Ενατη συνεχής μέρα της μεγάλης αγροτικής κινητοποίησης και όλη η Ελλάδα ζει στον παλμό της αγωνιζόμενης αγροτιάς. Τα μπλόκα «καλά κρατούν» - τα «παλιά» ενισχύονται, συνεχώς, με τρακτέρ και πολλά νέα στήνονται σε διάφορες περιοχές - στέλνοντας μήνυμα συνέχισης και κλιμάκωσης της πάλης για την ικανοποίηση των ουσιαστικών αιτημάτων που δεν αφορούν μόνο το «σήμερα», αλλά και το «αύριο» των μικρομεσαίων αγροτών.

Στο πλευρό των αγωνιζόμενων αγροτών στέκονται, μαζικά και μαχητικά, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, οργανώνοντας ένα ισχυρό κοινό αγωνιστικό μέτωπο αντίστασης στην αντιαγροτική - αντιλαϊκή πολιτική, η οποία πλήττει, άγρια και βάναυσα, τα λαϊκά εισοδήματα. Στα αγωνιστικά μπλόκα - και ιδιαίτερα στο μεγάλο μπλόκο των Θεσσαλών αγροτών, στον κόμβο της Νίκαιας, έξω από τη Λάρισα - καταφτάνουν, καθημερινά, αντιπροσωπείες δεκάδων μαζικών φορέων, εκφράζοντας την ενεργό αλληλεγγύη τους και τη μαχητική συμπαράστασή τους.

Η κυβέρνηση της ΝΔ μένει σταθερή στην άρνησή της να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα της αγροτιάς, επικαλούμενη τις δεσμεύσεις της έναντι της ΕΕ και τις αντοχές της οικονομίας. Βλέποντας, δε, ότι η προσπάθειά της να ξεγελάσει τους αγωνιζόμενους αγρότες, μέσω του «στημένου διαλόγου» και της παροχής λίγων ψίχουλων ελεημοσύνης, απέτυχε παταγωδώς, προσανατολίζεται στο ν' αλλάξει τακτική, σκληραίνοντας τη στάση αντιμετώπισης του αγώνα. Ο πρωθυπουργός καλεί τους αγρότες να ανοίξουν τους δρόμους, ενώ ο, μέχρι πρότινος, συγκαταβατικός και μειλίχιος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης δηλώνει, με κατηγορηματικότητα και άγριο ύφος, ότι δεν πρόκειται να δοθεί ούτε ένα ευρώ παραπάνω στους αγρότες, από τα ψίχουλα που αποφάσισε η κυβέρνηση. Κι όταν ερωτάται «τι θα γίνει με τα μπλόκα», απαντάει, με νόημα, ότι «αυτό είναι δουλειά άλλου υπουργείου».

Την ίδια ώρα κάνει, δειλά - δειλά, την εμφάνισή του και ο διαβόητος «κοινωνικός αυτοματισμός», που προωθείται, προφανώς, από την κυβέρνηση, στη γενικότερη κατεύθυνση συκοφάντησης του αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς και τρομοκράτησης των αγωνιστών που βρίσκονται στα μπλόκα. Ετσι, διάφοροι και μη εξαιρετέοι φορείς - όπως, π.χ., η διοίκηση του Υπεραστικού ΚΤΕΛ Μαγνησίας και η Ενωση Ξενοδόχων - απειλούν με μηνύσεις και αγωγές σε βάρος των αγωνιστών της αγροτιάς, ενώ εκπρόσωποι των βιομηχάνων ζητούν ν' ανοίξουν τα μπλόκα γιατί - λένε - πλήττεται ...η επιχειρηματικότητα.

Και, βεβαίως, στον «ντορό» του εκφοβισμού μπαίνει και η Δικαιοσύνη, όπως το αγροτοδικείο του Βόλου, που επέβαλε βαριές ποινές σε 14 αγρότες που κατηγορούνταν για τη συμμετοχή τους σε παλιότερη αγροτική κινητοποίηση.

Ν' ανοίξουν τους δρόμους καλεί τους μικρομεσαίους αγρότες και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η οποία, κατά τα άλλα, δηλώνει πως αναγνωρίζει το δίκιο τους και στέκεται στο πλευρό τους. Ο δε ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δε φείδεται λόγων «αγάπης» προς τους αγρότες, αλλά, βεβαίως, κουβέντα δε λέει για την πραγματική αιτία των αγροτικών προβλημάτων που τους έβγαλαν στο δρόμο, που δεν είναι άλλη παρά η ΚΑΠ και, γενικότερα, η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Και, σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού και παραπλάνησης, ζητάει να εφαρμοστεί «εθνική στρατηγική» για την ελληνική αγροτική οικονομία, λες κι αυτή δεν υπάρχει κινούμενη στην «τροχιά» του ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς και της συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και αγροτοβιομηχάνων.

Το ΚΚΕ εξαρχής και διαρκώς στέκεται, σταθερά και μαχητικά, στο πλευρό των αγωνιζόμενων αγροτών. Από τις πρώτες μέρες, αντιπροσωπείες του Κόμματος, με επικεφαλής μέλος του ΠΓ της ΚΕ και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπό του, επισκέφτηκαν το μπλόκο της Νίκαιας, εκφράζοντας την αμέριστη στήριξη στα ουσιαστικά αιτήματα και στον δίκαιο αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς.. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, περιόδευσε στα μπλόκα της Εθνικής Οδού, από την Αθήνα μέχρι τη Λάρισα και μιλώντας στους αγρότες, υπογράμμισε: «Πιστεύουμε απόλυτα και αταλάντευτα στο δίκιο σας και θα σας στηρίξουμε αποφασιστικά, θα ενημερώσουμε ολόκληρη την Ελλάδα, και όσο περνάει από το χέρι μας, για το ότι πρέπει και οι εργατοϋπάλληλοι και τα μικρομάγαζα και η λαϊκή οικογένεια, γενικά, να δει σαν δική της υπόθεση τον αγροτικό αγώνα. Αν η αγροτική παραγωγή συρρικνωθεί, αν, κυρίως, συγκεντρωθεί στα χέρια των λίγων, αν ξεκληριστεί η αγροτιά, τις συνέπειες θα τις δεχτεί και ο υπόλοιπος λαός, όλοι οι εργαζόμενοι. Οπως και το αντίθετο: Οταν οι εργάτες της πόλης πετιούνται έξω από τα εργοστάσια και από τους χώρους δουλειάς, έχει επίδραση αυτό και στον αγρότη, γιατί ζούμε όλοι στο ίδιο καζάνι σε μια πολιτική η οποία είναι αντεργατική, αντιαγροτική, αντιλαϊκή γενικότερα».