Οι νεκροί του τραγικού ναυαγίου του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» βρήκαν φρικτό θάνατο, χάρη στην αδηφάγο ασυδοσία της «Μίνοαν Φλάινγκ Ντόλφιν» (MFD). Η κυβέρνηση και οι εφοπλιστές συνεχίζουν ανενόχλητοι το δρόμο τους για μια «μεγάλη» ελληνική ναυτιλία με μπόλικα σαπάκια και με περισσότερα ναυάγια. Η, δήθεν, τυφλή Δικαιοσύνη, συνεχίζει τη δουλιά της: Κλείνει στις φυλακές τον ένα καπετάνιο μετά τον άλλο, αφήνοντας τους πραγματικούς ενόχους να κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Το σενάριο που θα δινόταν στην κοινή γνώμη από την πρώτη στιγμή του ναυαγίου ήταν προδιαγεγραμμένο: Οι λέξεις «ανθρώπινο λάθος», «αμέλεια του πληρώματος», αναμασούνταν από τους υπεύθυνους της MFD.

Πρώτο μέλημα της εταιρίας, λοιπόν, ήταν να περάσει η γραμμή αυτή, κυρίως στο πλήρωμα του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ». Την ίδια νύχτα του ναυαγίου, έθεσε σε κίνηση πλοίο της, όχι βέβαια για να το χρησιμοποιήσει για τη διάσωση των ανθρώπων που εκείνη την ώρα πνίγονταν, αλλά για να μεταφέρει στελέχη της, τα οποία θα πλευρίσουν τα επιζήσαντα μέλη του πληρώματος.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση σιγοντάριζε τις αποφάσεις της εταιρίας - κολοσσού. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος από την αρχή δεν άφησε περιθώρια παρερμηνείας της τακτικής που θα ακολουθούσε. Ετσι, την αμέσως επόμενη μέρα του ναυαγίου, σε ερώτηση δημοσιογράφου για τον αν το πλοίο θεωρούνταν από την κυβέρνηση αξιόπλοο, η απάντηση ήταν χαρακτηριστική: «Το καράβι δε συγκρούστηκε με τη βραχονησίδα, επειδή δεν ήταν αξιόπλοο». Ακόμα πιο αποκαλυπτικός και δηλωτικός για τις προθέσεις της κυβέρνησης έγινε, όταν, καλούμενος να διευκρινίσει τι εννοεί με τη φράση του ότι οι ευθύνες θα αποδοθούν όσο ψηλά κι αν βρίσκονται και αν αυτές θα αφορούν και μέλη της κυβέρνησης, δήλωσε με νόημα: «Η ερώτησή σας είναι άσχετη με το ναυάγιο»!

Η επιχείρηση του κουκουλώματος και της συγκάλυψης των ευθυνών είχε ήδη ξεκινήσει.

Το μόνο εύκολο ήταν να βρεθούν τα εξιλαστήρια θύματα. Ετσι, ασκήθηκαν άμεσα διώξεις σε πλοίαρχο, υποπλοίαρχο, πηδαλιούχο και δόκιμο πλοίαρχο του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ», οι οποίοι κατηγορήθηκαν για έκθεση ζωής σε κίνδυνο, με συνέπεια το θάνατο. Οι δυο πρώτοι, μετά τις απολογίες τους, κρίθηκαν προφυλακιστέοι. Ο πηδαλιούχος, αφού κατέθεσε ένα εκατομμύριο δραχμές, αφέθηκε ελεύθερος, ενώ ο δόκιμος αφέθηκε ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους.

Ταυτόχρονα, μια άλλη επιχείρηση, αυτή του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης ήταν επίσης σε εξέλιξη. Η κυβέρνηση τώρα θυμήθηκε να κάνει ελέγχους στα πλοία. Τώρα θυμήθηκε ότι τα περισσότερα ελληνικά πλοία είναι σαπάκια. Βέβαια, δεν άργησε να ανακαλύψει άμεσα τους «ενόχους». Ετσι, με ένα «μπαράζ» διώξεων, οι πλοίαρχοι του «ΖΕΥΣ 3», του «ΙΑΛΥΣΣΟΣ» και του «ΑΠΤΕΡΑ», αντιμετωπίζουν σειρά κατηγοριών, λες και είναι αυτοί οι υπεύθυνοι για την άθλια κατάσταση της ελληνικής ναυτιλίας.

Φυσικά, δεν έλειψαν και οι κινήσεις εντυπωσιασμού από την πλευρά της κυβέρνησης. Ετσι, κάτω από τη λαϊκή πίεση για να αποκαλυφθεί η αλήθεια, αλλά και των έγγραφων καταγγελιών για την κατάσταση, στην οποία βρισκόταν το «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ», πριν ξεκινήσει το μοιραίο του ταξίδι, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να προχωρήσει στη δίωξη - που ασκήθηκε από την εισαγγελία Σύρου - κατά παντός υπευθύνου της πλοιοκτήτριας εταιρίας του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ». Παρ' όλα αυτά, μέχρι και την Παρασκευή, η δίωξη παρέμενε απρόσωπη.