Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί αποφάσισαν τελικά τη διάθεση 700 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη «σωτηρία» της Γουόλ Στριτ. Αν, επίσης, προστεθούν τα εκατοντάδες εκατομμύρια που ήδη είχαν διατεθεί για τις κρατικοποιήσεις χρεοκοπημένων τραπεζών, ασφαλιστικών εταιρειών κλπ., το ποσό ξεπερνά κατά πολύ το 1 τρισ. δολάρια.

Αυτά στις ΗΠΑ. Στην ΕΕ τώρα, αν στα 300 δισ. ευρώ που εισηγείται ο Σαρκοζί για τη στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρώπης προστεθούν τα χρήματα για την «κάλυψη» τραπεζών σε Αγγλία, Κάτω Χώρες κλπ., το ποσό ανέρχεται στο μισό τρισ. ευρώ.

Πρόκειται για αστρονομικά ποσά που διαθέτουν αφειδώς οι κυβερνήσεις στο πλαίσιο του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού για την ενίσχυση των τραπεζιτών και των μεγαλοστελεχών του συστήματος. Οταν, όμως, οι εργαζόμενοι διεκδικούν ακόμα και μια «δεκάρα» αύξηση στα μεροκάματά τους, τότε, οι απαντήσεις των ηγετών της «παγκοσμιοποίησης», ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, είναι ότι «δεν υπάρχουν λεφτά» και ότι «η οικονομία δεν αντέχει»...

Η αλήθεια είναι προφανής: Λεφτά υπάρχουν και είναι πολλά. Ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι παντού στον κόσμο είναι τεράστιος. Το θέμα είναι ότι αυτόν τον πλούτο αντί να τον καρπώνονται όσοι τον δημιουργούν, τον σφετερίζεται η τάξη των κηφήνων και οι χαρτογιακάδες τους.