Η ουσία της αντιμεταναστευτικής πολιτικής, που εδώ και χρόνια χαράσσει και εφαρμόζει η ΕΕ και τα κράτη - μέλη της, έμεινε στο απυρόβλητο, προκειμένου να στηριχτεί η άποψη ότι η νεοφιλελεύθερη διαχείριση του καπιταλισμού είναι το πρόβλημα και όχι τα καπιταλιστικά κέρδη. Ετσι ο Απ. Καψάλης, εκ μέρους του ΙΝΕ ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, έκανε λόγο για ένα «Σύμφωνο Σαρκοζί», «του πιο ακροδεξιού νεοφιλελεύθερου πολιτικού ηγέτη της ΕΕ». Δε δίστασε ακόμα να υποστηρίξει ότι «οι χώρες που προβληματίστηκαν με το Σύμφωνο (σ.σ. προφανώς εννοεί αυτές με σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις), τελικά το υιοθέτησαν, γιατί ανά πάσα στιγμή μπορούν να το πετάξουν στο καλάθι των αχρήστων»!

Αντίστοιχα ο Γ. Αλεβιζάκης, συνδικαλιστικός εκπρόσωπος στη ΓΣΕΕ, μίλησε για «Σύμφωνο Σαρκοζί - Καραμανλή», για τον «Παυλόπουλο και την παρέα του» κλπ., ενώ τάχθηκε ουσιαστικά υπέρ της επιλεκτικής μετανάστευσης που προωθεί η ΕΕ: Από τη μια «δεν μπορεί να υπάρξει μια Ευρώπη - φρούριο», από την άλλη «να μας πούνε πόσους μετανάστες χρειάζονται». Από τη μια «να γίνουν νόμιμοι όσοι μετανάστες είναι ήδη εδώ», από την άλλη «αν δε θέλει άλλους μετανάστες να γίνουν μελέτες και θα δούμε»...