Λόγια, στίχοι, νότες, νοήματα, ρυθμοί διαφορετικοί, που συναντιούνται μεταξύ τους στο σταυροδρόμι της δημιουργίας, γέμισαν και πάλι χτες, δεύτερη μέρα, τις μουσικές σκηνές του Φεστιβάλ.

Στην Κεντρική Σκηνή, λίγο μετά τις 8, το πρόγραμμα άνοιξαν οι «Αντίθεσις» με δικά τους τραγούδια και ένα μουσικό αφιέρωμα στον ποιητή Νίκο Καββαδία . Ακολούθησαν οι«Ενοχο Λα», παλιοί γνώριμοι του Φεστιβάλ, που «ζέσταναν» ακόμη πιο πολύ το κοινό, το οποίο αργότερα υποδέχτηκε τους «Πυξ Λαξ». Το κορυφαίο σχήμα, που εδώ και μια δεκαετία καταθέτει τραγούδια, λυρισμό, ευαισθησίες, κατέχοντας δικαιολογημένα μια μεγάλη θέση στην καρδιά των νέων της χώρας μας, μοιράστηκε χτες με τους χιλιάδες νέους και νέες τις μουσικές τους εικόνες. Μαζί τους οι «Οναρ»,που συμπλήρωσαν το μουσικό ταξίδι δυνατών ερμηνειών και συγκινήσεων. Με ήχο ηλεκτρικό, αλλά και κλασικό, με ροκ μπαλάντες αλλά και τρυφερά βαλσάκια, διηγήθηκαν τις δικές τους μουσικές ιστορίες.

Την αέναη περιπέτεια της ζωής, της δράσης και της έκφρασης φιλοξένησε η Νεανική Σκηνή . Πρώτοι ανέβηκαν στη σκηνή οι«Χάραξις» με το γνωστό από προηγούμενα Φεστιβάλ νεανικό ενθουσιασμό τους και τον ηλεκτρικό ήχο τους σε τραγούδια γνωστών Ελλήνων συνθετών αλλά και δικά τους. Τη σκυτάλη πήρε ένα από τα μακροβιότερα ελληνικά συγκροτήματα, οι «Μάτζικ ντε Σπελ»,πάντα έτοιμοι να ισορροπήσουν ανάμεσα στην μπαλάντα, στο «σκληρό» ήχο και την έντεχνη ελληνική μουσική, ξεσηκώνοντας το νεανικό ακροατήριο.

Το πρόγραμμα έκλεισαν ο Μανώλης Φάμελος και ο Νίκος Ζιώγαλας με παλιά και καινούρια κομμάτια, από την προσωπική τους δισκογραφία αλλά και από τον πρόσφατο δίσκο του Ν. Ζιώγαλα, για τον οποίο συνεργάστηκαν.

Το πρόγραμμα στο Λαϊκό Στέκι ξεκίνησε με χορούς από συλλόγους ξένων εργατών και με συναυλία από το συγκρότημα «Αρόδο». Ακολούθησε το αφιέρωμα στον Κώστα Βίρβο και τον Θόδωρο Δερβενιώτη και η βραδιά έκλεισε με λαϊκό γλέντι, με τραγούδια παραδοσιακά, ρεμπέτικα, λαϊκά, της χρυσής περιόδου '50-'60, αλλά και έντεχνα λαϊκά μαζί με δημιουργίες σύγχρονων συνθετών, που πρόσφερε ο Μπάμπης Τσέρτος.

Στο χώρο του κινηματογράφου έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «Γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά», μια συλλογή τραγουδιών της εργατικής τάξης μαζεμένα από τον Παναγιώτη Κουνάδη. Τραγούδια όπως οι «Φάμπρικες» του Βασίλη Τσιτσάνη, τραγούδι με ιδιαίτερη κοινωνική βαρύτητα, που γεννήθηκε μέσα στο σκληρό πολιτικό κλίμα της μετεμφυλιακής περιόδου (1950). Είναι ένα από τα εκατοντάδες τραγούδια, τα οποία περιλαμβάνονται μαζί με πληθώρα πληροφοριών στο βιβλίο, που είναι έκδοση του Αρχείου Ιστορίας Συνδικάτων της ΓΣΕΕ. Μια μεγάλη συλλογή κοινωνικών-εργατικών τραγουδιών, που συνδέονται με ιστορικούς και αγωνιστικούς σταθμούς της νεότερης Ελλάδας και εκφράζουν τους πόθους και τις ελπίδες του λαού μας, τους καημούς, τις αγωνίες, το μεράκι, την αξιοπρέπειά του. Η αξία αυτής της σημαντικής δουλιάς γίνεται ακόμη μεγαλύτερη στις μέρες μας. Οπως και η ανάγκη σε μια περίοδο σήψης, διαφθοράς και ατομικού βολέματος, να φανεί ολοκάθαρα ο πολιτισμός των εργαζομένων και των δημιουργών, που εμπνεύστηκαν από τα βάσανα και τους αγώνες της εργατικής τάξης. Το βιβλίο-διαδρομή στο κοινωνικό εργατικό τραγούδι, από την ίδρυση του ελληνικού κράτους μέχρι και τις μέρες μας, παρουσιάστηκε χτες το βράδυ στο χώρο του κινηματογράφου και μίλησαν γι' αυτό ο Π. Κουνάδης, ο Γ. Μαυρίκος και η Κάλλια Χατζηγιάννη. Ακολούθησε προβολή διαφανειών και μουσικό πρόγραμμα.

Αναλυτικό ρεπορτάζ από τις παραπάνω εκδηλώσεις, αλλά και δηλώσεις των καλλιτεχνών θα δημοσιευτούν στο αυριανό φύλλο.