση του όρου "λαϊκισμός" και εσείς και ο υπουργός Παιδείας. Θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής ζήτημα, όσον αφορά εμάς. Εμείς θεωρούμε ότι κεφάλαιο σ' αυτόν τον τόπο είναι οι εργαζόμενοι και όχι το κεφάλαιο. Αυτή είναι η διαφορά μας».

Τα παραπάνω σημείωσε στην αρχή της δευτερολογίας της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Και συνέχισε: «Επομένως, δεν μπορείτε να μας πείτε ότι κάνουμε λαϊκισμό, όταν λέμε σύνταξη στα 60 και στα 55, τεκμηριωμένα, με βάση την παραγωγικότητα της εργασίας. Δεν μπορεί να λέτε ότι κάνουμε λαϊκισμό, όταν υποστηρίζουμε τη σταθερή δουλειά, το επτάωρο που αύριο μπορεί να γίνει εξάωρο, αν η παραγωγικότητα αυξηθεί και όταν απορρίπτουμε τα STAGE, τη μερική απασχόληση, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την "ενοικίαση" εργαζομένων κ.λπ. Δεν είναι λαϊκισμός αυτό. Αυτό είναι το πιστεύω μας, κύριε πρωθυπουργέ, και θεωρούμε ύβρι το λαϊκισμό. Λαϊκιστής είναι αυτός ο οποίος υποστηρίζει λαϊκά αιτήματα χωρίς να τα πιστεύει, τα μεταχειρίζεται, τα χρησιμοποιεί.

Για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας μπορεί να έχετε τις χίλιες διαφορές και αιτιάσεις, μπορεί να μας θεωρείτε ό,τι μας θεωρείτε, όμως ένα ελάττωμα δεν έχουμε, δεν είμαστε λαϊκιστές. Δεν το δεχόμαστε αυτό. Ξεκινάμε από μια άλλη αφετηρία, ξεκινάμε από το ότι είμαστε πολέμιοι του καπιταλιστικού συστήματος, ξεκινάμε από το θέμα της ταξικής εκμετάλλευσης. Διαφωνείτε, αλλά δεν μπορεί απ' αυτό το βήμα, μ' ένα είδος περιφρόνησης ή σνομπισμού, να μιλάτε για λαϊκισμό. Δεν το δεχόμαστε».

Αναχρονιστική η διαίρεση της ανώτατης Παιδείας

«Παραδείγματος χάρη», τόνισε στη συνέχεια η ομιλήτρια, «εμείς απορρίπτουμε την αναχρονιστική διαίρεση της ανώτατης Παιδείας σε πανεπιστημιακή και τεχνολογική. Αυτό που υπάρχει, που ξεκίνησε βεβαίως επί ΠΑΣΟΚ και έγινε ανωτατοποίηση, τάχα, των ΤΕΙ και έχουμε ΤΕΙ και ΑΕΙ, είναι αναχρονισμός. Εδώ πρέπει να ξεκαθαριστεί ποιο είναι το επιστημονικό αντικείμενο. Οσες σχολές των ΤΕΙ ανταποκρίνονται στο επιστημονικό αντικείμενο, όχι στα συμφέροντα της α΄ ή της β΄ έδρας, θα ενταχθούν στα πανεπιστήμια. Οσων το αντικείμενο είναι η επαγγελματική εκπαίδευση, θα γίνουν επαγγελματικές σχολές υψηλού επιπέδου μετά το Λύκειο.

Αυτό είναι αναχρονισμός. Δεν πάτε να κάνετε χίλιους χάρτες επαγγελματικών δικαιωμάτων! Θα υπάρχουν οι αντιπαραθέσεις και ορισμένες απ' αυτές μπορεί να είναι και συντεχνιακές. Πώς θα ξεκαθαρίσετε το ρόλο του μηχανικού σήμερα; Είναι πολλοί οι παράγοντες και σε κάθε περίπτωση ξεκινάει από το αντικείμενο και από τις εξελίξεις που έχει το επαγγελματικό ή το επιστημονικό αντικείμενο. Εν πάση περιπτώσει, εμείς είμαστε αντίθετοι σ' αυτό που υπονοείτε ως "έξυπνο" σχολείο. Βάλατε έναν τίτλο. Προχωράμε τώρα μάλιστα και βάζουμε στα σχολεία ονόματα, το ένα λέγεται "Καζαντζάκης", το άλλο λέγεται "Στέλιος Καζαντζίδης". Διαλέγουν οι μαθητές και πάμε από τον Καζαντζάκη στον Καζαντζίδη και άντε τώρα να πεις αν πρέπει να είναι έτσι το όνομα του σχολείου ή αλλιώς. Αυτά - λέει - λέγονται μεταμοντέρνα. Ολα τούτα εδώ, κατά τη γνώμη μας, είναι επιφανειακά μοντέρνα. Τι να σας πω; Γιατί να λέγεται ένα σχολείο "Καζαντζάκης" - δεν έχω αντίρρηση - όταν η ελληνική λογοτεχνία και η ξένη στην εκπαίδευση δε διδάσκονται ουσιαστικά; Εχει περιοριστεί το μάθημα της λογοτεχνίας. Βάζουμε το όνομα "Καζαντζάκης", θα βάλουμε και το όνομα "Ρίτσος" θα βάλουμε και διάφορα άλλα ονόματα και τελικά θα μαθαίνουμε στα παιδιά ότι ο Ρίτσος έγραψε και ένα ποιηματάκι. Καλύτερα να μην τα χρησιμοποιούμε αυτά τα ονόματα και να αυξήσουμε τις ώρες της ελληνικής λογοτεχνίας. Αυτά είναι αναχρονιστικά.

Οσον αφορά τη θρησκεία είναι μέρος του πολιτισμού. Αλλο αυτό και άλλο να επιβάλλεται η θρησκεία, το θρησκευτικό δόγμα, η θρησκευτική πεποίθηση μέσα στο σχολείο. Είναι διαφορετικό πράγμα. Από αυτό θα μας γλιτώσει ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος. Και δεν είναι μόνο από το κράτος. Είναι και από την Παιδεία. Αλλο πράγμα η ιστορία των θρησκειών. Για το σεβασμό στη θρησκεία του καθενός ούτε συζήτηση. Αλλά και με την υποχρεωτική προσευχή επιβάλλεται η θρησκευτική πεποίθηση. Αυτά όλα εσείς τα λέτε λαϊκίστικα, δεν ξέρω πώς τα λέτε, και τα απορρίπτετε. Το κάθε κόμμα, εμείς, διατυπώνουμε ορισμένα αιτήματα. Παλεύουμε.

Και να σας πω και κάτι άλλο; Δεν ερχόμαστε στο βήμα για να αρχίσουμε να βγάζουμε ομιλίες και να λέμε κάναμε εκείνο, κάναμε το άλλο, κάναμε το τρίτο. Το καθήκον μας κάναμε. Θα πούμε, όμως, τις θέσεις μας και τι προτείνουμε».

Θα υπερασπιστούμε το Προεδρείο της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ

«Πήρα ένα Δελτίο Τύπου αυτή τη στιγμή. "Στον εισαγγελέα πέντε μέλη του Προεδρείου της ΔΕΗ για τις διακοπές ρεύματος. Κλήση σε κατάθεση με την ιδιότητα των υπόπτων για τη διάπραξη αδικήματος απέστειλε ο εισαγγελέας σε πέντε μέλη του Προεδρείου της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ". Μάλιστα, λέει ότι, αν πρόκειται για παρακώλυση, μετατρέπεται σε κακούργημα. Αυτή είναι η συνδικαλιστική δράση. Εμείς θα υπερασπιστούμε το Προεδρείο της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. Μπορεί να κάνουμε παρατηρήσεις για τη συνδικαλιστική τακτική, για τα συνθήματα, αλλά θα το υπερασπιστούμε.

Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι το όπλο της απεργίας είναι δικαίωμα, διότι ακούμε το εξής πράγμα κάθε φορά: Σεβαστό το δικαίωμα της απεργίας, αλλά να μην εμποδίζεται ο διπλανός. Μα, υπάρχει απεργιακή κινητοποίηση, μικρή ή μεγάλη, που δε δημιουργεί κάποιο πρόβλημα; Ο ρόλος της απεργίας είναι, πριν από όλα, να δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στην κυβέρνηση και στην εργοδοσία. Γι' αυτό γίνεται η απεργία. Είναι θέμα συσχετισμού δύναμης. Δε γίνεται η απεργία για να εκφράσω μια άποψη. Γίνεται για να παρεμποδίσω, για να ανατρέψω. Δηλαδή, γιατί γίνεται η απεργία; Μόδα είναι η απεργία; Θα κάνουμε αυτό που έκαναν στην Ιαπωνία; Θα βάζουμε λευκό περιβραχιόνιο; Αυτά ξέρετε πότε μπορούν να γίνουν; Οταν έχεις μια κυβέρνηση, η οποία χρειάζεται ένα ελαφρό σπρώξιμο, χρειάζεται μια υπόμνηση, χρειάζεται να μπει στο φιλότιμο. Τότε, χρειάζονται πραγματικά μαλακές μορφές πάλης.

Δε γίνεται διαφορετικά. Το όπλο της απεργίας πρέπει να χρησιμοποιείται. Είναι άλλο πράγμα πώς χρησιμοποιείται από συνδικάτα, πώς προετοιμάζονται οι εργαζόμενοι έγκαιρα και όχι στο παραπέντε. Αυτά είναι άλλα θέματα.

Σας ξαναλέω ότι οποιαδήποτε κριτική και να κάνουμε στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, εμείς θα τις υπερασπιστούμε και μία - μία και σε οποιαδήποτε παράταξη και αν είναι, εφόσον διωχθούν. Είναι απαράδεκτο - εγώ το λέω καθαρά - και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να παρεμποδίσει αυτήν την εξέλιξη».

Οι θέσεις ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ για τη μερική απασχόληση

«Θέλω να σταθώ», συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «και σε ένα άλλο ζήτημα. Ακουσα από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε ήρεμους τόνους, και από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, σε πολύ υψηλούς τόνους - ο καθένας μιλάει με τον τρόπο του, δεν ασκώ κριτική σ' αυτό - να καυτηριάζεται η μερική μορφή απασχόλησης, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, τα STAGE. Με πάρα πολύ γλαφυρό τρόπο περιγράφτηκε τι σημαίνει να δουλεύεις με όρους μερικής απασχόλησης. Αισθάνεσαι σαν άνθρωπος μερικός και μάλιστα όταν είσαι νέος. Εγώ το χάρηκα αυτό. Αλλά αναρωτιέμαι: Κάνατε αυτοκριτική για τη στάση που κρατήσατε, όταν ξεκίνησαν αυτά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση;

Ξέρετε τι μας λέγατε, όταν εμείς καταψηφίζαμε και στους δήμους και στις νομαρχίες, όπου είχαμε δυνάμεις, αυτά τα μέτρα; Μας έλεγαν ότι δεν παίρνουμε υπόψη ότι μέσα στις σύγχρονες συνθήκες υπάρχουν και αυτές οι μορφές, εντάξει, δεν είναι και πολύ καλές, αλλά πρέπει να τις στηρίξουμε. Και έλεγαν ότι εμείς προτιμούσαμε την πλήρη ανεργία, για να πάει ο κόσμος στην εξαθλίωση, για να κάνει την επανάσταση - άποψη βεβαίως που ποτέ δεν υιοθετήσαμε, γιατί είναι πάρα πολύ ανόητη - ότι η εξαθλίωση οδηγεί στην επανάσταση. Αυτά μας έλεγαν.

Εμείς τα καταψηφίσαμε αυτά τα μέτρα και στους δήμους και παντού. Ταυτόχρονα, όμως, παλεύαμε για να υπάρχει Ασφάλιση, έστω, στους μερικά απασχολούμενους. Αλλά το ζήτημα είναι ότι δεν είναι απάντηση στην ανεργία, είναι συγκάλυψη της ανεργίας. Είναι χτύπημα του συνδικαλιστικού κινήματος αυτές οι μορφές εργασίας.

Και είναι άλλο πράγμα εσείς κι εγώ, άμα έχουμε παιδιά, να πάμε να δουλέψουμε και 4ωρίτες και 3ωρίτες. Αλλά, ταυτόχρονα, πρέπει να παλέψουμε στους δρόμους, και με το όπλο της απεργίας, για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις κανονικής απασχόλησης.

Θα ήθελα, λοιπόν, απ' αυτό το βήμα να πω το εξής: Για δύο πράγματα - δεν μπορώ να τα απαγορεύσω - θέλω να παρακαλέσω, όχι όμως ζητώντας ελεημοσύνη: δεν μπορεί κάθε φορά να ακούμε ότι έχουμε νωπή εντολή την άλλη μέρα από τις εκλογές. Ακόμα και το κόμμα που μόλις έπιασε το 3% έχει δικαίωμα να εγκαλεί την κυβέρνηση να αλλάξει την πολιτική της. Και δεύτερο, τα περί λαϊκισμού. Θα απαντάμε κάθε φορά, αλλά δεν είναι λαϊκιστής όποιος διαφωνεί με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ή διαφωνεί με το ΠΑΣΟΚ ή διαφωνεί με το Συνασπισμό ή με όποιον άλλο. Απλώς διαφωνεί».


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ