ΠΡΟΦΑΝΩΣ το ...σχέδιο - κατά το ήμισυ - είναι να τον λυπηθούμε τον πρωθυπουργό. Εχει τα πλάνα του ο άνθρωπος, προσπαθεί να βρει λύσεις σε μια δύσκολη περίοδο αλλά δεν μπορεί να συνεννοηθεί.

Κανείς δεν τον καταλαβαίνει, κανείς δε θέλει να συνεργαστεί μαζί του και κανείς δεν του δίνει τη «συναίνεση που απαιτεί ο τόπος». Αυτός πάντως τους βάζει όλους μπροστά στις ευθύνες τους.

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ πάλι, υπεύθυνος είναι, καταλαβαίνει από αυτά τα πράγματα, είναι έτοιμος να συναινέσει ...αλλά δε βλέπει σχέδιο ο καημένος. Εχει να κάνει με ανίκανους, οπότε το μόνο που του μένει είναι να ζητάει εκλογές...

Οχι για τον εαυτό του, όχι για το κόμμα του αλλά ...για τον δύστυχο τούτο τόπο, βρε παιδί μου.

ΕΝΤΑΞΕΙ ΠΑΙΔΙΑ, καλό το παραμύθι, καλά το στήνει ο καθένας από την πλευρά του, αλλά ...δεν τραβάει. Πρέπει να βρουν κάτι πιο δυνατό.

Γιατί δυστυχώς για όλους μας, και σχέδιο υπάρχει και συναίνεση υπάρχει. Μόνο που δε φαίνονται αυτά τόσο στα λόγια όσο στις πράξεις.

Μόλις χτες, άλλωστε, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ φρόντισαν ο καθένας με τον τρόπο του να λάβουν ανεξέλεγκτα επιδοτήσεις οι ακτοπλόοι εφοπλιστές με τροπολογία που ήρθε στη Βουλή.

Πριν λίγες βδομάδες και οι δυο τους εξέφρασαν την πλήρη στήριξή τους στο ξεπούλημα της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» στον Βγενόπουλο και τη MIG.

Πριν μερικούς μήνες συμφώνησαν ωραιότατα να πάρουν 28 δισεκατομμύρια ευρώ οι τραπεζίτες. Φρόντιζαν να ...διαφωνήσουν μόνο στον τρόπο που θα δοθούν και στις εγγυήσεις.

Εδώ και τόσα χρόνια συμφωνούν στα «προγράμματα σταθερότητας» που φτιάχνονται στις Βρυξέλλες και «προσαρμόζονται» αναλόγως στην Αθήνα.

Μπορείτε να σκεφτείτε κάτι πιο ...συναινετικό από όλα αυτά;