Και τι δεν γράφτηκε στις εφημερίδες ή έπαιξε στα κανάλια αυτές τις μέρες. Από πιθηκανθρώπους που επιχείρησε να φτιάξει ο Στάλιν, μέχρι τις «ανατριχίλες» κάποιων δημοσιολόγων με το σταλινισμό και τα κόμματα που τον υπερασπίζονται.

Η επαναφορά της σταλινολογίας στην επικαιρότητα και των επιθέσεων σε βάρος του ΚΚΕ από διάφορους δημοσιολόγους, επιδέχεται διάφορα συμπεράσματα. Κατά πρώτον, ο αστικός μας κόσμος υποδέχεται με αυτόν τον τρόπο το Συνέδριο του ΚΚΕ. Είθιστε παραδοσιακά, στις παραμονές κάθε συνεδρίου, να ανεβαίνουν τα αντικομμουνιστικά αντανακλαστικά των κάθε είδους απολογητών του συστήματος. Μια πρόχειρη αναδρομή αν κάνει κανείς στα προηγούμενα συνέδρια, θα το διαπιστώσει. Κατά δεύτερο, αποδεικνύουν με τον τρόπο τους οι σταλινολογούντες αρθρογράφοι ότι το ΚΚΕ ενοχλεί...Αν δεν ενοχλούσε, αν τους ήταν αδιάφορο, γιατί να ασχοληθούν μαζί του. Παρά τις θριαμβολογίες περί ολοκληρωτικής επικράτησης του καπιταλισμού και της άνθισης της δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο, - αυτά έγραφαν μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες - φαίνεται ότι το φάντασμα του κομμουνισμού συνεχίζει να ταράζει τον ύπνο τους. Κατά τρίτο και αυτό ίσως να είναι το σημαντικότερο, η αστική τάξη καταλαβαίνει ή διαισθάνεται ότι το πρόβλημα της εξουσίας της, που συνίσταται στην καπιταλιστική εκμετάλλευση της εργασίας, δεν έχει λυθεί και δεν μπορεί να λυθεί, όσο υπάρχουν δυνάμεις που την αμφισβητούν. Και αυτή είναι η «λυδία λίθος» του αντικομμουνισμού. Που δεν εκφράζει παρά τον τρόμο εναντίον όλων, όσοι θέτουν θέμα ανατροπής της αστικής εξουσίας και κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Κατά τα άλλα, ας μην αναζητούν στον Στάλιν την προσπάθεια δημιουργίας πιθηκανθρώπων. Τους έχει δημιουργήσει το ίδιο το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, και μια ματιά αν ρίξει κανείς σε διάφορα ...ευφυή δημοσιεύματα, θα διαπιστώσει ότι είναι και άμεσα αναγνωρίσιμοι...