«Δεν ταιριάζει λοιπόν η συλλογική δράση στη σοσιαλ-σκεπτόμενη Ελλάδα; Αν συνυπολογίσουμε και την αδυναμία του καταναλωτικού κινήματος να ορθώσει αποτελεσματική αντίσταση στους μπαταχτσήδες της αγοράς θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η κοινωνία των πολιτών είναι ακόμη στα σπάργανα. Οι πρωτοβουλίες και οι μαζικές οργανώσεις εκφυλίζονται ταχύτατα. Γίνονται στην καλύτερη περίπτωση κρατικοδίαιτες και στη χειρότερη συνδιαμορφωτές των παθογενειών που υποτίθεται ότι καταπολεμούν. Η πατερναλιστική παράδοση του μετεμφυλιακού κράτους συν τη σταλινογενή συνιστώσα του κυρίαρχου ιδεολογικού μοντέλου (που επίσης θέλει το κράτος αρχή και τέλος των πάντων) ευνούχισε κάθε δημιουργική πρωτοβουλία και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Αυτός ο πατερναλισμός έπνιξε την υγιή επιχειρηματικότητα, δεν άφησε και τα κινήματα να ωριμάσουν και έθισε τους πολίτες στην αδράνεια» (ο Π. Μανδραβέλης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Βρεθήκαμε σε ένα διαφορετικό, σκοτεινό και μετα-οραματικό επίπεδο σχέσεων και προοπτικών» (η Μ. Ματσούκα ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ / ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ).

«Μία στις είκοσι επιχειρήσεις του κέντρου της Αθήνας έχει καταστραφεί ολοσχερώς, μία στις δέκα έχει υποστεί επίθεση στη βιτρίνα, τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια των επεισοδίων που όχι σπάνια συνοδεύουν τις διαδηλώσεις στην πρωτεύουσα. Το οικονομικό κόστος στις επιχειρήσεις οι οποίες πλήττονται αποτιμάται σε εκατομμύρια ευρώ» (τα στοιχεία από το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο / ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ).