Τους εκτελεσμένους από το έκτακτο στρατοδικείο της Δράμας, τίμησε την Κυριακή με μια σεμνή και συγκινητική τελετή, η ΕΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης και η ΝΕ Δράμας του ΚΚΕ.

«Επεσαν για τη ζωή», είναι η επιγραφή στο μνημείο που στήθηκε στον τοίχο των εκτελέσεων πίσω από τα νεκροταφεία της Δράμας προς τιμή των 200 και πλέον κομμουνιστών, θύματα της μισαλλοδοξίας των εκφραστών της ξενοδουλείας και της ντόπιας αντίδρασης.

«Δόξα και τιμή σε όλους τους συντρόφους που κράτησαν ψηλά τη σημαία των ιδανικών του ΚΚΕ με τεράστιο προσωπικό κόστος. Δόξα και τιμή στους αλύγιστους της ταξικής πάλης. Η θυσία αυτή δεν πήγε χαμένη. Κανένας ταξικός αγώνας δεν πάει χαμένος. Βαριά η κληρονομιά που μας άφησαν και μεγάλη η ευθύνη για να συνεχίσουμε τον αγώνα τους», ήταν μερικά από τα λόγια της Τασούλας Στεφανίδου, Γραμματέα της ΚΟ Δράμας του ΚΚΕ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι Οργανώσεις του Κόμματος στην Ανατολική Μακεδονία:

Η δικαιοδοσία του στρατοδικείου της Δράμας επεκτεινόταν και στο Ν. Καβάλας και η δραστηριότητά του άρχισε στις 29-7-46 και η πρώτη θανατική καταδίκη επιβλήθηκε στις 22-11-46 σε εποχή πλήρους νομιμότητας των κομμάτων.

Στο στρατοδικείο της Δράμας εκδικάστηκαν συνολικά 2.364 υποθέσεις. Οι καταδίκες ανέρχονταν σε 862, οι 223 σε θάνατο και οι υπόλοιπες σε φυλάκιση 3.895 ετών! Οι περισσότερες εκτελέσεις έγιναν στο χώρο όπου βρίσκεται σήμερα το νεκροταφείο.

«Παιδιά, σημαδέψτε καλά. Σκοτώνομαι για το λαό και την πατρίδα. Ζήτω το ΚΚΕ», «Ζήτω η Ειρήνη», ζητωκραύγαζαν οι αγωνιστές πριν πέσουν από τα βόλια του εκτελεστικού αποσπάσματος.

Στους συγκεντρωμένους κομμουνιστές, κομμουνίστριες, ΚΝίτες και ΚΝίτισσες της Δράμας καθώς και τους συγγενείς των εκτελεσμένων αγωνιστών, μίλησε από μέρους των απογόνων των αγωνιστών ο Θωμάς Βογιατζής που με φωνή που παλλόταν από συγκίνηση είπε:

«Οταν έγινε η εκτέλεση του πατέρα μου εγώ ήμουν 2 χρόνων, η μία αδελφή μου 4 και η άλλη 6. Μας στέρησαν σ' αυτήν την τρυφερή ηλικία τον πατέρα μας, (μπαμπά δεν μπορώ να το πω), ποτέ δεν πρόφερα αυτή τη λέξη. Είμαι περήφανος που ο πατέρα μας διάλεξε αυτό το δρόμο, στις γραμμές του ΚΚΕ και του ΔΣΕ για μια δίκαιη κοινωνία».

Μετά την εκδήλωση τιμής στους νεκρούς αγωνιστές ακολούθησε πορεία προς το κέντρο της Δράμας. Λίγο μετά τα νεκροταφεία σε ένα παλιό κτίριο όπου αποτελούσε τον τελευταίο σταθμό κράτησης για όσους οδηγούνταν στον τόπο της εκτέλεσης, οι κομμουνιστές της Δράμας απόθεσαν λίγα κόκκινα γαρίφαλα.

Η πορεία έφτασε στην κεντρική πλατεία της πόλης, όπου πραγματοποιήθηκε πολιτική συγκέντρωση με ομιλητή τον Θεοδόση Κωνσταντινίδη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να εκπληρώσουμε ένα μεγάλο χρέος, ένα χρέος τιμής, απέναντι σ' αυτούς που στάθηκαν όρθιοι και αντιμετώπισαν με το κεφάλι ψηλά και κομμουνιστική αξιοπρέπεια, ακόμα και τον ίδιο το θάνατο», θα τονίσει ο Θ. Κωνσταντινίδης, για να συνεχίσει:

«Πριν από 60 χρόνια, η κυβέρνηση και οι ξένοι πάτρωνές της, ανάμεσα στα άλλα μέτρα που παίρνανε, στήσανε έκτακτα στρατοδικεία παντού. Τα στρατοδικεία αυτά με εφιαλτικούς ρυθμούς, στέλνανε άνδρες και γυναίκες, τον ανθό της ελληνικής νεολαίας, στο θάνατο. Η μεγαλύτερη τιμή σ' αυτούς που έπεσαν στον αγώνα για μια δίκαιη κοινωνία, είναι οι γενιές που ακολουθούν να μην υποστείλουν τη σημαία, να συνεχίσουν αυτήν την προσπάθεια μέχρι την τελική νίκη.

Φέτος που γιορτάζουμε τα 90 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ αποτίουμε ξεχωριστή τιμή στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που στην τρίχρονη εποποιία - από το 1946 έως το 1949 - διδάξανε αγωνιστικότητα και ήθος. Υψώσανε την ταξική πάλη στην κορυφαία της στιγμή. Αντισταθήκανε στη βία των μηχανισμών, των λεγόμενων δεξιών και φιλελεύθερων κομμάτων. Αντιμετωπίσανε δύναμη πυρός και όπλων πολλαπλάσια απ' αυτά που διαθέτανε».

Αναφερόμενος στη σημερινή πολιτική κατάσταση και στα σκάνδαλα που έρχονταν καθημερινά στο φως, ο Θ. Κωνσταντινίδης τόνισε:

«Η οργή που έχουμε μέσα μας για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας δεν πρέπει να την αφήσουμε να εκτονωθεί σε ανώδυνες κατευθύνσεις που κινούνται στη λογική "να φύγουν από τη μέση οι κλέφτες". Ασφαλώς και οι κλέφτες πρέπει να τιμωρηθούν. Ωστόσο, στο στόχαστρό μας πρέπει να έχουμε τον μεγάλο, τον μεγαλύτερο κλέφτη: την εξουσία των μονοπωλίων που όσο και να τη φτιασιδώσουν δεν μπορεί να γίνει ανθρώπινη, δεν μπορεί να γίνει κοινωνική, δεν μπορεί να γίνει φιλεργατική. Γι' αυτό ακριβώς πρέπει να ανατραπεί.

Υπάρχουν συνθήκες, υπάρχει πολιτική που μπορεί σήμερα να εμπιστευτεί ο λαός;

Εμείς απαντάμε ότι υπάρχει η πολιτική του ΚΚΕ, υπάρχει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Στην πρότασή μας για λαϊκή συμμαχία δίνουμε κοινωνικό και πολιτικό στίγμα και όχι αφηρημένα οράματα και βαρύγδουπα συνθήματα για εκτόνωση.

Η συμμαχία που προτείνουμε είναι εφικτή, γιατί ανταποκρίνεται στα πραγματικά συμφέροντα της Εργατικής Τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς και δεν ξεχωρίζει τους οικονομικούς μετανάστες από τους εργαζόμενους στη χώρα μας. Η πρότασή μας για συμμαχία έχει ειδική αναφορά και πρόγραμμα δράσης για τη νεολαία και τις γυναίκες. Η συμμαχία που προτείνουμε φτάνει και στα επίπεδα της πολιτικής συμμαχίας. Φυσικά, με τα υπάρχοντα σήμερα κόμματα αυτό δεν είναι εφικτό.

Αν τα οξυμένα προβλήματα ήταν 3 ή 4 ακόμη και 5 ή 6 τότε δε θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε αδιέξοδα. Οποιο πρόβλημα ή ομάδα προβλημάτων χρειαστεί να αντιμετωπίσεις ως συμμαχία περιορισμένου περιεχομένου, διαπιστώνεις ότι δεν υπάρχουν προβλήματα που δεν είναι απόρροια της γενικής πολιτικής κατεύθυνσης που ακολουθείται σήμερα και χαράσσεται για όλα τα ζητήματα σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο.

Τα πράγματα, όμως, δεν είναι ακίνητα, οι συσχετισμοί αλλάζουν με την αφύπνιση και τη δράση των λαϊκών δυνάμεων. Είναι εφικτό σήμερα να απεγκλωβιστούν λαϊκά στρώματα από την επιρροή των αστικών πολιτικών κομμάτων, να ξεφύγουν από την επιρροή της στρατηγικής της άρχουσας τάξης και να δημιουργηθούν βαθιά ρήγματα στη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων.

Κάτω από την πίεση του λαϊκού κινήματος και της επίδρασης θετικών εξελίξεων είναι δυνατό να δημιουργηθούν νέα πολιτικά σχήματα που θα έχουν πολιτική ρήξης με τη στρατηγική της άρχουσας τάξης, της στρατηγικής του κεφαλαίου. Θα είναι σε πορεία ρήξης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό», κατέληξε ο ομιλητής.