Ο Τζ. Μπους ο νεότερος, καθώς και οι ηγέτες των πλουσιότερων και ισχυρότερων χωρών του κόσμου - που συνθέτουν τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα - πασχίζουν το τελευταίο διάστημα με μια σειρά κρατικές παρεμβάσεις και άλλα μέτρα να αποτρέψουν την ύφεση που απειλεί να πλήξει κάθε χώρα χωριστά και την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία στο σύνολο. Στα πλαίσια αυτά, από την πρώτη στιγμή εκδήλωσης της χρηματοπιστωτικής κρίσης στις ΗΠΑ - που επεκτείνεται ταχύτατα και στην Ευρώπη - παίζουν με τη λέξη «εμπιστοσύνη».

Στα πλαίσια αυτά οι ηγέτες των ΗΠΑ και άλλων χωρών - μελών της ΕΕ - από κοινού με τους κεντρικούς τραπεζίτες - διαθέτουν από τα ταμεία του κράτους εκατοντάδες δισ. ευρώ για τη «σωτηρία» των ιδιωτικών τραπεζικών ομίλων και άλλων μεγάλων επιχειρηματικών κολοσσών, που έχουν καταληστευτεί από τα αφεντικά τους. Και δικαιολογούν την «απλοχεριά» τους, δηλαδή τη διόγκωση των κρατικών ελλειμμάτων, που θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι, με το επιχείρημα με τα μέτρα αυτά θα ανανεωθεί και ενισχυθεί η «εμπιστοσύνη» των πολιτών κάθε χώρας απέναντι στο αμερικανικό και παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Στην πραγματικότητα, με τις κρατικοποιήσεις των υπερχρεωμένων τραπεζών και άλλων μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς και μια σειρά άλλες παρεμβάσεις κρατικομονοπωλιακού χαρακτήρα, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της ΕΕ και άλλων - μικρότερων ή μεγαλύτερων καπιταλιστικών χωρών - προσπαθούν να πετύχουν μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Από τη μια να ενισχύσουν τους κεφαλαιοκράτες, ιδιαίτερα τους τραπεζίτες και από την άλλη να επιδιώξουν την ανανέωση και ενίσχυση της εμπιστοσύνης στο καπιταλιστικό σύστημα.