ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΗΜΑ: «Το πραγματικό κόστος του πολέμου στο Ιράκ ξεπέρασε το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Δισεκατομμύρια ξοδεύονται και στο Αφγανιστάν, ενώ όπου «έριξαν χρήματα» για να αλλάξουν κυβερνήσεις και να επιβάλουν δήθεν τη Δημοκρατία, η ήττα των Αμερικανών προκάλεσε πολιτικούς σεισμούς. Στην Ουκρανία η «Πορτοκαλί Επανάσταση» κόστισε ο κούκος αηδόνι, στη Γεωργία πέραν των χρημάτων που ξόδευσαν για την αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων, αποφασίστηκε έκτακτη ενίσχυση ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, για αναστήλωση(!) της χώρας μετά την ήττα από τη Ρωσία. Στην Κύπρο, από το 1974, πρέπει να ξόδεψαν περισσότερα από 500 εκατ. δολάρια. Ομως, η κρίση έχει κλείσει χιλιάδες σπίτια φτωχών Αμερικανών» (ο Μ. Ιγνατίου στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ: «Ελαφρά στροφή Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ προς τον "ρυθμιστικό ρόλο του κράτους"» (...) καίρια και ουσιαστική είναι η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, με την οποία υπογραμμίζει ότι "το κυρίαρχο μοντέλο του οικονομικού καπιταλισμού βρίσκεται υπό κατάρρευση» και η κρίση πρέπει «να προκαλέσει μια πλήρη αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού κόσμου"» (τίτλοι και κραυγές στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Η «ΜΕΣΗ ΟΔΟΣ»: «Η ιδέα της 30ετίας που ήθελε τις αγορές αυτορρυθμιζόμενες απεδείχθη όχι μόνον ανόητη, αλλά και επικίνδυνη. Η εξελισσόμενη διεθνής κρίση επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά ότι η επιλογή των δογμάτων και των άκρων πληγώνει και δικαιώνει τη μέση οδό, του Κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας» (το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΠΑΝΙΚΟΣ: Η παγκόσμια οικονομική κρίση πέρασε από χθες σε μια νέα φάση (...) το χειρότερο δυνατό σενάριο θα ήταν να επικρατήσει πανικός. Ηδη στην Αθήνα παρατηρούνται φαινόμενα ανεύθυνων διαδόσεων (...) Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η ελληνική οικονομία θα επηρεασθεί, όπως και όλη η Ευρώπη, από την πρωτοφανή αυτή κρίση (...) θα πρέπει όλοι μας να αποφύγουμε τον πανικό» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).