Ο Β. Καββαδίας επιβεβαίωσε ότι με τις συνθήκες που επικρατούσαν στο επισκευαζόμενο καράβι, το μακελειό ήταν θέμα χρόνου να συμβεί

Με συγκεκριμένα στοιχεία που κατέθεσε στην απολογία του αποδεικνύει ότι το έγκλημα ήταν προδιαγεγραμμένο, αφού, με ευθύνη της εταιρείας και του συνεργείου που είχε αναλάβει τις επισκευές, είχαν παραβιαστεί ακόμα και οι ανεπαρκείς νόμοι και κανονισμοί για την τήρηση των στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας. Αυτό, δηλαδή, που προσπαθούν να «κουκουλώσουν» οι δικαστικές αρχές, με εξόφθαλμη κυβερνητική παρέμβαση, ρίχνοντας ευθύνες στον εργάτη που επέζησε και σε έναν από τους νεκρούς!

Ο Β. Καββαδίας σύρθηκε χτες στην ανακρίτρια του Ε' τμήματος Πρωτοδικών Πειραιά Χρυσούλα Δημητριάδου, να απολογηθεί για την ποινική δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος του με τις «στημένες» κατηγορίες ανθρωποκτονία κατά συρροή από αμέλεια, σωματικές βλάβες κατά συρροή από αμέλεια και πρόκληση πυρκαγιάς... Πρόκειται για κατηγορίες που συντάχθηκαν με βάση το πόρισμα - πρόκληση των τριών πραγματογνωμόνων (και οι τρεις ιδιώτες) που είχαν διοριστεί από την ανακρίτρια και την Εισαγγελία Πειραιά και οι οποίοι αποφάνθηκαν ότι για την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στη δεξαμενή Νο3 του πλοίου έφταιγαν ο Β. Καββαδίας και ο βοηθός του Κ. Οικονομάκης, ο οποίος είναι ένας από τους 7 νεκρούς μεταλλεργάτες!

Στο απολογητικό του υπόμνημα ο μεταλλεργάτης αναφέρει ρητά ότι την ώρα της πυρκαγιάς ο ίδιος και ο βοηθός του είχαν κλείσει το εργαλείο και έκαναν μετρήσεις για την τοποθέτηση ελάσματος που θα γινόταν την επόμενη μέρα. Του φώναξε ο βοηθός του Οικονομάκης ότι «πίσω μου σε απόσταση 3 - 4 μέτρων υπάρχει φωτιά μεγάλης έντασης» και «αμέσως τσάκισα τη σωλήνα που ήταν δίπλα μου για να μην υπάρξει διαρροή και επεκταθεί η φωτιά. Αυτό κάνουμε ενστικτωδώς σε κάθε περίπτωση φωτιάς και αυτό έκανα και στη συγκεκριμένη περίπτωση».

Αναφέρει με σαφήνεια ότι «δεν υπήρχαν κατάλληλα πυροσβεστικά μέσα», από την αρχή «δεν υπήρχε ορθή εργασιακή πρακτική», όπως το να υπάρχει επίβλεψη, επιτήρηση για τη λήψη των μέτρων ασφαλείας, δεν υπήρχαν κατάλληλα ανοίγματα να χρησιμοποιηθούν ως έξοδοι σε περίπτωση κινδύνου, κάτι που είναι το πρωταρχικό σε κάθε δουλειά και κατά συνέπεια δεν υπήρχε σχέδιο διαφυγής και διάσωσης. Ενώ ξεκαθαρίζει ότι οι εργάτες αναγκάστηκαν από τους εργοδότες να κάνουν χρήση φλόγας σε αυτό το χώρο. «Εμείς - αναφέρει - δεν είμαστε ούτε τεχνικοί ασφαλείας, ούτε επιβλέποντες το χώρο, ούτε τα εργαλεία και οι φθαρμένοι σωλήνες ήταν δικοί μας».