Οταν η εργατική τάξη πάει στον Παράδεισο, θα βασιλεύει η ειρήνη. Θα μπορεί να ονειρεύεται και να σχεδιάζει λεύτερα... Θα μπορεί να χαίρεται τη φύση, την ανατολή και το βασίλεμα του ήλιου σε καθαρό περιβάλλον. Κάτω από τους γλυκούς αχούς ενός λαγούτου θα απολαμβάνει τ' αυγουστιάτικο φεγγάρι, σιγοτραγουδώντας αγωνιστικά κι ερωτικά τραγούδια.

Ομως όλα αυτά ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Τα παιδιά αυτά δε γεννήθηκαν ακόμα κι ο γείτονας θλιμμένος χωρίς μεροκάματο. Το βιος του κάηκε, το σπίτι του πλημμύρισε από την καταιγίδα, η παγωνιά και το χαλάζι κατάστρεψαν τη σοδειά του κι απόμεινε ορφανός στους πέντε δρόμους. Οι πόρτες που χτύπησε παρέμειναν κλειστές. Το μαγαζί παραμένει κλειστό και το κλειδί είναι στα χέρια των κουμανταδόρων. Το δηλητήριο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης εισπνέεται ανενόχλητα από κατεψυγμένα σπλάχνα.