Το διαίρει και βασίλευε εφαρμόζει για πολλοστή φορά η κυβέρνηση, προκειμένου να περάσει την αντεργατική τροπολογία για τις πρώην ΔΕΚΟ. «Δεν είναι κοινωνικά δίκαιο να υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων. Δε γίνεται να έχουν διαφορετικά δικαιώματα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα από τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ», «ξεσπάει» ο Γ. Αλογοσκούφης (στο χτεσινό «Ελεύθερο Τύπο») κοπτόμενος για τα δικαιώματα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Το ερώτημα, όμως, είναι ποια δικαιώματα έχουν εναπομείνει στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα; Σχεδόν τίποτα! Οι συλλογικές συμβάσεις δεν εφαρμόζονται, η ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία βασιλεύει, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα είναι σχεδόν ανύπαρκτα, η τρομοκρατία του εργοδότη σκιάζει τα πάντα... Με άλλα λόγια, ο υπουργός και η κυβέρνηση χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, επειδή θέλουν να τσεκουρώσουν και να εξομοιώσουν προς τα κάτω τα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ και να επιβάλουν παντού τον εργασιακό μεσαίωνα. Ηδη με το νόμο του 2005 έχουν καταργήσει τη «μονιμότητα» και έχουν επιβάλει τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις στους νεοεισερχόμενους και τώρα με την αντεργατική τροπολογία έρχονται να δώσουν τη χαριστική βολή. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να τους το επιτρέψουν.