Για παράδειγμα, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ακόμα και νέοι, που εκείνη την περίοδο μπορεί ακόμα και να μην είχαν γεννηθεί, μελέτησαν, έμαθαν και κυρίως συζήτησαν για το σοσιαλισμό, όχι ως ένα ιστορικό φαινόμενο, αλλά σαν την προοπτική για το αύριο. Για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας στην οποία δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία, υπήρξαν επιθέσεις σε βάρος του Κόμματος και της στρατηγικής του, που συνεχίστηκαν και τις μέρες του Συνεδρίου και αμέσως μετά, π.χ. χυδαίο άρθρο του Γ. Βότση στην «Ελευθεροτυπία» που χαρακτηρίζει ολοκληρωτικό καθεστώς το σοσιαλισμό, με ανάλογες αιχμές για το ΚΚΕ. Στόχος τους να χτυπήσουν αυτό ακριβώς που πέτυχε το Κόμμα το προηγούμενο διάστημα. Το να προχωρήσει πλατιά στα λαϊκά στρώματα, στην εργατική τάξη, στους αυτοαπασχολούμενους, στους μικρομεσαίους αγρότες, η εκλαΐκευση των Θέσεων της ΚΕ για το Σοσιαλισμό, αλλά και των Θέσεων της ΚΕ για το πρώτο θέμα του Συνεδρίου, με σκοπό να συσπειρώσει δυνάμεις με ταξικό προσανατολισμό που θα παλέψουν για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης.

Η συνταγή τους δεν είναι καινούργια ούτε εκδηλώθηκε για πρώτη φορά, με αφορμή τις Θέσεις του Κόμματος για το σοσιαλισμό. Απλά, τώρα, βρήκαν την αφορμή να επανέλθουν τόσο μανιασμένα γιατί τους πονάει που:

• Ο εργάτης βλέπει πως, μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης που εκείνος πληρώνει τις συνέπειες με απόλυση, με περικοπή του μισθού, με τρία μεροκάματα το 15ήμερο, με μερική απασχόληση, οι τραπεζίτες έχουν πάρει τα 28 δισ. ευρώ για να προλάβουν τις συνέπειες της κρίσης. Και καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο πως οι ανάγκες τους, που αυξάνονται όλο και περισσότερο, μπορούν να καλυφθούν μόνο αν ο πλούτος που παράγουν επιστρέφει στους ίδιους. Στο σύνολο της εργατικής Τάξης που δε θα πληρώνει για Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, Στέγη κ.ά.
• Ο μικρομεσαίος αγρότης που αγωνίζεται στα μπλόκα ακούει και καταλαβαίνει πιο καθαρά τι σημαίνει και γιατί καλύπτει πραγματικά τις ανάγκες του ο «άλλος δρόμος ανάπτυξης» για τον οποίο μιλά το ΚΚΕ. Καταλαβαίνει τι σημαίνει λιπασματοβιομηχανία κρατική που θα εξασφαλίζει φτηνά ή ακόμα και δωρεάν λιπάσματα χωρίς να αποζητά το κέρδος, κεντρικός σχεδιασμός στην παραγωγή, παραγωγή που θα πουλιέται όλη για να καλύπτει όλες τις ανάγκες των εργατών στη βιομηχανία και αλλού. Και δείχνει διατεθειμένος να παλέψει γι' αυτήν την προοπτική ακόμα κι αν δεν το σκέφτεται σαν άμεση προοπτική.
• Ο φοιτητής στο πανεπιστήμιο και στο ΤΕΙ, καταλαβαίνει καλύτερα τι σημαίνει η ανάγκη να έχει δωρεάν Παιδεία. Αντιλαμβάνεται καλύτερα ότι ως αυριανός εργάτης πρέπει να έχει ένα μεροκάματο για να ζήσει σε μια κοινωνία που ο καταμερισμός της εργασίας - είτε ως απλός εργάτης είτε ως επιστήμονας - δε θα καθορίζεται από την αγορά αλλά από τον κεντρικό σχεδιασμό που θα καλύπτει το σύνολο των αναγκών της κοινωνίας.
• Ο αυτοαπασχολούμενος που βλέπει τις πολυεθνικές να του κλείνουν το μαγαζί καταλαβαίνει καλύτερα τι σημαίνει αντιμονοπωλιακός αγώνας και πως αυτός ο δρόμος ανάπτυξης, ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης, τον καταδικάζει ό,τι και να γίνει σε αφανισμό.

Και σ' αυτές τις συνθήκες η στρατηγική του ΚΚΕ συσπειρώνει. Αυτήν επιχείρησαν να χτυπήσουν. Γιατί, όλο και περισσότερο, με υπομονή και επιμονή από την πλευρά του Κόμματος, αυτή η στρατηγική, ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, η υπόθεση της λαϊκής συμμαχίας, κερδίζει έδαφος στις συνειδήσεις των λαϊκών στρωμάτων, των φτωχών και μεσαίων αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών επαγγελματοβιοτεχνών. Την προοπτική του ενιαίου μετώπου που θα έρθει σε ρήξη με το καπιταλιστικό κράτος για τη λαϊκή εξουσία θέλουν να εμποδίσουν. Γιατί αυτό είναι, σε τελική ανάλυση, το ζητούμενο.

Ολο το προηγούμενο διάστημα έγινε ένα σημαντικό βήμα από το Κόμμα, με στόχο την ανασύνταξη του κινήματος για την αντεπίθεση. Σαν αναγκαιότητα που υπάρχει από χτες και που βρίσκει συγκεκριμένο περιεχόμενο στην καθημερινή πάλη, σήμερα και αύριο, στους τόπους δουλειάς, στη γειτονιά, στην ύπαιθρο, παντού.