Λάβρο το ΠΑΣΟΚ, μιλάει για υπονόμευση του εργατικού δικαίου και άλλα τέτοια βαρύγδουπα. Εντυπωσιάζεται που η κυβέρνηση φέρνει περισσότερους συμβασιούχους.
Λες κι όταν κυβερνούσαν αυτοί δεν υπήρχε ούτε για δείγμα συμβασιούχος στις ΔΕΚΟ. Λες και οι εργολάβοι δεν αλώνιζαν με νοικιασμένους εργαζόμενους και ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας.
Οσο για τα περί... εργατικού δικαίου, να υποθέσουμε ότι δεν τα γνώριζε η ΠΑΣΚΕ στον ΟΤΕ όταν υπέγραφε τη συμφωνία για μειωμένα ασφαλιστικά δικαιώματα στους νεοεισερχόμενους στον Οργανισμό;
Εχουμε βέβαια και το βουλευτή της ΝΔ, τον Γιάννη Μανώλη. Ο οποίος τα κατάφερε - για μια ακόμη φορά - να κάνει αισθητή την παρουσία του στα Μέσα Ενημέρωσης και αισθητή την... απουσία του από την οποιαδήποτε πολιτική πράξη.
Δε ζήτησε λέει την αντικατάστασή του από το δεύτερο θερινό τμήμα της Βουλής, αλλά δεν πρόκειται να αντιδράσει κιόλας. Εν ολίγοις... μασημένα λόγια.
ΠΑΝΤΩΣ ΚΙ Ο ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ βρήκε εξαιρετικό επιχείρημα για να δικαιολογήσει την τροπολογία του μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Την έφερε λέει για να... προστατεύσει τον Ελληνα φορολογούμενο και για χάρη του «δημόσιου κοινωνικού και οικονομικού συμφέροντος».
Πώς γίνεται κάθε φορά που μια κατηγορία εργαζομένων χάνει μέρος των δικαιωμάτων της να υπηρετείται θαυμάσια το «δημόσιο συμφέρον» και κάθε φορά που μια κατηγορία που απαιτεί να υπονομεύεται, μόνο ο παραλογισμός τους μπορεί να το εξηγήσει.
Προφανώς τίποτε δεν έχουν να περιμένουν από όλους αυτούς οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ. Ούτε και από τις προσφυγές στα ευρωπαϊκά δικαστήρια που προτάσσει η ΓΣΕΕ.